Lyfthrasyr heeft vanmiddag de taak om het publiek op te warmen. Het Duitse drietal zorgt voor weinig beweging voor het podium, maar daarvoor is dit ook niet de geschikte band. Hun melodieuze black metal is vooral gericht op het creëren van een duistere atmosfeer en daarin slagen ze naar behoren. Zoals bij elke band vandaag is de geluidsmix uitstekend. Weliswaar staan de vocalen van Aggreash vrij zacht, maar dat past bij de muziek. Het debuut The Final Resurrection (2005) werd in de Duitse media goed ontvangen. Eind november zal het tweede album verschijnen, getiteld The Recent Foresight. De daarvan gespeelde songs, zoals Visions Of Hope And Despair, maken mij zeker nieuwsgierig.

Een minpunt aan het optreden van Lyfthrasyr is dat de keyboards, die het geluid in belangrijke mate bepalen, op band staan. De drumcomputer van het debuutalbum is live al vervangen door een echte drummer en het zou mooi zijn als daar een toetsenist bij zou komen. Een tweede kritiekpunt is de kleding van de bandleden. Ze zijn te jong, pril en mager om er stoer uit te zien in een spandex broek of een gothic outfit. Desalniettemin ben ik positief verrast door dit optreden, ook al reageert de goed gevulde zaal terughoudend.

Dat is bij Aborted precies andersom. De brute death metal uit België brengt een flink deel van het publiek volop in beweging, maar is aan mij niet besteed. De bandleden zijn enthousiast en zetten songs als A Methodical Overture, van het dit jaar verschenen Slaughter & Apparatus, live goed neer. Het leidt tot de grootste pit van de dag. Deze brok herrie is voor mijn oren echter te extreem en eentonig. Het leukste moment is aan het slot. Terwijl de band het podium verlaat, weerklinkt uit de speakers namelijk de titelsong van de klassieke televisieserie Happy Days. Kijk, dat is nou een leuk liedje.

Kataklysm is de co-headliner op deze toernee. In 2002 schaarde de Canadese hyperblast-formatie zich bij de death metal subtop met het album Shadows & Dust. Daarna volgden het eveneens succesvolle Serenity In Fire (2004) en In The Arms Of Devastation (2006). Bijna alle songs die vanavond gespeeld worden, komen van deze drie albums. Hoewel de titel (Prevail) en release datum (23 mei 2008) van het nieuwste album al zijn bekendgemaakt, wordt er geen nieuw materiaal gespeeld.

De lijfspreuk van zanger Maurizio Iacono is: "ons podium is jullie podium". Hij moedigt voortdurend het publiek aan en verwelkomt degenen die het podium opduiken hartelijk. Iacono lijkt echter ontevreden met de publieksreactie en dat is begrijpelijk. De sfeer in het publiek ontbreekt en daar is de band zelf gedeeltelijk schuld aan. De uitvoeringen van de nummers zijn vrij mat. Uitzonderingen zijn Crippled And Broken en Where The Enemy Sleeps..., waar de Canadezen laten zien het wel te kunnen. Het licht teleurstellende optreden wordt na een uur beëindigd zonder toegift. Ik verwacht dat de band nog terug zal komen om het prijsnummer van het laatste album, To Reign Again, te spelen, maar daar hebben de heren blijkbaar geen zin in.

Behemoth is de terechte afsluiter. De Poolse black/death metal formatie overtuigt namelijk wel, al heb ik bij de showelementen mijn bedenkingen. De make-up, de outfits, het bloedspugen op de lens van mijn fotografe, drummer Inferno die tijdens Summoning (Of The Ancient Ones) vuurspuwt, zanger Nergal die bij de aankondiging van Christgrinding Avenue een bijbel verscheurt en voor Chant For Eschaton 2000 een masker opzet ... het is allemaal leuk, maar ook nogal puberaal.

Muzikaal levert Behemoth echter topkwaliteit. De setlist is uitstekend. Van de albums die de band heeft uitgebracht sinds ze zich tot de death metal hebben bekeerd, worden bijna alleen de beste songs gespeeld. Het hoogtepunt is voor mij de uitvoering van As Above So Below. De nieuwe nummers van het dit jaar verschenen The Apostasy overtuigen live eveneens. Daarnaast is plaats ingeruimd voor enkele klassiekers uit de black metal periode, zoals From The Pagan Vastlands en het al genoemde Summoning (Of The Ancient Ones). Inferno mag tijdens een korte drumsolo nog eens laten horen een uitstekende drummer te zijn. Alleen mijn favoriete Behemoth song, Conquer All, komt vandaag wat minder goed uit de verf dan gehoopt.

Tegen het einde van de set wordt er nog een glas bier tegen Nergal's hoofd aangegooid, maar hij laat zich daardoor niet uit het lood slaan. De Polen spelen verder en sluiten af met een cover van Turbonegro. De keuze voor I Got Erection bevestigt nog eens de puberale humor van de band, maar ook de muzikale kwaliteiten. De vette uitvoering van het nummer (met aangepaste tekst) vormt een sterk einde van een geslaagd concert.

Setlist Behemoth
1. Rome 64 C.E.
2. Slaying The Prophets Ov Isa
3. Antichristian Phenomenon
4. Demigod
5. From The Pagan Vastlands
6. Prometherion
7. Conquer All
8. Christgrinding Avenue
9. Drum solo
10. Slaves Shall Serve
11. As Above So Below
12. Summoning (Of The Ancient Ones)
13. Christians To The Lions
14. Decade Of Therion
15. Chant For Eschaton 2000
16. Sculpting The Throne Of Seth
17. I Got Erection

Setlist Kataklysm
1. Like Angels Weeping (The Dark)
2. Let Them Burn
3. The Ambassador Of Pain
4. The Resurrected
5. Crippled And Broken
6. Serenity In Fire
7. 1999:6661:2000
8. Where The Enemy Sleeps...
9. Beyond Salvation
10. Face The Face Of War
11. Manipulator Of Souls
12. As I Slither
13. In Shadows And Dust