De Amerikanen worden in Leiden ondersteund door het Nederlandse Lord Volture. Dit kwintet bestaat sinds 2010, maakt heavy metal in het straatje van Judas Priest en andere traditionele metalacts en heeft drie aardige langspelers en een liveplaat op zijn naam staan. Het gezelschap heeft zo’n dertig minuten speeltijd en benut deze ten volste met een rappe set van fijn dubbelgitaarwerk, solide ritmes en flinke vocale uithalen. Het enthousiasme van de musici en vooral van zanger David Marcelis is aanstekelijk, want tussen de nummers door kan de band op flink wat reacties uit het publiek rekenen. Het is een korte, maar vermakelijke set, waarin onder meer de nummers Omertà en Taiga voorbijkomen.

Ashes Of Ares bestaat sinds 2012 en heeft inmiddels vier albums uitgebracht. Toch blijft het gezamenlijke Iced Earth-verleden van oprichters Matt Barlow (zang) en Freddie Vidales (gitaar/bas) de band achtervolgen. Gezien het enthousiasme op social media voor een tournee die in het teken staat van de integrale uitvoering van de Iced Earth-klassieker The Dark Saga (1996), lijkt het een goede keuze te zijn dit verleden volledig te omarmen. Dat wordt gedurende de show bevestigd. Wanneer de band na een korte ombouwpauze het podium betreedt, is de zaal goed gevuld met mensen die vooral gekomen zijn om de beresterke vocale prestaties van Matt Barlow weer eens live te horen. Ondanks dat de zanger meerdere malen bij Iced Earth is vertrokken, blijft zijn populariteit hoog en wordt zijn naam al snel door het publiek geroepen. Tijdens de openingstrack, tevens titelsong van het nieuwe album, is het geluid nog niet helemaal in orde en lijken de band en zanger, die aanvankelijk ietwat vermoeid en stroef oogt, nog wat te zoeken naar hun vorm, maar tijdens Two Graves valt alles op zijn plaats.

De afgelopen vijfentwintig jaar heb ik Barlow diverse keren zien optreden met Iced Earth, maar nog nooit heb ik hem zo spraakzaam gezien als vanavond. Na bijna elk nummer neemt hij de tijd voor een praatje en interacties met het publiek. Vooral tijdens de tien tracks van The Dark Saga worden die interacties veelvuldiger en enthousiaster, want er zijn flink wat diehardfans aanwezig die elk woord van de teksten naar hartenlust meebrullen. De plaat en ook de zang overtuigen na bijna dertig jaar nog altijd. Het is met recht een van de beste traditionele metalschijven van de jaren negentig. Van de eerdere stroefheid is op het podium geen sprake meer. Barlow klinkt iets doorleefder, maar de venijnige uithalen en schreeuwen vormen vanavond geen enkel probleem. Het ruigere randje komt het muzikale drama zelfs ten goede. Wat een genot om te zien en horen. Kippenvel en ontroering wisselen elkaar af gedurende het muzikale relaas vol drama, liefde, spijt en vergiffenis. Er is een mooie wisselwerking tussen de band en en het publiek in de zaal die soms intiem oogt in de rozige belichting tijdens de diverse rustigere stukken (onder andere I Died For You). Uiteraard is het absolute hoogtepunt A Question Of Heaven, maar de rest van de uitvoering doet er niet voor onder. Chapeau!

Wanneer de band na dit alles verder gaat met eigen werk (en een klein stukje Dante's Inferno) en zijn meest succesvolle track This Is My Hell ten gehore brengt, valt de breuk met het verleden op. Het eigen materiaal is niet slecht, maar past vooral in het straatje van het betere beukwerk en ontbeert het de verhalende, mystieke en emotionele diepgang van de muziek van Iced Earth. De toegift die bestaat uit Iced Earth’s Burning Times en het eigen The One-Eyed King bevestigen dit. Wellicht was de keuze voor de gevoelige ballad Keep On Walkin’ van de recente plaat beter geweest, om ook die andere kant van Ashes Of Ares te tonen. Nu staat het eigen werk in de schaduw van het gedeelde verleden van de beide oprichters. Het is wellicht het lot van deze band. Vidales en Barlow roepen meermaals op de groep te steunen, bijvoorbeeld door het enthousiasme van vanavond te delen. De band wil graag terugkeren, maar het wordt door onder andere de kosten steeds moeilijker om als (kleine) groep uit de Verenigde Staten Europa aan te doen. Mede daardoor is vanavond een unieke show, omdat het onzeker is wanneer en of dit werk nog eens integraal te horen zal zijn. Die droeve voetnoot mag het plezier van dit optreden echter niet drukken. Het is een avond om niet snel te vergeten.

Setlist Ashes Of Ares:
1. New Messiahs
2. Two Graves
3. Dark Saga*
4. I Died For You*
5. Violate*
6. The Hunter*
7. The Last Laugh*
8. Depths Of Hell*
9. Vengeance Is Mine*
10. Scarred*
11. Slave To The Dark*
12. A Question Of Heaven*
13. I Am The Night
14. This Is My Hell

Toegift:
15. Burning Times*
16. The One-Eyed King

*Iced Earth-cover

Meer foto's op onze Facebook-pagina.