Het is Patronaat niet gelukt om een support act te regelen. Drie kwartier nadat de deuren van de kleine zaal zijn opengegaan, staat Phil Campbell And The Bastard Sons al op het podium. De zaal is prima gevuld, maar van drukte kunnen we niet spreken. Het weerhoudt de band er niet van om met veel enthousiasme de show af te werken. De bandleden bewegen veel, maar blijven door het kleine podium wel op hun eigen plek. Phil is minder beweeglijk dan in zijn tijd bij Motörhead. Toen hij op een gegeven moment de enige gitarist van die band werd, ontpopte hij zich tot een waar podiumbeest. Nu lijkt hij vooral zijn zoons en zanger Neil te laten zweten. Die laatste headbangt er flink op los en roept met enige regelmaat “Fuck tuesday!” Want ja, The Bastard Sons moeten aantreden op een doordeweekse dag. Het lukt Neil om iedereen in het publiek goed naar de zin te maken, ook al heeft hij zelf een bloedserieus gezicht.
In een uur en een kwartier krijgen we een goede mix van eigen werk en Motörheadsongs voor de kiezen. De nummers van de EP en The Age Of Absurdity hebben live dezelfde feel als die van Motörhead. Freak Show, Welcome To Hell en Get On Your Knees worden daarom prima ontvangen, tot groot genoegen van bandleider Phil. Net zoals hij deed bij zijn voormalige werkgever, vraagt de gitarist of het allemaal wel luid genoeg is. Van het nieuwe album komt het bluesy Dark Days het beste uit de verf.
Het eerste nummer van Motörhead dat voorbijkomt is Rock Out. De focus ligt grotendeels op de nummers waar Phil zelf bij betrokken is geweest. Het is genieten geblazen bij oude krakers zoals Born To Raise Hell, R.A.M.O.N.E.S. en Going To Brazil. De krenten uit de pap zijn de obscure songs Cradle To The Grave en afsluiter Rock ‘N’ Roll. Maar Ace Of Spades lokt natuurlijk de grootste reactie uit bij het publiek. Dat nummer zou trouwens ideaal zijn om alle overleden Motörhead-leden te eren. Phil kiest ervoor om dat al bij het voorgaande nummer te doen, de Hawkwind-cover Silver Machine. De andere cover in de set is David Bowies Heroes.
Om 21.30 uur is het concert alweer afgelopen. De meesten moeten de volgende dag vroeg uit de veren voor werk, dus eigenlijk is zo’n kort avondje wel prima. Fans hopen nog een plectrum of hand van de bandleider, maar dat zit er helaas niet in. Phil racet naar de backstage-area zodra de laatste noten zijn gespeeld. Motörhead is niet meer, maar Phil Campbell And The Bastard Sons blijkt een prima alternatief voor een lekker avondje harde rock ‘n’ roll.
Setlist:
1. Big Mouth
2. Freak Show
3. Rock Out (Motörhead-cover)
4. Cradle To The Grave (Motörhead-cover)
5. Welcome To Hell
6. Take Aim
7. Born To Raise Hell (Motörhead-cover)
8. Get On Your Knees
9. R.A.M.O.N.E.S. (Motörhead-cover)
10. Ringleader
11. Dark Days
12. Sliver Machine (Hawkwind-cover)
13. Ace Of Spades (Motörhead-cover)
14. High Rule
15. Just Cause You’ve Got The Power (Motörhead-cover)
16. Going To Brazil (Motörhead-cover)
17. Heroes (David Bowie-cover)
18. Rock ‘N’ Roll (Motörhead-cover)
Meer foto's:
