Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

Nine Shrines - Misery
Jaar van release: 2017
Label: Mascot Label Group
Nine Shrines - Misery
Het heeft langer geduurd dan verwacht, maar de Misery-ep, die er in augustus 2016 al zou zijn, komt op 21 april uit via Mascot Label Group (digitale versie op 7 april). De moderne rockgroep uit Cleveland, die is ontstaan uit Attack Attack! en Life On Repeat bestaat uit Andrew Wetzel (ex-Attack Attack!), Andrew Baylis (ex-Life On Repeat), Devon Voisine (ex-Life On Repeat), Chris Parketny (ex-Strangers To Wolves) en Evan McKeever (ex-Downplay).

De mannen willen met de ep de all American hardrock opfrissen. Verfrissend is geen passende term voor de collectie songs. Daarvoor zit de muziek en zang te vol met verwijzingen naar andere artiesten. Als het al verfrissend is, komt dat vanwege het toevoegen van elektronische elementen die af en toe opduiken. Energiek, aangenaam, catchy, krachtig, radiovriendelijk (who-ho-ho-stadionrock) en stoer zijn termen die kenmerkend zijn. De vijf tracks op deze ep hebben raakvlakken met Nickelback, Linkin Park, Slipknot, Disturbed en Three Days Grace.

Waar de zang, de krachtige ritmesectie en de heavy riffs aanvankelijk de toon bepalen, zit in Parasite meer dynamiek en zelfs een korte gitaarsolo. Lost doet het in tegenstelling tot de andere tracks over de hele lengte rustig aan. Het nummer gaat over de onzekerheid, eenzaamheid en frustratie binnen een relatie. Het afsluitende titelnummer wordt gekenmerkt door een dansvibe.

Misery is op en top larger than life Amerikaanse rock met een alternative metalrandje en een radiovriendelijke feel. De spierballennummers luisteren lekker weg. De elektronische elementen geven de band iets eigens, maar ben je een beetje ingevoerd in deze stijl, dan kan het al snel generiek klinken. Origineel is het dan ook niet, maar het levert wel vijf nummers met power en catchy refreinen op. Licht verteerbaar, weinig nieuws onder de zon, maar wel erg lekker en energie-genererend.

Tracklist:
1. Bend
2. King Of Mercy
3. Parasite
4. Lost
5. Misery

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 6 april 2017

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.