Op 19 november viert Synergy Protocol een mijlpaal in zijn carrière. Het debuut Odd To Get Even wordt dan namelijk gepresenteerd in Extase te Tilburg. De Utrechtse progressieve formatie is sinds 2013 actief en bestaat uit zangeres Laura Martínez (sinds ruim een jaar), gitaristen/backingvocalisten Maarten 'Big M' Heeringa en Mark Roelofs, drummer/percussionist Patrick van Mourik en bassist Wim Smits.

Na een demo in 2014 (met Laura Guldemond als zangeres) en vele optredens is het grote moment aangebroken om een full-length in eigen beheer te presenteren (met daarop ook de tracks van de demo in een nieuwe versie). Wat kun je van het kwintet verwachten? Een goed geïntegreerde, zeer verzorgde mix van pop, rock en metal met elementen van Rush, Iron Maiden, Queen en Dream Theater die per luisterbeurt sterker wordt. Dat laatste geldt zeker voor de proggy tracks zoals de meer dan elf minuten durende opener In The Name Of (waarin op een leuke manier referenties aan de bijna-naamsgenoot van de Rage Against The Machine-klassieker zijn verwerkt). Flashback blijft mede vanwege de zeer catchy zanglijnen al na een enkele luisterbeurt hangen en werpt zich op als eerste favoriet.

In veel nummers is old school metal (zowel NWOBHM als de progvariant) uit de jaren tachtig de basis, zoals in het zojuist besproken Flashback. Daarbovenop gebeurt er van alles. Van harmonieus gitaarwerk dat meerdere keren gepaard gaat met fraaie basloopjes (zoals in Clockwise en Flight From Terra) tot bijdragen op xylofoon en een onverwachte wending middels een zeer overtuigende en avontuurlijke instrumentale sectie met onder andere een elektronische dancebeat in het rockende Just A Man.

De cleane productie laat veel ruimte voor alle muzikanten. Als er iets over op te merken is, dan is het dat het drumwerk soms wat kunstmatig overkomt. De muziek is zeer veelzijdig. Er zijn veel prima tempowisselingen en instrumentale passages. Je zou bijna vergeten dat er ook een zangeres is, maar Laura Martinez weet ook te overtuigen met haar pop- en rockstem. Luister eens naar Flight From Terra, waarin zij met zowel haar donkere, oriëntaalse zanglijnen als met haar hoge uithalen imponeert. Tijdens In The Name Of pakt ze even stevig uit (het "what we are fighting for"-gedeelte). De zang van Laura is zeer gevarieerd, doet af en toe aan Floor Jansen denken (In The Name Of, Clockwise) en zorgt reeds de eerste luisterbeurten voor momenten die blijven hangen.

Odd To Get Even weet van begin tot eind moeiteloos te boeien. Productioneel is er nog winst te boeken, maar de rijke muziek heeft constant wel iets interessants te bieden. Bijzonder knap wat het vijftal muzikanten hier weet neer te zetten op dit zeer verzorgde debuutalbum. Alle bandleden krijgen in een mooie verhouding de ruimte om te excelleren. Zowel vocaal als instrumentaal is het geheel goed uitgevoerd. De composities blijven ondanks hun complexiteit goed hangen. Nederland mag hier beslist trots op zijn en ook buiten de eigen landsgrenzen zal deze eerste full-length niet onopgemerkt blijven.

Tracklist:
1. In The Name Of
2. Flashback
3. Clockwise
4. Just A Man
5. Flight From Terra
6. Final Chaos
7. Puppet On A String
8. Odd To Get Even