Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Review

Insomnium - Winter's Gate
Jaar van release: 2016
Label: Century Media Records
Insomnium - Winter's Gate
Een plaat met slechts één lang nummer. Het idee ontstaat op een stormachtige avond in de bossen waar Insomnium zijn oefenruimte heeft. Ten tijde van het maken van voorganger Shadows Of The Dying Sun zijn de mannen aan het luisteren naar Crimson van Edge Of Sanity en dat is het startpunt van Winter's Gate. Frontman Niilo Sevänen had al jaren geleden een prijzen winnend verhaal geschreven dat prima binnen het nieuwe idee past. Het deels historische, deels fictieve verhaal gaat over een groep vikingen die ondanks de naderende winter op reis gaan naar een eiland ten westen van Ierland.

Deze nieuwe full-length van veertig minuten bestaat uit het titelnummer, opgedeeld in zeven secties. Ondanks het feit dat de delen te onderscheiden zijn, lopen ze soepel in elkaar over en versterken ze elkaar. Winter's Gate is dan ook het beste als geheel te beluisteren. Insomnium neemt je vanaf de eerste seconde mee op reis met drie vertellers en laat je pas na de laatste toon langzaam terugkeren in het hier en nu.

Het ambitieuze project is zo knap in elkaar gezet dat het eerder een emotionele belevenis is dan dat je naar muziek aan het luisteren bent. De inbreng van toetsenist Aleksi Munter (Swallow The Sun) is hierin cruciaal. Hij laat het werkstuk als een soundtrack klinken. De Finnen houden je moeiteloos in hun greep met gelaagde melodieën die je in hogere sferen brengen. Mede door de sublieme mix van Dan Swanö is de beleving optimaal.

De koude zee en ontberingen zijn vertaald met een voor Insomnium-begrippen rauwe sound. Niilo komt rauwer uit de hoek dan voorheen. In het eerste en laatste deel zijn er blackmetalpassages met blastbeats die aan de vroege Emperor doen denken. Tegelijkertijd tonen de Finnen hun meest fragiele zijde en komen de Pink Floyd-elementen nadrukkelijk aan het oppervlak. Daartussenin gebeurt er van alles. Van doom metal tot Amon Amarth-achtige passages, van sereen pianogetokkel tot Opethiaanse passages. Nog nooit ging Insomnium zo progressief te werk als in deel twee en drie. Het is dan ook het meest gevarieerde werkstuk tot nu toe.

Winter's Gate is van begin tot eind een adembenemend werkstuk waar je slechts vol bewondering naar kunt luisteren. Niet eens zozeer een catchy geheel, als wel een trip naar een andere wereld; een soundtrack vol met verschillende emoties. Deze zevende full-length is het meest ambitieuze, dynamische en progressieve werk van de melancholische metalformatie. Beslist een kandidaat voor de jaarlijst.

Tracklist:
1. Winter's Gate

Score: 90 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 9 oktober 2016

Meer Insomnium:

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.