Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

Shiny Black Anthem - Unbreakable
Jaar van release: 2016
Label: Sliptrick Records
Shiny Black Anthem - Unbreakable
Het Italiaanse model Sarah Moon stond laatst in de Playboy. Naast modelleren, maakt ze ook nog deel uit van het poprockgezelschap Shiny Black Anthem. De publiciteit in het populaire magazine is natuurlijk mooi meegenomen voor zowel de band als haarzelf, maar laten we ons vooral concentreren op de muziek en zang en niet op haar uiterlijk.

Ze kan namelijk behoorlijk zingen. Haar poprockstem ligt prettig in het gehoor, al moet erbij gezegd worden dat als ze voluit gaat, haar zang veel aandacht opeist. De zanglijnen van Sarah doen denken aan die van Hayley Williams (Paramore), Lyndsey Gunnulfsen (Pvris), Kelly Clarkson en Meredith Brooks (bekend van de hit Bitch), maar de zangeres legt het qua niveau wel af tegen deze dames. Ze geeft de muziek een heel jong karakter. De mannelijke screams die met name tijdens een refrein opduiken, hadden wat mij betreft achterwege gelaten mogen worden.

Ook de muziek heeft overeenkomsten met Paramore en in mindere mate Pvris (spreek uit als Paris). Hier en daar duikt een elektronische beat op en de elementen uit de popmuziek zijn dan ook nadrukkelijk aanwezig, maar de Zuid-Europeanen rocken er tevens regelmatig op los. De meeste tracks hebben een energieke vibe, maar er zijn ook melancholische songs, waarin Sarah ingetogen zingt en waarin de sfeerbevorderende keyboardpartijen een belangrijke rol spelen. Verwacht muzikaal verder niet te veel hoogstandjes. Alles staat namelijk in het teken van de zanglijnen.

Net als wel vaker is dit soort releases flink overgeproduceerd, maar had je anders verwacht? Het lijkt inherent aan het genre en velen storen er zich niet aan. Het is bijna radioverantwoorde muziek. De schaarse metalelementen, zoals de stevige riffs, staan dan ook zacht in de mix. Het niveau van de nummers hangt veelal af van de herinneringswaarde van de zanglijnen. Chasing Shadows is een topper en Crawling Back Home, Love Is Dope (Part One Addiction), Your Enemy en liggen ook lekker in het gehoor. Let Me Out (I’m A Monster) blijft ook hangen, maar de zang zal door bepaalde luisteraars als zeurderig ervaren kunnen worden en ook de vocalen van gastzanger Daniele Tofani (Hopes Die Last) in het wat krachteloze Alone In My World zijn sterk aan smaak onderhevig.

Unbreakable is een aardige poprockplaat. Niet meer, niet minder. Er staan leuke nummers op en een paar uitschieters, maar in de overvolle zee aan releases valt dit debuut buiten Italië niet op. Dat neemt niet weg dat Sarah Moon hiermee bewijst dat ze naast modelleren ook aardig kan zingen. Dit debuutalbum is beslist het beluisteren waard, maar zeker geen verplichte aanschaf.

Tracklist:
1. The Revenant
2. Fade Into White
3. Your Lips Are Cocaine
4. Crawling Back Home
5. Let Me Out (I'm A Monster)
6. Love Is Dope (Part One Addiction)
7. Love Is Dope (Part Two Redemption)
8. Your Enemy
9. Give Me More
10. Chasing Shadows
11. Alone In My World (feat. Daniele Tofani)
12. Broken Smile
13. My Heart Is Rusted

Score: 70 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 22 juni 2016

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.