Je moet het Al Jourgensen nageven. De beste man weet van geen ophouden. Al meerdere keren is ‘Uncle Al’ teruggekomen op aankondigingen omtrent het stoppen van industrial-act Ministry. Na de dood van gitarist en vriend Mike Scaccia toert Jourgensen anno 2016 nog steeds met Ministry. Recentelijk gaf hij zelfs aan dat, als het aan hem ligt, er nog platen te verwachten zijn van Lard, Ministry en Revolting Cocks. Vooralsnog moeten we het doen met een nieuw project, Surgical Meth Machine. Het eerste wapenfeit van ‘SMM’ zal echter veel Ministry-fans kunnen bekoren, want muzikaal komt het in de buurt van deze industrial-iconen.

Het concept van deze band is een aantal jaren geleden ontstaan toen Jourgensen samen met Scaccia en engineer Sam d’Ambruoso het voornemen had om een speed-/industrial-metalplaat te maken, die qua snelheid bijna onmogelijk was om live uit te voeren. Dit idee is goed terug te horen in de eerste paar tracks van het album. In I’m Sensitive spuwt Al zijn gal over Facebook en dat het hem bal meer uitmaakt wat mensen van hem vinden. Het nummer waarin hij deze duidelijke boodschap op humorvolle wijze brengt, is weliswaar strak en snel ingespeeld, maar verloopt erg saai en voorspelbaar. Tragic Alert en I Don’t Wanna doen het wat dat betreft stukken beter en staan bol van de opmerkelijke samples. Laatstgenoemde is mede door Jello Biafra’s bekende cynische teksten en absurde zang en een erg bizarre, maar ook onderhoudende track.

Via de niemendalletjes I Want More, Rich People Problems en Smash And Grab stuiten we vervolgens op Unlistenable. Hier zal Al Jourgensen zich wellicht niet populair mee maken bij het metalpubliek, door in een in scène gezet interview aan het eind van het liedje onder andere Iron Maiden, Megadeth en Lamb Of God te bestempelen als ‘unlistenable’. Ook zijn Ministry moet er aan geloven. Je kunt je afvragen hoe serieus je zoiets moet nemen, maar het nummer zelf gaat muzikaal in ieder geval nergens naar toe. Op het moment dat je het vertrouwen in deze plaat begint te verliezen, stelt ‘ome Al’ in het slot van Unlistenable het volgende: “Devo? They Fucking Rule!”. Om vervolgens een geniale vertolking van het Devo-nummer Gates Of Steel in te zetten. Nou wisten we al wel dat Jourgensen met Ministry reeds een paar uitstekende covers op zijn naam had staan, maar de uitvoering van Gates Of Steel lokt een uitspraak als "beter dan het origineel" wel uit.

Via de weinig opzienbarende electro-industrial van Just Go Home en Just Keep Going wordt de plaat met de oorwurm I’m Invisible verrassend toegankelijk afgesloten. De song doet wat denken aan Revolting Cocks, maar lijkt tevens een bewuste knipoog naar de poppy beginperiode van Ministry. De lounge-achtige vibe van dat nummer wijkt behoorlijk af van het overige songmateriaal, maar past eigenlijk wel weer bij de waanzin op dit vreemde album. Hoewel de naam Ministry niet aan deze songs verbonden is, doet het merendeel van het materiaal erg denken aan deze band. Surgical Meth Machine is een vreemd en divers album geworden, met enkele pieken en meerdere dalen. Voor de fanatieke Jourgensen-fans een aanrader vanwege de genoemde incidentele pareltjes. Voor de casual liefhebbers is dit allesbehalve een ‘must-have’.