Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Rise Of Avernus - Dramatis Personæ
Jaar van release: 2015
Label: Code666
Rise Of Avernus - Dramatis Personæ
Rise Of Avernus is een orkestrale doom-/deathmetalband uit Australië die sinds 2011 actief is. Na een zelfgetitelde ep in 2012 verscheen een jaar later het debuut L‘Appel Du Vide. In eigen land vergaarde de formatie hiermee enige naamsbekendheid, maar buiten het eigen continent bleef het gezelschap relatief onbemind. Het viertal muzikanten uit Sydney doet met de nieuwe ep Dramatis Personæ een nieuwe poging om ook in andere delen van de wereld op de metalkaart te komen.

Het recente materiaal is zwaarder en donkerder dan het debuut (waar hoor je dat tegenwoordig nog?) en laat bovendien verschillende stijlen horen. Opener In The Absence Of Will... toont de kant van de atmosferische melodische death metal met orkestrale elementen. Daarin is Rise Of Avernus niet op zijn sterkst. De riffs zijn niet bijzonder en mede daardoor gaat deze track vrij ongemerkt voorbij. Bovendien is de mix van instrumenten verre van ideaal. De klassieke instrumenten staan iets te hard in de totaalsound en lijken echt bovenop de metal te liggen in plaats van dat ze er onderdeel van uitmaken.

De rest van de ep is trager en laat de doomkant inclusief orkestraties horen. Hierin zijn de Australiërs op hun sterkst. Niet dat het materiaal memorabel is, maar wel genietbaar. De losse elementen vormen meer een geheel dan tijdens de opener. Zo zijn de strijkpartijen organischer verwerkt. Bovendien blijven Path To Shekinah en In Hope We Drown beter hangen, ondanks de vele details die erin verwerkt zijn.

Er gebeurt namelijk veel op deze schijf, waardoor het wel de nodige luisterbeurten vergt voordat de tracks in je hoofd zitten. De Aussies hebben veel ideeën in de songs verwerkt en zijn bovendien aan het experimenteren. Zo begint Acta Est Fabula als doommetaltrack, maar halverwege verandert de stijl in deathcore. Een gewaagde verandering die niet zo goed uitpakt. Dit in tegenstelling tot de toegepaste variaties in de afsluiter In Hope We Drown. De mooie middensectie met percussie en didgeridoos sluit mooi aan bij de doom en laat horen waar de heren vandaan komen.

Niet alleen muzikaal valt er veel te beleven, ook in de vocalen zit veel afwisseling. Cleane zang, screams en grunts wisselen elkaar af. De diepe grunts zijn het sterkst. Ze zijn overtuigender dan de metalcorescreams tijdens de openingsnummer. De cleane vocalen zijn het beste toegepast in Path To Shekinah. De gastbijdrage van Grutle Kjellson van Enslaved is niet opvallend. Hij is verantwoordelijk voor een in het Noors gesproken gedeelte en screams in Acta Est Fabula.

Zo is Dramatis Personæ meer een album van momenten dan van nummers die over de hele lengte overtuigen. Elke track bevat sterke en minder sterke gedeelten en dat maakt dat deze schijf wel aardig is, maar niet meer dan dat. Rise Of Avernus is het sterkst als het gas terugneemt, zowel qua tempo als in het beperken van het aantal ideeën per song. Als de Aussies in de toekomst deze verbeterpunten in voldoende mate toepassen in consistentere songwriting, dan kan de volgende release wel een positieve verrassing zijn. Daarvoor is de potentie zeker aanwezig.

Tracklist:
1. In The Absence Of Will...
2. Path To Shekinah
3. Acta Est Fabula (feat. Grutle Kjellson of Enslaved)
4. An Alarum Of Fate
5. In Hope We Drown

Score: 69 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 9 april 2015

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.