Epica & Amaranthe - The Arcade Dimensions Tour Into The Grave 2026
Enquête

Wat vind jij het meest teleurstellende studio-album, dat in 2025 is uitgebracht?

Alestorm - The Thunderfist Chronicles
Arch Enemy - Blood Dynasty
Architects - The Sky, The Earth And All Between
Babymetal - Metal Forth
Behemoth - The Shit Ov God
Dark Angel - Extinction Level Event
Equilibrium - Equinox
Ghost - Skeletá
Jinjer - Duél
Katatonia - Nightmares As Extensions Of The Waking State
Killswitch Engage - This Consequence
Lacuna Coil - Sleepless Empire
Machine Head - Unatøned
Marko Hietala - Roses From The Deep
Obscura - A Sonication
Orbit Culture - Death Above Life
Paleface Swiss - Cursed
Patriarkh - Prophet Ilja
Sabaton - Legends
Slaughter To Prevail - Grizzly
Sleep Token - Even In Arcadia
Soulfly - Chama
Spiritbox - Tsunami Sea
Volbeat - God Of Angels Trust
een ander tegenvallend album, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Bobby Keys (The Rolling Stones)† - 82
  • Cezary "Cezar" Augustynowicz (Christ Agony) - 55
  • Chas Chandler (The Animals)† - 87
  • DJ Lethal (Limp Bizkit) - 53
  • Geordie Walker (Killing Joke)† - 67
  • Giorgia Fadda (Chaoswave) - 47
  • Greg D'Angelo (White Lion) - 62
  • Hugo Mariutti (Shaaman) - 50
  • Keith Richards (The Rolling Stones) - 82
  • Maria Brink (In This Moment) - 48
  • Mick Schauer (Clutch)† - 53
  • Mille Petrozza (Kreator) - 58
  • Randy Castillo (Ozzy Osbourne)† - 75
  • Raphael Lepuschitz (Darkwell) - 46
  • Raymond Herrera (Fear Factory) - 53
  • Simon Laliberté (Crystal Castle) - 51
  • Uli Jon Roth (Scorpions) - 71

Vandaag overleden:
  • Heikki Silvennoinen (Tabula Rasa) - 2024
  • Kirsty MacColl - 2000
  • Martjo Brongers (Vortex) - 2019
  • Slim Dunlap (The Replacements) - 2024
Review

Seventh Sin - When Reality Ends
Jaar van release: 2014
Label: Eigen beheer
Seventh Sin - When Reality Ends
In het jaar 2006 bracht deze band een gothic metal minialbum uit getiteld Darkest Of All Dreams, met daarop vijf lang uitgesponnen nummers die afwisseling en een diversiteit aan stijlen herbergden. Acht jaar later komt dan in eigen beheer een volwaardig album uit, nadat de band in de afgelopen jaren al veelvuldig als support act had opgetreden bij onder andere Epica, Stream Of Passion en Kamelot. Recentelijk werd ook Edenbridge toevoegend aan dit illustere rijtje tijdens een tour in Engeland.

Dat is een aardig getuigschrift waarbij je je gaat afvragen wat je dan gemist hebt als je de band nog niet eerder gehoord hebt. Ik kan je zeggen dat de mix van stijlen erg divers is. Naast gothic metal en thrash hoor ik symfonische rock in ingewikkelde composities, die soms een beetje te ver doorschieten op het "ingewikkelde" vlak. De stem van zangeres Monique Joosten is helder en af en toe akelig precies maar er zijn een aantal elementen die iets minder sterk zijn vastgelegd.

Met name de mix is af en toe uit balans en is de keyboardpartij teveel op de voorgrond, daar waar deze een ondersteunender rol zou moeten spelen tijdens de coupletten (zoals bij opener Hysteria), en hadden de gitaarpartijen van mij wat vetter gemogen. Ook in Alone Again kan ik de keyboardlogica niet altijd even goed volgen. Dit nummer is overigens hoorbaar geïnspireerd door Epica. Tijdens Wings Of Despair zijn er passages waar je meer gitaargeweld verwacht maar die stukjes lijken dan onbedoeld leger dan verwacht. In de eerste minuut van de ballad The Well is het net of ik Marcela Bovio van Stream Of Passion hoor. Een mooi losbarstend, bombastisch refrein maakt dit nummer voor mij het hoogtepunt van deze cd.

Ondanks dat de structuur van sommige nummers iets te ver doordacht lijkt (My Honor), zit er veel potentie in deze band. Wanneer ik luister naar Just An Ordinary Day vraag ik me af waarom wederom voor pianobegeleiding is gekozen. Dit nummer is zó mooi dat ik hier eerder een akoestische gitaar en een echte viool had verwacht, ook omdat de andere ballad pianogeoriënteerd is. Mooie stembeheersing, met een aantal octaven die schijnbaar moeiteloos worden gehaald. Ook The Screams zit goed in elkaar dus met de schrijverij zit het allemaal best wel snor.

Tja wat moet je hier nu uit concluderen? Ik hoor heel veel talent, zowel muzikaal als qua compositievermogen maar af en toe bekruipt me het gevoel dat er iets teveel wordt gezocht naar de afwisseling en dat leidt zo nu en dan af. Maar het is zeer zeker een erg genietbare en afwisselende cd geworden die mij mij de indruk heeft achtergelaten dat met de juiste producer er nog veel meer uitgehaald kan worden. Liefhebbers van het genre kan ik dan ook van harte uitnodigen om eens kennis te maken met Seventh Sin. Mooi artwork van de hand van Natascha van Poppel.

Tracklist:
1. Hysteria
2. Alone Again
3. Wings Of Despair
4. The Well
5. Bitter Taste Of Victory
6. The Choice
7. Silent Tears
8. Like A Blazing Flame
9. My Honor
10. Just An Ordinary Day
11. The Screams

Score: 75 / 100

Reviewer: Hans
Toegevoegd: 5 april 2014

Dynamo Metalfest 2026

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.