Eén van de releases waar ik naar heb uitgekeken, is het nieuwe album The Human Contradiction van Delain. De band rond Charlotte Wessels heeft met de vorige drie albums en intensieve, succesvolle headlinertours een hoge internationale status binnen de female fronted symfonische metal verworven. Mijn verwachtingen zijn dan ook hooggespannen als ik de nieuwe plaat ga beluisteren. Lost het Zwolse vijftal deze verwachtingen in? Een kort maar krachtig antwoord: ja, ruimschoots! Delain combineert met The Human Contradiction alle elementen die de band succes hebben gebracht, en gaat een paar stappen verder. Minder pop en toch catchy, donkerder en toch herkenbaar Delain.
Dat donkere zit met name in de heavy riffs van Timo Somers en de zware, doch transparante, productie in de Fredman Studios draagt daar trouwens ook aan bij. Verder valt op dat de keyboardpartijen van Martijn Westerholt duisterder, epischer en symfonischer dan ooit klinken. Een extra dimensie aan de nummers wordt daarbij gevormd door de goede orkestrale bewerkingen (wat met name in Sing To Me en The Tragedy Of The Commons te horen is). Compositorisch zitten de nummers goed in elkaar (vooral Here Come The Vultures en Army Of Dolls), waardoor de band volwassen en gevarieerd klinkt. Ondanks het zware en volwassene karakter, klinkt Delain weer als vanouds. Catchy nummers als Stardust worden afgewisseld met melancholische nummers zoals het hypnotiserende, dromerige Lullaby en het eerder genoemde Sing To Me.
Op laatstgenoemde zingt Marco Hietala zeer verdienstelijk mee, net als op het krachtige Your Body Is A Battleground waarvan al een lyric video is verschenen. De samenwerking met de zanger van Nightwish die op de eerste albums al goed beviel, is hiermee nieuw leven ingeblazen. Er zijn nog meer bekenden die voor een welkome vocale variatie zorgen. George Oosthoek (ex-Orphanage), die op het debuutalbum Lucidity al te horen was, voorziet Tell Me, Mechanist verdienstelijk van zijn grunts. Nieuw is de samenwerking met Alissa White-Gluz, de kersverse zangeres van Arch Enemy, op de mooie, epische afsluiter The Tragedy Of The Commons. Charlotte weet op de andere nummers met haar verleidelijke zangpartijen The Human Contradiction van een herkenbaar gevoel te voorzien. Deze titel komt trouwens uit de trilogie Lilith’s Brood van Octavia E. Butler, één van de favoriete serie boeken van Charlotte. De trilogie is dan ook een inspiratiebron voor meerdere teksten op het nieuwe album. Hiermee wordt het tekstuele concept van We Are The Others verder verbreed en verdiept.
The Human Contradiction is zwaar, melancholisch en toch typisch Delain waarbij een aantal melodieuze nummers (Stardust, Army Of Dolls en Tell Me, Mechanist) doet denken aan de albums April Rain en We Are The Others, zonder daarbij overdreven commercieel te klinken. Voor fans van Delain en female fronted symfonische metal is het nieuwe album een verplichte aanschaf. Tijdens de energieke kick-off show in Zwolle kwamen de nieuwe nummers live ook goed uit de verf. Om in de livesfeer te komen, zou je de uitgave met bonus cd kunnen bestellen. Daarop staan namelijk live-versies van oude nummers, een paar nieuwe nummers en ook nog een paar orchestrale bewerkingen.
Tracklist:
1. Here Come The Vultures
2. Your Body Is A Battleground
3. Stardust
4. My Masquerade
5. Tell Me, Mechanist
6. Sing To Me
7. Army Of Dolls
8. Lullaby
9. The Tragedy Of The Commons
