Traditionele heavy metal is al een aantal jaren bezig met een ijzersterke terugkeer. Zelfs muzikanten uit extreme bands binnen het harde genre steken hun voorliefde voor de aloude stijl niet onder stoelen of banken. Bekende voorbeelden zijn Mikael Åkerfeldt (Opeth) en Phil Anselmo (Pantera, Down). Een andere ambassadeur voor oudbakken metaal uit de jaren ’80 is Primordial-frontman Alan Averill. Met Metal Blade-baas Brian Slagel maakte hij korte video-besprekingen over platen van bijvoorbeeld US metal-legendes als Cirith Ungol en Omen. Daarnaast startte hij een Bathory-coverband met de naam Twilight Of The Gods en zette hij onlangs nog een traditionele doomband op, genaamd Dread Sovereign. Na enkele covershows gespeeld te hebben besloot Twilight Of The Gods door te gaan als zelfstandige band, met eigen nummers in de jaren ’80 heavy metal-stijl. Het resultaat is debuutalbum Fire On The Mountain.

Twilight Of The Gods bestaat naast Avrill uit gitaartandem Patrick Lindgren (Thyrfing) en Rune Eriksen (Aura Noir), bassist Frode Glesnes (Einherjer) en achter de drums de welbekende Nick Barker (Lockup, ex-Dimmu Borgir). Allemaal talent, maar Avrill stijgt met kop en schouders boven de andere muzikanten uit. Zijn prestaties op deze plaat verdienen speciale aandacht. Ontdaan van geforceerde onmenselijkheden levert de Ierse zanger op Fire On The Mountain een gepassioneerde uitvoering. Zijn zanglijnen zijn nog meeslepender dan bij Primordial; zijn stemgeluid nog overtuigender. Het meest herkenbare element van deze plaat.

Op dit debuutalbum krijgt de luisteraar op de eerste helft het meeste waar voor zijn geld. Een aantal serieuze midtempo heavy metal-composities, die qua stijl ergens in het midden tussen de laatste twee platen van Accept en de klassieke eerste vier van Manowar hangen. Geen retro-geginnegap, maar met een duistere, zelfbewuste ondertoon. Om niet in monotone treurnis te vallen wordt alles opgefleurd door het gierende gitaarspel van Lindgren en Eriksen. De pakkende bombastische refreinen van Avrill maken het af. Met name het heroïsche titelnummer Fire On The Mountain (1683) (over de belegering van Wenen door de Turkse Osmanen in de zeventiende eeuw) is wat dat betreft een grote aanrader. Wat zeg ik: het hoogtepunt van deze plaat!

Twilight Of The Gods had de kampioensbeker in handen als de tweede helft niet zo teleurstellend zou zijn. De b-zijde is geenszins slecht, maar de latere composities zijn simpelweg nogal langdradig en saai in vergelijking met het sublieme karakter van de eerste vier nummers. De laatste drie composities duren te lang omdat ze weinig aanstekelijk zijn en er gedurende de nummers te weinig gebeurt. Ze doen aan de epische sferen van Bathory denken, maar hebben helaas niet dezelfde fantasie opwekkende werking. Eerder leiden ze tot verveling. Meerdere luisterbeurten hebben een enigszins positief effect, maar kunnen niet voorkomen dat Fire On The Mountain nogal in een mineur eindigt.

Met dit album zijn Avrill en de zijnen zeker een goede richting ingegaan. Het Ierse metal-boegbeeld levert uitstekende bevlogen vocalen en de eerste helft van Fire On The Mountain herbergt een paar van de beste heavy metal-composities van dit jaar. Helaas kan dat niet voorkomen dan deze plaat een wat magere indruk achterlaat. De tweede helft is daar debet aan. Dit aanvankelijk veelbelovende debuutalbum start zeer enerverend, maar leidt tegen het einde aan metaalmoeheid. Desalniettemin zou het een slechte zaak zijn Twilight Of The Gods uit het oog te verliezen: deze samenwerking van muzikanten uit verschillende bands heeft de potentie uit te groeien tot een van de interessantste heavy metal-collectieven van dit decennium. Nu echter nog niet.

Tracklist:
1. Destiny Forged In Blood
2. Children Of Cain
3. Fire On The Mountain (1683)
4. Preacher Man
5. Sword Of Damocles
6. The End Of History
7. At Dawn We Ride