Dat wordt ook op De Ödeslösa, het zevende album van deze Zweden, duidelijk. Daar waar veel collega-bands het moeten hebben van frivole tierelantijntjes en opzwepende polkaritmes, tapt Thyrfing uit een heel ander vaatje. Statige, epische, rauwe en duistere nummers kenmerken de sound op dit album. Met voorganger Hels Vite sloeg Thyrfing al wat ruwere richting in dan voorheen (daarin gesterkt door de raspende strot van de nieuwe zanger Jens Rydén, die al in Naglfar bewees over een flinke dosis venijn te beschikken). Die lijn wordt doorgetrokken op De Ödeslösa (dat zoiets als “degenen zonder lot” betekent).
De fiere opener Mot Helgrind is dan ook representatief voor de rest van de plaat: stoere mid-tempo viking metal, waarin weliswaar ruimte is voor melodieuze elementen, maar de toonzetting toch vooral dreigend en ongepolijst is. Dat levert genoeg fraaie momenten op, zoals op het majestueuze, slepende Veners Förfall of het wat meer bombastisch ingestoken Relik. Het zijn nummers die het muzikale vakmanschap van Thyrfing belichamen: er wordt nergens overdreven technisch spel geëtaleerd, maar iedere riff en overgang klinkt weldoordacht en logisch. Het imposante titelnummer waarmee wordt afgesloten, maakt duidelijk dat de band het gaspedaal niet schuwt als dat gepast is. Dit grootse nummer smaakt naar meer, maar steekt helaas ook te veel met kop en schouders boven de rest van het album uit om van een echte topplaat te kunnen spreken.
Hoewel De Ödelösa dan ook een welkome afwisseling is in een genre dat toch vaak gekenmerkt wordt door lichtvoetigheid (en soms zelfs platvloersheid), haalt deze plaat het niet helemaal bij zijn zeer sterke voorganger. Daarvoor staan er net iets te weinig echt memorabele nummers op het album. Desondanks levert Thyrfing wederom een mooi en vooral integer werkstuk af, waarmee de band bewijst nog altijd relevant te zijn. De Ödelösa zal niet meer even veel indruk maken als een plaat als Valdr Galga, maar liefhebbers van een meer serieuze en oprechte benadering van dit genre, zullen zeker voldoende van hun gading hierop vinden.
Tracklist:
1. Mot Helgrind
2. Fordom
3. Veners Förfall
4. Illvilja
5. Kamp
6. Relik
7. Vindöga
8. De Ödeslösa