Na twee jaar wachten, staat het obligate nieuwe werk van live-favorieten Saxon alweer paraat. Die zin kun je heel negatief lezen, maar een nieuwe plaat van Saxon is al sinds hun hernieuwde elan dat ergens begonnen is aan het einde van de jaren negentig een feestje. Dat aanhoudende enthousiasme is, wanneer je Sacrifice hoort, ook zeker niet misplaatst. Het is precies zoals collega Gilbert twee jaar terug al schreef, je weet wat er komen gaat, maar toch is het een liefdevol weerzien met een band die oude fans niet teleur zal stellen en bij de nog jonge metalheads de harten sneller zal doen kloppen en nieuwsgierig zal maken naar het eerdere werk van Saxon.

Uiteraard start ook Sacrifice weer met een verplicht intro, dat eigenlijk stiekem gewoon bij het openingsnummer hoort, en dat in dit geval het titelnummer is. Een lekkere snelle binnenkomer waar Saxon altijd mee opent. Het brute traditionele heavy metal gitaarwerk stelt niet teleur en werkt altijd in samenwerking met dat typische galopperende ritme, en hoewel het refrein zich dit keer beperkt tot het scanderen van het woord sacrifice, is dat genoeg om te openen zoals het hoort. De groep vervolgt met een serie van snelle nummers die alle zonder enige rust doordenderen. Het klinkt bekend, maar dat doet niets aan het gegeven af, dat het stuk voor stuk lekkere songs zijn met toch kleine verrassingen zoals het aardige gitaarwerk in Made In Belfast en de ijzersterke song Stand Up And Fight. Pas daarna doet de groep het wat rustiger aan met wat mid-tempo songs van behoorlijk niveau. Donkere mineur klanken overheersen. Iets meer variatie in de klankkleur en de opbouw van de nummers zou geen kwaad hebben gekund, maar als traditionele metalplaat valt er weinig op aan te merken.

Het album lijkt dan ook een schijf te worden die lekker zwaar en donker aandoet, maar met afsluiter Standing In A Queue komt daar toch nog wat verandering in. De invloeden van AC/DC zijn hier niet te ontkennen. Hoewel het nummertje aardig begint, zit het refrein zo debiel in elkaar qua tekst, maar ook als song, dat er voor mij geen enkele andere oplossing in zat dan het schijfje voortijdig af te zetten.

Dat minpunt is snel vergeten wanneer je kijkt op het bonusschijfje van Sacrifice, want daar treffen we nieuw opgenomen versies aan van Just Let Me Rock en Forever Free die net als het album Heavy Metal Thunder heel goed benaderen hoe geweldig Saxon nu live klinkt. Daarnaast treffen we een versie van Crusader aan met orkest, en hoewel ik niet zo’n fan ben van de formule, tenzij het echt goed gebeurt, is het toch een aardig succesvolle onderneming. Met twee akoestische versies van klassiekers sluit de groep het bonusschijfje af en daarmee komt een einde aan hun twintigste studioalbum. Ook deze stelt niet teleur, zeker niet bij de gedachte aan een tour ter ondersteuning van deze plaat.

Tracklist:
1. Procession
2. Sacrifice
3. Made In Belfast
4. Warriors Of The Road
5. Guardians Of The Tomb
6. Stand Up And Fight
7. Walking The Steel
8. Night Of The Wolf
9. Wheels Of Terror
10. Standing In A Queue

Bonusdisc:
1. Crusader (met orkest)
2. Just Let Me Rock (opnieuw opgenomen)
3. Requiem (akoestisch)
4. Frozen Rainbow (akoestisch)
5. Forever Free (opnieuw opgenomen)