Nu de nodige line-up wisselingen achter de rug zijn en Toxocara weer een stabiele bezetting heeft, is het ook tijd voor nieuwe muziekjes. Toxocara timmert al sinds het indrukwekkende debuut zeer verdienstelijk aan de weg, van AtmosFear heb ik dan ook hoge verwachtingen en guess what? Tocoxara stelt weer niet teleur!

Al met al kan AtmosFear voor Toxacarabegrippen met een gerust hart progressief worden genoemd. De band blijft de oorlog trouw, maar veriijkt het constante bombardement van de vorige platen met een hoop moderne artillerie. De muziek is veel minder dik en niet contant beukend, daarentegen zijn de nummers wel veel dynamischer en veelzijdiger. Daar waar de voorgangers vooral verpletterende diensten leverden, is AtmosFear organischer qua geluid en volgeplempt met allerlei verrassende muziekstukken en bijzaken.

Zo hoort u op het nieuwe album veel meer samples (variërend van een gong tot Nazgulgeluiden, luchtalarmen en Russische commando's), technische gitaarloopings en bijna Origin-achtige riffs (Black Widow, Bravo Two Zero) en bombastische passages en technobeats (Moryty Holodom (Holodomor), Confessions Of The Black Regiment). Het frèle gitaarnummer Flashlight Shadows zorgt voor een kippenvelmoment en in Towards The Perpetual Labyrinth duikt er plots een dramatische vrouwenstem op. Overigens is deze bijdrage niet de enige cleane stem op het album, de plaat wordt geopend en afgesloten door een kinderkoor.

Hoewel ik mij niet helemaal aan de indruk kan onttrekken dat Toxocara voor de sfeer en aankleding van AtmosFear her en der bij de collega's van The Monolith Deactcult heeft gespiekt, is AtmosFear een absoluut één van de death metalhoogtepunten van 2011.

Tracklist:
1. Atmosfear
2. Black Widow
3. Annihilation By The Ankar (Marionettes Of War)
4. Confessions Of The Black Regiment
5. Moryty Holodom (Holodomor)
6. Bravo Two Zero
7. Flashlight Shadows
8. Towards The Perpetual Labyrinth
9. The Kempeitai Hordes Of Hirohito
10. The Red House Report