Zo begin je dus een plaat. Geen introductiegeneuzel, maar gewoon knetterhard je eerste beuker de ruimte in knallen. De Amerikanen van Imagika doen dat als vanouds met Scared To Death. Spijkerhard, lomp en opgesierd met duistere melodielijnen. Norman Skinner bewijst maar weer eens hoe klote het is dat hij de band na deze plaat verliet, want zijn veelzijdige strot rost menig concurrent moeiteloos omver. Loepzuiver zingend, gruntend en krijsend, vormt hij de smaakmaker.

Muzikaal is Portrait Of A Hanged Man een logisch vervolg op het geweldige Feast For The Hated. Productioneel knalt de thrashy power metal van het gezelschap van begin tot eind uit z'n voegen. Zo hoort dit soort pure metal volgens mij ook te klinken. Hard en zuiver, zonder fratsen. De composities zijn dik in orde en qua gitaarspektakel walst Imagika met gemak over de laatste schijf van Nevermore heen. Nu leent de band hier en daar wel eens een riff of zanglijntje van Testament of andere Bay Area bands, maar het is toch vooral vette power metal dat de hoofdtoon voert. Een beetje zoals Cage, maar dan zonder de flauwe intermezzo's en epische prietpraat.

Dit is typisch zo'n plaat waar ik kort over kan zijn. Wanneer je van vette metal in het straatje van Testament, Vicious Rumors, Iced Earth en zelfs Iron Savior houdt, dan zit je met dit brok riffgeweld gebakken. Het giert en beukt je aan alle kanten tegemoet, strakker dan strak, spetterend en met de melodelijnen zoals alleen US power metalbands die kunnen bedenken. Detail: Andy LaRoque (King Diamond) shred nog een nootje mee tijdens A God No More. Nu maar hopen dat de overige bandleden sinds het uiteenvallen van Imagika deze vette sound voort kunnen zetten in het nieuw aangekondige project. Ondanks de lelijke hoes een van de topplaten van 2010.

Tracklist:
1. Scared To Death
2. The Hit
3. Keep The Wolves At Bay
4. G.H.B.
5. Portrait Of A Hanged Man
6. Simple Servant
7. One Word
8. My Final Hour
9. A God No More
10. Halo Of Flies