Helldorado
Enquête

Zou jij voor een losse zaal- of stadionoptreden van jouw favoriete band(s) speciaal naar een land reizen buiten de Benelux, als die groep Nederland en België overslaat?

Ja, dat doe ik regelmatig
Ja, dat heb ik al eens gedaan
Nog niet, maar dat ga ik dit of volgend jaar wel doen
Nog niet, maar voor een speciale gelegenheid zou ik het overwegen
Nee, niet voor een losse show, maar ga wel naar festivals buiten de Benelux
Nee, ik ga niet naar concerten of festivals buiten Nederland en België
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    19 oktober:
  • Battle Beast, Vanaheim en Solarcycles
  • Dominum en Majestica
Kalender
Vandaag jarig:
  • Anthony Bramante (Nuclear Assault) - 67
  • Frances Farmer (acteur)† - 112
  • Jim Ward (Sparta) - 49
  • Jimmy Bower (Eyehategod) - 57
  • John Coghlan (Status Quo) - 79
  • Jussi Kulomaa (Masterstroke) - 46
  • Kjell Jacobsen (Chain Collector) - 48
  • Kristofer Lorent (Yyrkoon) - 49
  • Marko Kolehmainen (Masterstroke) - 46
  • Tapio Wilska (Finntroll) - 56
  • Ted Jensen (technicus) - 71
  • Ulf Theodor Schwadorf (The Vision Bleak) - 47
  • Ville Tuomi (Amorphis) - 53

Vandaag overleden:
  • Larry Wallis (Motörhead) - 2019
Review

The Oath - Self Destructed
Jaar van release: 2010
Label: Code666

The Oath - Self Destructed

Beginnende bands weten lang niet altijd wat voor muziek ze nou willen maken en welke richting ze op moeten. Met dit verschijnsel word je dan ook met enige regelmaat geconfronteerd bij lokale bandjesavonden en -wedstrijdjes. Maar na tien jaar tijd zou je van een band toch mogen verwachten dat ze met de neuzen dezelfde kant op staan, nietwaar?

The Oath uit Lyon heeft er kennelijk toch nog best wat moeite mee want death, thrash, black en heavy metal zijn allen in meer of mindere mate vertegenwoordigd op hun nieuwe schijf Self Destructed. Een enkele uitzondering daargelaten, wordt een dergelijke combinatie meestal niets. The Oath komt een aardig eindje en weet er zeker een paar lekkere riffs uit te plempen, maar het klinkt vaak toch gewoon te goedkoop, te makkelijk.

Gecombineerd met de vrolijke symfonische nootjes uit de synths zijn duidelijk de oude gothenburgiaanse bands van grote invloed geweest. Met de toevoeging van wat black metal kom je dan al gauw op oude Dimmu Borgir- en Cradle Of Filth-platen uit. Maar de nummers hebben geen body, geen 'kop en staart' zoals ze dat zo mooi noemen.

Kies een richting en luister naar de aloude wijsheid van Godfried Bomans: schrijven is schrappen. Knip die paar lekkere riffs er uit en ga daar mee aan de slag. O ja, en als je per se die synths er in wilt houden, bedenk dan hoe die functioneel bij de muziek passen. Er is nog heel wat werk aan de winkel heren.

Tracklist:
1. End Of The Lines
2. Embraced
3. Alone I Roam
4. Way To Nowhere
5. Only (Instrumental)
6. Watch Me Bleed
7. Impossible Cure
8. White Fields
9. I Am Nothing

Score: 62 / 100

Reviewer: Wouter
Toegevoegd: 16 oktober 2010

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.