Er wordt wel eens gezegd dat middelmatige albums lastig te reviewen zijn. Zonder meer de waarheid, maar wat het Poolse Neuronia hier geproduceerd heeft is duidelijk de overtreffende trap. Ten eerste is het de afkomst. Ik heb niets tegen Polen, maar geen enkele release uit dat land heeft me weten te overtuigen. Tegelijkertijd was het in geen enkel geval ook echt slecht.
Het debuut The Winter of My Heart heeft hier nooit de platenzaken gehaald en is dus volledig aan me voorbij gegaan. Een vergelijking kan ik helaas niet maken. Follow The White Mouse is een wat vreemde titel die de tweede volledige cd van Neuronia heeft gekregen. Vreemd is trouwens de beste omschrijving die ik aan dit album kan geven.
Het interessante aan dit schijfje is dat de muziek bij vlagen ronduit geniaal of gewoon sterk is, om vervolgens afgewisseld te worden met complete bagger. De mix van doom, death en thrash metal komt over het algemeen goed uit de verf. De teksten zijn soms ronduit bizar, maar dat zie ik niet als een negatief punt. De grunts daarentegen zijn rampzalig. Wie mij kent, weet dat ik daar over het algemeen weinig mee kan, maar dit valt gewoon niet goed te praten. De normale zang is redelijk, al lijkt het soms gewoon niet bij de muziek te passen.
Na alle luisterbeurten is het verdomd lastig om tot een eindconclusie te komen. Follow The White Mouse zal waarschijnlijk niet meer in mijn cd-speler te vinden zijn. Daarvoor hoor ik teveel nietszeggende riffs. Luister maar eens naar Make Them Die en Death Has Come To Your Town, waar je plotselinge neigingen moet onderdrukken om het zilveren schijfje doormidden te breken, terwijl bijvoorbeeld Slipping Into Oblivion best goed te doen is. Een punt laat ik deze keer achterwege. Je zult voor jezelf moeten bepalen of deze cd de moeite waard is.
Tracklist:
1. Inside
2. Make Them Die
3. Slipping Into Oblivion
4. White Mouse
5. November Skies
6. Faster
7. Death Has Come To Town
8. Put Your Dukes Up
9. Outside
