Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    28 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Doodseskader
  • Embrace Your Punishment, Diaroe, Subvergence en Man As Plague
  • Reformist, Abyss Above en Zubzero
  • 29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
    28 april:
  • Blasphemy, Wrok en Kerberos
  • FemME IX - Female Metal Event
  • Warkings, Hammer King en Victorius
Kalender
Vandaag jarig:
  • Ari Nissilä (Catamenia) - 52
  • Daniel Cardoso (Anathema) - 43
  • Douglas J. Sylvia (Fear Of God) - 59
  • Enrico Canu (Heimdall) - 38
  • Erick Avila (Six Magics) - 45
  • John Evan (Jethro Tull) - 76
  • Nathanaël "Nath" (Anachronia) - 40
  • Ol Drake (Evile) - 40
Review

Mnemic - Sons Of The System
Jaar van release: 2010
Label: Nuclear Blast Records

Mnemic - Sons Of The System

Het eigenzinnige kwintet uit Denemarken genaamd Mnemic timmert alweer elf jaartjes aan de polyritmische metaalweg. Intussen kunnen ze terugkijken op drie zeer geslaagde albums, tours met grote bands als Metallica, Deftones en Meshuggah, en verschillende optredens op de grote festivals. Het is bijna drie jaar geleden sinds de laatste release Passenger in de schappen verscheen, dus werd het tijd voor een nieuwe plaat.

Het vierde wapenfeit, Sons Of The System, rost met de gelijknamige titeltrack gelijk goed je speakers uit. Eventjes de oren wassen zullen we maar zeggen. Lekker hoor. Op het eerste gehoor lijkt het een heerlijke gelikte melodieuze track. Haast leunend op de succesformules van bands als Linkin Park en Sonic Syndicate. Dit zou ik persoonlijk geen compliment durven noemen gezien de reputatie van Mnemic, maar als je verder luistert zijn er gelukkig ook genoeg polyritmische 'Meshuggah-lagen' te ontdekken.

Op dat laatste borduurt Mnemic in het tweede nummer Diesel Uterus uitgebreid voort. De openingsriff doet me erg aan Rational Gaze (van Meshuggah) denken. Maar daar waar zij nog wel eens aangeklaagd worden wegens al te technisch geneuzel, houdt Mnemic het melodieuze aspect veel beter in het oog. Toch staat het als een paal boven water dat Mnemic geen eenvoudige kost is. De heren deinzen er niet voor terug om vanuit een relaxte, lekkere groove het roer volledig om te gooien naar ritmische hoogstandjes. Verwacht echter geen The Dillinger Escape Plan trucjes, want wat dat betreft is deze plaat veel gestructureerder.

Ook zanger Guillaume trekt een gigantische range aan vocale klanken uit de kast. Het emo-achtige dubbellaagse gezang, waar ik dan persoonlijk niet zo gecharmeerd van ben, wisselt hij moeiteloos af met goed verstaanbare, gecontroleerde screams. Maar ook vreemde twists naar duister gesproken gefluister maken dit album rijk aan variatie. Variatie is sowieso het sleutelwoord voor deze plaat; variatie en diversiteit. En dat dan wel zonder dat je het gevoel hebt dat er van de hak op de tak gesprongen wordt. Nergens heb je het gevoel dat je verdwaalt in een wirwar van rare ritmesoorten en vreemde overgangen.

In dat opzicht komen op Sons Of The System eigenlijk alle briljante elementen van de vorige drie platen samen. Het is een veel gebalanceerder geheel geworden. Wat dat betreft moet ook zeker de productie nog even genoemd worden. Mnemic is na het uitstapje met Christian Olde Wolbers (Fear Factory), die de vorige plaat deed, toch terug naar Tue Madsen gegaan en dat is absoluut geen verkeerde keuze geweest.

Het heeft even wat luisterbeurtjes gekost voordat deze plaat volledig tot me doordrong, maar hij mag er wezen. Enige minpuntje vind ik toch wel de geliktheid en dan met name die van de zang, maar dat mag de pret verder niet drukken. Dit is een erg geslaagde schijf geworden.

Tracklist:
1. Sons Of The System
2. Diesel
3. Mnightmare
4. The Erasing
5. Climbing Towards Stars
6. March Of The Tripods
7. Fate
8. Hero(in)
9. Elongated Sporadic Bursts
10. Within
11. Orbiting

Score: 87 / 100

Reviewer: Wouter
Toegevoegd: 4 januari 2010

Mnemic - Sons Of The System
Reactie van Bob op 04-01-2010 om 17:22u

Ik ben benieuwd, tot nu toe was het toch een dalende lijn, met album één als topper en Passenger als dieptepunt.

Mnemic - Sons Of The System
Reactie van elly op 04-01-2010 om 17:57u

De zanger van de eerste 2 albums vond ik veel beter en de muziek sprak me ook meer aan. Het klinkt nu meer als een nu-metal/emo band.

Mnemic - Sons Of The System
Reactie van Mr.Red op 30-01-2010 om 18:05u
Score: 87 / 100

"Emo-achtig" vind ik wel een wat overdreven statement. Maar goed, je punt is duidelijk. Hij is inderdaad nog steeds geen Michael Bøgballe, maar op dit album klinkt Guilliaume op sommige momenten, als hij niet zijn typische jongensachtige clean vocals toepast, nagenoeg zoals Michael, hoe bizar dat misschien ook klinkt... en dat vind ik ook een kunst. Dit album is inderdaad een hele opluchting na Passenger, vooral omdat de zanger zich van meer verschillende, en betere kanten heeft laten zien. De overdosis aan screams zoals op Passenger is op dit album totaal niet aanwezig, reden voor veel oudere Mnemic-fans om Guilliaume een tweede kans te geven. Sons Of The System is een release die een stuk dichter bij het oudere werk van Mnemic staat. Ze hebben de draad zoals die lag bij de eerste twee albums weer opgepakt. Nummers die ik aanraad zijn: 'Mnightmare', 'Hero(in)', 'Orbiting' en 'Dreamjunkie'.

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.