Sabaton - The Tour To End All Tours
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in september 2024 is uitgebracht?

Black Dahlia Murder - Servitude
Blitzkrieg - Blitzkrieg
Charlotte Wessels - The Obsession
David Gilmour - Luck And Strange
Flotsam And Jetsam - I Am The Weapon
God Dethroned - The Judas Paradox
God Is An Astronaut - Embers
Groza - Nadir
Jordan Rudess - Permission To Fly
Kanonenfieber - Die Urkatastrophe
Marche Funèbre - After The Storm
Michael Schenker Group - My Years With UFO
Mordkaul - Feeding The Machine
Nightwish - Yesterwynde
Oceans Of Slumber - Where Gods Fear To Speak
Officium Triste - Hortus Venenum
Satan - Songs In Crimson
Stryper - When We Were Kings
Ubiquity - The Ascendant Travels Among The Stars
Unto Others - Never, Neverland
Vended - Vended
Weather Systems - Ocean Without A Shore
Winterfylleth - The Imperious Horizon
Wolfheart - Draconian Darkness
een ander studio-album uit september 2024

[ Uitslag | Enquêtes ]

    6 oktober:
  • Powerwolf, Hammerfall en Wind Rose
  • ProgPower Europe
  • 7 oktober:
  • Duff McKagan en James And The Cold Gun
  • Ellende, Groza en Servant
  • 9 oktober:
  • Rotting Christ, Borknagar en Seth
  • 11 oktober:
  • Kamelot, Charlotte Wessels en Ad Infinitum
  • Soulcrusher
  • 12 oktober:
  • Kamelot, Ad Infinitum, Blackbriar en Frozen Crown
  • Soulcrusher
  • Tankard en Obnoxious
    6 november:
  • Dark Tranquillity, Moonspell, Wolfheart en Hiraes
  • Smash Into Pieces
Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Iezzi (Tystnaden) - 44
  • Anders Iwers (Tiamat) - 52
  • Caleb Scofield (Cave In)† - 45
  • Chris Birx (Motorjesus) - 46
  • Daniel Cavanagh (Anathema) - 52
  • David Van Landing (Michael Schenker Group)† - 60
  • Donnie Steele (Slipknot) - 53
  • Glenn Branca† - 76
  • Henny Wolter (Primal Fear) - 58
  • Jamie "Jonny 5" Laurie (Flobots) - 47
  • Jared Dines - 35
  • Kevin Cronin (REO Speedwagon) - 73
  • Lisa Lasch (Coronatus) - 34
  • Matthew Sweet - 60
  • Mattias IA Eklundh (Freak Kitchen) - 55
  • Meg Myers - 38
  • Mikko Uusimaa (Reflexion) - 44
  • Nick "Yngve" Samios (Flames) - 44
  • Nicke Olsson (One Day In Pain) - 57
  • Paavo Laapotti (Before The Dawn) - 29
  • Pekka Kainulainen (Amorphis) - 68
  • Peter Pichl (Running Wild) - 64
  • Rahzel (The Roots) - 60
  • Richard Jobson (Skids) - 64
  • Rick Altzi (Masterplan) - 52
  • Sarban Grimminck (Witte Wieven) - 43
  • Thorsten "Toto" Hain (Wortmord) - 52
  • Tommy Stinson (Guns N' Roses) - 58
  • Vince den Breejen (Sepiroth) - 30
  • Will Butler (Arcade Fire) - 42

Vandaag overleden:
  • Eddie Van Halen (Van Halen) - 2020
  • Ginger Baker (Cream) - 2019
  • Johnny O'Keefe - 1978
  • Nick Curran (The Fabulous Thunderbirds) - 2012
Review

Warlock - Burning The Witches
Jaar van release: 1984
Label: Vertigo Records

 -

Warlock bracht tussen 1984 en 1987 vier studioalbums uit. Door het rauwe geluid van Burning The Witches was ik meteen fan. Het krachtige, ruige stemgeluid van de prachtige blonde Doro Pesch is de troefkaart. Natuurlijk was ze destijds een sekssymbool voor puberende metalheads. Ook mijn tienerkamer was behangen met posters van Doro, maar dat maakt je geen fan van Warlock.

Naast de Aardschok beschouwde ik de Duitse Metal Hammer als bijbel en aan aandacht voor Warlock was geen gebrek. Vrouwelijke metal-muzikanten waren in die tijd zeldzaam en bands als Girlschool gebruikten de vrouwelijke zang op een uitgesproken manier. Warlock deed dat niet en naast het unieke stemgeluid van Doro is het vooral de dubbele gitaaraanval van Peter Szigeti en Rudy Graf die de band zo goed maakt. Met felle riffs à la Accept is Burning The Witches verwant aan Restless And Wild (1982).

Op latere albums lijkt de zang van Doro onnodig voorrang te krijgen, maar op het debuut is haar stemgeluid mooi op de voorgrond gemixt zonder al het andere te overstemmen. Op zich is de opname vrij goed voor die tijd, al klinkt het slagwerk erg vlak en wat blikkerig. Veertig jaar later roept de plaat vooral herinneringen op. Ja, ik was echt een groot fan van Warlock. Het tweede album Hellbound (1985) was destijds favoriet. Inmiddels bevalt het jeugdige, ongepolijste karakter van Burning The Witches mij beter. Dat de ritmesectie zo nu en dan struikelt en het slagwerk niet goed uit de verf komt, neem ik voor lief.

Warlock zorgde voor veel opschudding met het album, dat precies op het juiste moment uitkwam. De Duitse metal-scene was in volle ontwikkeling en Burning The Witches is typerend voor het hardere, agressieve geluid. De furieuze opener Sign Of Satan maakt onomwonden duidelijk dat de formatie uit het juiste hout gesneden is. After The Bomb is een blauwdruk voor het latere geluid. Het energieke Dark Fade bevat halverwege het nummer dat lekkere gitaarwerk en het intense Homocide Rocker staat na veertig jaar nog steeds als een huis.

In de jaren tachtig mocht een ballad eigenlijk niet ontbreken. Over het algemeen kan die mij zelden bekoren, maar Without You, het laatste nummer op kant A, vormt de grote uitzondering. Het is sowieso een sterk nummer en de rauwe zang van Doro tilt het nummer naar een hoger niveau. Haar uitspraak is niet geweldig en ook haar zangkwaliteiten zijn niet fenomenaal, maar voor dit nummer kun je echt geen betere zangeres wensen.

Zwakke nummers zijn op het debuut overigens niet te vinden. Met Metal Racer gaat het tempo weer omhoog en de titeltrack behoort ongetwijfeld tot de sterkste nummers van Warlock of Doro ooit. Hateful Guy is een lekkere, ouderwetse rocker met wat fraaie versnellingen en heerlijk soleerwerk. De melodieuze afsluiter Holding Me is prima luistervoer, maar heeft de neiging om een beetje voort te kabbelen en spreekt mij daarom iets minder aan.

De productie is niet perfect, maar veertig jaar geleden moest Duitse metal rauw klinken. Met Hellbound, dat een jaar later verscheen, boekte de formatie een enorme vooruitgang, ook wat betreft productie. Die plaat vormt feitelijk het hoogtepunt van de originele line-up. Hellbound is de zwaarste en meest agressieve plaat van het vijftal, maar Burning The Witches is een ruwe diamant en wat mij betreft de echte klassieker.

Rudy Graf vertrok na Hellbound. Na het commerciëlere True As Steel (1986) lonkte het Amerikaanse avontuur en hielden Peter Szigeti en bassist Frank Rittel het voor gezien. Toen Triumph And Agony uitkwam (1987), was alleen drummer Michael Eurich nog over van de originele bezetting. Hij stopte er een jaar later ook mee en daarmee houdt alles wat Warlock genoemd mag worden op.

Tracklist:
1. Signs Of Satan
2. After The Bomb
3. Dark Fade
4. Homicide Rocker
5. Without You
6. Metal Racer
7. Burning The Witches
8. Hateful Guy
9. Holding Me

Score: 87 / 100

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 2 oktober 2024

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.