Hoe is het ermee?

Ja, druk. Veel interviews, social media content en videoclips. Dit doen we allemaal zelf, dus daar zijn we heel veel mee bezig. Het is heel leuk, maar net alsof je twee fulltimebanen tegelijk hebt.

Verliepen de productie en het schrijfproces goed?

Om dit goed uit te leggen, moeten we eigenlijk even een stapje terugnemen. Ons vorige album kwam uit in 2021, maar was al afgerond rond de jaarwisseling van 2019-2020. Toen sloeg de coronapandemie toe. We waren in gesprek met Century Media en de contactpersoon zei: “Corona is vast volgend jaar voorbij. Laten we het album op 21 maart uitbrengen. Dan is alles weer normaal en kunnen we meteen touren.” Maar toen het zover was, bleek er niets te doen. Iedereen zat nog thuis en we hadden een enorme achterstand opgelopen. Onze releaseshow vond pas in oktober plaats. Daarna ging alles opnieuw op slot en werd de tour geannuleerd. Pas eind 2022 konden we eindelijk echt op tour om het album te promoten. Daardoor liepen we flink achter met de promotie, wat ook invloed had op het schrijven van nieuwe muziek. We wilden eerst de volledige promocyclus afronden voordat we met het schrijven begonnen. Ondertussen hadden we enkele ideeën op papier gezet. Uiteindelijk startten we relatief laat met het schrijfproces, wat deels de langere tijd tussen de albums verklaart. Daar kwam nog bij dat we onze bandnaam hadden veranderd, waardoor we allerlei zaken opnieuw moesten regelen. Dat kostte veel tijd en energie. Wat betreft het schrijfproces hebben we dezelfde werkwijze aangehouden als altijd. Laurens schrijft de muziek thuis, ik schrijf bij mij thuis. Twee keer per week komen we samen, experimenteren met elkaars ideeën en zetten alles op Google Drive, zodat Marco digitaal kan meeluisteren en feedback kan geven. Omdat het schrijfproces zo lang duurde, hadden we uiteindelijk een flinke lijst met muziek en ideeën verzameld. Toen begon de fase waarin we moesten selecteren welke stukken we wilden gebruiken. Daaruit moesten we complete nummers samenstellen, wat soms betekende dat we nieuwe delen moesten schrijven. Het was een puzzel en het hele proces heeft veel tijd gekost.

Waar gaat het album over en wat was de inspiratie?

Onze inspiratie komt voort uit dingen die we zelf interessant vinden, zoals de Netflix-serie Black Mirror. Dit album gaat over dat we aan de voet van een nieuw tijdperk staan. Het digitale tijdperk is nu écht begonnen. De wereld zoals wij die kennen is drastisch veranderd en de wereld van onze ouders bestaat eigenlijk niet meer. Technologie ontwikkelt zich razendsnel en concepten die iets van dertig jaar geleden futuristisch en abstract leken - zoals AI - zijn nu realiteit. Onze muziek en teksten zijn een interpretatie van deze veranderingen, met een focus op de persoonlijke impact en identiteit.

Het album heet Celestial Death en het artwork geeft dit ook doeltreffend weer. Zie je dit als het verdwijnen van een eerdere identiteit, of hoe interpreteren jullie dat?

Je krijgt al je nieuws via dezelfde kanalen - Facebook, Instagram, TikTok en dat soort gigantische multinationale bedrijven. Kijk om je heen en iedereen draagt dezelfde stijl kleding. In de tijd waarin ik ben opgegroeid, eind jaren negentig en begin 2000, had je allemaal subculturen: punkers, skaters, gothics, gabbers, et cetera. Maar als ik nu rondkijk, lijkt dat allemaal verdwenen. Alles is één grote massa geworden, gedreven door dezelfde mainstream trends. Authenticiteit is schaars. Zo verdwijnt op een gegeven moment je eigen identiteit. Een nummer als Faceless Matter gaat precies daarover.

Dit album bevat zeker nog thrash-invloeden, maar in The Silent Call hoor ik ook blackmetalelementen en Absent Presence heeft zelfs een vleugje industrial. Daarnaast klinkt het erg cinematisch. Wat inspireerde jullie om deze genres te combineren?

Iedereen in de band luistert naar compleet verschillende muziek. Marco is echt old school en houdt van bands als Motörhead, AC/DC en Status Quo. Laurens houdt van progressieve muziek als Opeth en Symphony X. Zelf ben ik fan van black metal, maar ook van elektronische muziek, zoals Massive Attack. Wanneer je al die invloeden samenbrengt - bewust of onbewust - ontstaat er een unieke muzikale vingerafdruk. Ik denk dat het album vooral cinematischer is geworden doordat we de synthesizers, mellotron en orkestrale elementen prominenter in de mix hebben gezet.

Heeft de nieuwe sound het schrijfproces veranderd?

In het verleden voegden we af en toe een klein koortje of een korte orkestrale partij toe. Dit keer hebben we echt grootse orkestraties gecreëerd. Waar het vroeger misschien om een fragment van tien seconden ging, is het nu een groot deel van het proces. Als je dat over een album van 45 minuten heen doet, is dat wel veel werk.

In de promotekst staat dat jullie met Bionic Swarm veel hebben geleerd over het creëren van samenhangende composities. Welke inzichten hebben jullie daaruit meegenomen?

Minder over the top gitaar-show-offs en meer focus op het schrijven van echte nummers. We hebben vooral geleerd om meer aandacht te besteden aan sfeer en herkenbare melodieën, zodat het geheel consistenter is in plaats van een aaneenschakeling van riffs.

Hoe gaan jullie dit live vertalen?

Ik gebruik een pedaal op mijn basgitaar waarmee ik het signaal split in twee kanalen. De ene kant gaat naar mij versterker, waar ik mijn normale bassound heb. De andere kant loopt naar een aparte versterker, met een soort pedaal ertussen dat orkestraties simuleert. Daardoor klinkt elke noot die ik speel niet alleen als bas, maar ook als onderdeel van het orkest. Dit keer hebben we dat element veel prominenter in de mix verwerkt. Laurens speelt ook met twee versterkers en gebruikt een vergelijkbare techniek, maar dan met twee verschillende gitaarsounds. Voor de koorpartijen moeten we nog uitzoeken hoe we dat live gaan doen. We gaan binnenkort repeteren voor de shows om te kijken wat het beste werkt.

Dus het wordt nog wel een uitdaging.

Nee, dat denk ik niet. We moeten gewoon kijken hoe we dit ook op tour kunnen meenemen, maar wel in een compacte setting. Hoe gaan we bijvoorbeeld vliegen? We hebben binnenkort een tour in Zuid-Amerika, eind juli, en de uitdaging is hoe we deze sound en productie die kant op krijgen.

Visueel doen jullie ook behoorlijk veel. De releaseshow is gepland in Enschede, en jullie staan ook bekend om het neerzetten van een strakke show. Wat kunnen fans verwachten van deze show?

We gaan echt over the top met vuur en vlammen. Het wordt absoluut een waanzinnige productie. Misschien doen we dit keer geen video, maar gaan we echt iets compleet anders neerzetten. De show hier in Twente pakken we altijd groots aan. We investeren veel om het indrukwekkend te maken. De fans van het eerste uur die we hier in de regio ooit hebben opgebouwd, verdienen iets bijzonders. Eigenlijk spelen we hier in Twente zelden, alleen voor die ene show met de albumrelease.

Je speelde ook een actieve rol in het maken van de muziekvideo's.

Ja, dat doe ik samen met iemand. Ik raakte geïnteresseerd in video, vooral doordat een vriend van ons, Jeroen, de eerste serie videoclips voor ons vorige album heeft gemaakt. Dat was tijdens de pandemie, dus ik had wat extra tijd. Ik kocht een oude camera van hem en begon zelf te filmen. Inmiddels doe ik best veel voor Dool, Graveland Festival en Eindhoven Metal Meeting. Voor die festivals maak ik nu alle recaps. Jeroen werkt vooral voor commerciële klanten, vooral mensen die niet echt iets met metal te maken hebben. We wilden samen iets opzetten omdat we allebei moeite hebben om ons werk op onze eigen kanalen te laten zien. Dus besloten we een bedrijf te starten dat zich puur richt op metalvideo's.

Wat is jullie aanpak voor de muziekvideo's?

Eigenlijk was het heel efficiënt, want het was heel duur. We gingen heel vroeg naar een studio hier in Tubbergen, een gigantische fotostudio. Daar hebben we de eerste set opgebouwd en gefilmd. Na de lunch hebben we opnieuw opgebouwd en de tweede videoclip gefilmd, alles volgens een strak schema met een checklist erbij. De volgende dag hebben we in principe hetzelfde gedaan, maar dan met alle acteurs en figuranten erbij om de verhaallijn op te nemen. Zo hadden we binnen twee dagen twee videoclips gefilmd. Het meeste werk zat eigenlijk in de voorbereidingen. Je moet echt over elk detail nadenken, over elk type shot dat je wil maken. Ik nam de regie en positioneerde de mensen, werkte het concept uit en Jeroen filmde met de camera.

Het gaat in jullie muziek veel over AI. Deze technologie is inmiddels heel erg aanwezig. In muziek, maar ook in andere media. Wat is jullie visie hierop?

We zijn er niet echt voor, maar ook niet per se tegen. Wat we met onze teksten willen bereiken, is mensen aan het denken zetten. Persoonlijk vind ik het eigenlijk een beetje stelen. Iemand heeft iets moois gemaakt in een bepaalde stijl en met AI maak jij daar variaties op. Je maakt eigenlijk niets echt zelf of iets nieuws. Dus de vraag is: maak jij echt dat werk? En als je daarvoor betaald wordt, is dat dan wel eerlijk? Mag je dat geld houden, of zou je het eigenlijk moeten afstaan aan degene van wie de basis is, waarmee de AI-modellen getraind worden? Als je AI binnen muziek gebruikt, vind ik dat eigenlijk een beetje lui. Dan heb je echt geen inspiratie. Maar goed, iedereen moet dat voor zichzelf beslissen. Ik denk dat, op lange termijn, mensen wel genoeg zullen krijgen van AI. Uiteindelijk willen mensen weer iets nieuws. Ik denk persoonlijk dat menselijke fouten juist iets unieks kunnen creëren en dat het authentieke uiteindelijk altijd blijft bestaan. Maar nu is er zoveel dat het voor mensen moeilijk is om goed van slecht te onderscheiden. Op een gegeven moment wordt alles gewoon een kopie van een kopie. Het zal niet verdwijnen, maar ik denk dat de populariteit zal afnemen.

Kun je iets delen over jullie toekomstplannen?

We hebben een aantal shows in Nederland. We gaan ook een Europese tour doen met Onslaught en in juni en juli staan er shows in Zuid-Amerika op de planning. Het is echt vet om buiten onze vertrouwde gebieden te spelen. We doen eigenlijk bijna altijd alleen shows in Europa, dus dit is echt een grote stap voor ons.

Hoe ondervinden jullie het touren buiten Nederland?

Dat is echt niet te vergelijken met hoe het hier is. Mensen hebben daar zoveel meer passie, bijvoorbeeld in Griekenland. Daar hebben we echt een goede fanbase opgebouwd, puur omdat we daar een keer per toeval naartoe konden gaan. We hebben daar echt twee geweldige shows gespeeld en de mensen waren echt uitzinnig. Er is daar zo'n grote metalscene. Als ik nu naar een platenzaak ga, gewoon om lp's te kopen, herkennen mensen mij daar gewoon. Dat is toch bizar.

En dat gebeurt in Enschede niet?

Ja soms wel, maar niet op die manier. Daar is het echt zo dat mensen naar je toe komen en complimenten geven over de shows. Terwijl het een grotere stad is. Ik kan me dat hier in Nederland niet zo goed voorstellen. Daar gaan de mensen echt voor de muziek en voor de metal. En het is een bevestiging dat je goed bezig bent.

Zijn er nog dingen die je wilt meegeven aan de lezers van Metalfan.nl?

Als je onze muziek nog niet hebt gehoord, check deze dan zeker op Spotify. We hebben singles uitgebracht en op YouTube staan videoclips. Kom ook vooral naar de shows. Tegenwoordig moeten organisatoren en bands het echt van optredens hebben. Via Spotify verdien je maar 0,03 cent per stream, dus daarvan word je echt niet rijk. Ga zoveel mogelijk naar concerten en steun de bands die je tof vindt. Voor je het weet, is het te laat.