Epica & Amaranthe - The Arcade Dimensions Tour Into The Grave 2026
Enquête

Wat vind jij het meest teleurstellende studio-album, dat in 2025 is uitgebracht?

Alestorm - The Thunderfist Chronicles
Arch Enemy - Blood Dynasty
Architects - The Sky, The Earth And All Between
Babymetal - Metal Forth
Behemoth - The Shit Ov God
Dark Angel - Extinction Level Event
Equilibrium - Equinox
Ghost - Skeletá
Jinjer - Duél
Katatonia - Nightmares As Extensions Of The Waking State
Killswitch Engage - This Consequence
Lacuna Coil - Sleepless Empire
Machine Head - Unatøned
Marko Hietala - Roses From The Deep
Obscura - A Sonication
Orbit Culture - Death Above Life
Paleface Swiss - Cursed
Patriarkh - Prophet Ilja
Sabaton - Legends
Slaughter To Prevail - Grizzly
Sleep Token - Even In Arcadia
Soulfly - Chama
Spiritbox - Tsunami Sea
Volbeat - God Of Angels Trust
een ander tegenvallend album, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Daisuke "Die" Ando (Dir En Grey) - 51
  • Daniel Fischer (Midnattsol) - 48
  • Fred Provoost (Whispering Gallery) - 50
  • Mike Keneally (Frank Zappa) - 64
  • Mike Watt (Minutemen) - 68
  • Peter Criss (Kiss) - 80
  • Peter Lee (Flattus Maximus) (Gwar) - 58
  • Suzuka "Su-Metal" Nakamoto (Babymetal) - 28
  • Svart (Sanguis) - 47
Review

As You Drown - Reflection
Jaar van release: 2009
Label: Metal Blade Records
As You Drown - Reflection
Wat een ontzettend gemiste kans van As You Drown! Een ander epiloog heeft er voor deze review ook al niet in gezeten, want gedurende het half uurtje Reflection is dit bijna het enige waar ik het oor op kan leggen. Zo ontzettend zonde! Zo'n potentiële band en zo’n ongeïnspireerd debuut. Het zou verboden moeten worden.

We onderbeken dit klaagzang ten behoeve van de toelichting. Het Zweedse As You Drown (voorheen Ethereal ) timmert al sinds 2003 aan de weg van de moderne-maar-net-niet-metalcore-klinkende death metal. Snoeihard, loeizwaar en pijlsnel, met een sterke neiging naar gutteral growls. Een schop tegen de schenen van het klassieke Zweedse death metal geluid en waarschijnlijk ook mede daardoor opgepikt door Metal Blade. Een label waar deze band, gezien de zwik moderne metal pupillen, prima zal aarden.

Het debuut Reflection heeft zich inmiddels aangediend en gezien de kwaliteiten van band en productie had dit een nucleaire plof kunnen betekenen. Maar niets is minder waar. Ja, het geluid is bruut en de productie sterk. Maar Jezus, wat een boring nummers. Niet alleen hebben ze last van het been there done that-syndroom, ook binnen de weinig verrassende formule presteert de band maar een krappe voldoende bij elkaar. Tuurlijk imponeert het zware, agressieve geluid en klink de cd als een omvallend woud. Maar na vijf minuten in de instortende bush-bush wil je als luisteraar meer. Een brandende hangbrug, een ontploffing in de grotten, een woest stromende rivier waar je in dreigt te vallen terwijl de hongerige wolven oprukken. Maar je moet nog even... En het is een pain in the ass om te moeten horen dat deze band echt zoveel meer kan doen met de muziek, maar for some reason steeds op tandje 'saai' speelt.

De enige verrassinkjes zijn de onheilspellend instrumentale The Last en de intro van Open Wound Salvation, die u even doet denken dat uw stereo goed gaar is gegaan. Best geinig, reken maar dat dit intense zweetplekken oplevert. Voor de rest... tja, voor de rest is alles inmiddels wel gezegd.

Tracklist
1. Ruins And Dead Ends
2. Horns
3. What Is Worst
4. Driven By Hatred
5. Swallow
6. The Last
7. Open Wound Salvation
8. Ashes
9. Needles

Score: 64 / 100

Reviewer: Lana
Toegevoegd: 13 juli 2009

Dynamo Metalfest 2026

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.