Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete Metallica-song?

72 Seasons
Battery
Blackened
Creeping Death
Enter Sandman
Fade To Black
For Whom The Bell Tolls
Fuel
Hardwired
Lux Æterna
Master Of Puppets
Nothing Else Matters
One
Orion
Sad But True
Screaming Suicide
Seek And Destroy
St. Anger
The Day That Never Comes
The Four Horsemen
The Unforgiven
Until It Sleeps
Welcome Home (Sanitarium)
Whiplash
een andere Metallica-kraker, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    16 april:
  • Lordi, All For Metal en Supreme Unbeing
  • 17 april:
  • Bell Witch
  • Dear Mother
  • 18 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • Wishbone Ash
  • 19 april:
  • Dear Mother
  • Electric Eel Shock en Dikke Dennis & de Røckers
  • Martyr
  • Roadburn festival
  • Subsignal en powerized
  • The Warning
  • Wishbone Ash
  • 20 april:
  • FM
  • Marduk, Origin en Doodswens
  • Metal Battle finale
  • Roadburn festival
  • The Exploited
  • 21 april:
  • Dear Mother en Another Now
  • Pestilence, Carnation en Bodyfarm
  • Roadburn festival
    16 mei:
  • Masters Of Reality
  • Party Cannon en Cognitive
  • Riot V en Tailgunner
Kalender
Vandaag jarig:
  • Boudewijn Bonebakker (Gorefest) - 56
  • Dero Goi (Oomph!) - 54
  • Federico Paulovic (Destrage) - 39
  • Gerry Rafferty (Stealers Wheel)† - 77
  • Ian MacKaye (Minor Threat) - 62
  • Jan Kovar (Castaway) - 41
  • Jörg Springub (Povertys No Crime) - 55
  • Lee Kerslake (Uriah Heep) - 77
  • Ted Lundström (Amon Amarth) - 50
Review

Persefone - Core
Jaar van release: 2007
Label: Burning Star Records
Persefone - Core
Andorra, dat was toch dat ministaatje tussen Spanje en Frankrijk? Een klein landje met zo'n zeventigduizend inwoners. Dit vorstendom ligt volkomen geïsoleerd in de Pyreneeën en bijzonderheden zijn er vrijwel niet. Wel bekend is dat het nationale voetbalelftal (bestaand uit bakkers en slagers) regelmatig wedstrijden verliest met dubbele cijfers. Een metalband uit Andorra was ik tot nu toe ook nog niet tegengekomen. Daar is nu verandering in gekomen met deze band.

Persefone bracht een aantal jaren geleden al een album uit en daarmee wist men aardig wat positieve commentaren te oogsten. Met dit tweede werkstuk Core heeft de band de spijker nog net wat harder op de kop geslagen. De vooruitstrevende muziek op dit album is namelijk van een ongekende schoonheid. De prachtige mix van black, death, thrash en symfonische metal wordt niet alleen uitstekend uitgevoerd, maar de muziek valt zelfs te betitelen als origineel.

Dit conceptalbum is opgedeeld in drie extreem lange nummers. Tracks die ook weer bestaan uit meerdere hoofdstukken. De muziek op deze cd vliegt werkelijk alle kanten op. Zo kent Sanctuary: Light And Grief het ene moment beheerste melodieuze riffs en het volgende moment lijkt het alsof er een heel orkest meedoet. Andere passages kunnen dan weer bol staan van de blastbeats, death metal riffs en grunts. De muziek valt met recht als progressief te betitelen en er is hoorbaar veel tijd en aandacht besteed aan afwisseling. Toch maakt men het niet te gortig, want dankzij verschillende aanknopingspunten is het geweld goed te volgen.

Op de plaat staan ook enkele mindere momenten. De vele soorten vocalen klinken namelijk niet allemaal even geslaagd. Zo wil er later op de cd nog wel eens een zangeresje opduiken. Deze dame heeft nogal een iel stemgeluid dat bij ondergetekende de nekharen doet rijzen. Gelukkig komt ze maar sporadisch voor. Daarnaast heeft de verteller die het verhaal over het meisje Core vertelt een gigantisch accent, waardoor de mysterieuze sfeer enigszins verloren gaat. Zet je deze minpuntjes tegenover de grandioze muzikale uitspattingen en de weergaloze uitvoering, dan stellen ze in principe weinig voor.

De productie van het album is een ander hoogtepunt. Laat je niet misleiden door de nogal overheersende keyboardsound (lees: irritant overheersende pingels) in het begin, want hierna wordt de balans tussen symfonische accenten en hardheid definitief gevonden.
De grootsheid van Core wordt nog eens extra kracht bijgezet dankzij de schitterende hoes van de Deense kunstenares Annika von Holdt. Persefone zet Andorra wederom keihard op de metalkaart met dit prachtig uitgewerkte album. Liefhebbers van bands als Arcturus, Opeth en zelfs Children of Bodom moeten dit werkstuk zeker een kans geven. Absoluut een groots epos uit dit kleine landje.

Tracklist
1. Sanctuary - Light and Grief
2. Underworld - The Fallen and The Butterfly
3. Seed - Core and Persephone

Score: 86 / 100

Reviewer: Jeroen
Toegevoegd: 2 mei 2008

Meer Persefone:

Persefone - Core
Reactie van hansje op 05-05-2008 om 21:14u
Score: 95 / 100

Eindelijk een welverdiende recensie van dit album dat voor mij een van de toppers van 2007 was. De lange nummers vervelen geen moment, afwisselend, instrumentaal top en inderdaad een lekkere productie. Een aanrader!

Zoeken
    14 april:
  • Magistraal - Fantoom van de Deemsterburcht
  • 19 april:
  • A Neverending John's Dream - Coming Back To Paradise
  • Alicate - Heaven Tonight
  • Antagonyze - Interpretations Of The Unknown Wilderness
  • Atræ Bilis - Aumicide
  • Dool - The Shape Of Fluidity
  • Haust - Negative Music
  • My Dying Bride - A Mortal Binding
  • Mære - ...And the Universe Keeps Silent
  • Nuclear Tomb - Labyrinthian Terror
  • Quantum - Down The Mountainside
  • Seeyouspacecowboy - Coupe De Grâce
  • Tomorrow's Rain - Ovdan
  • Uragh - Maelstrom
  • 22 april:
  • Obscurial - Heretic

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.