Muzikaal is Dimmu Borgir de voornaamste band waarmee Scars Of Chaos vergeleken zal worden. Ze noemen zichzelf een symfonische extreme metalband. Daar is niks te veel mee gezegd, al zou je het ook gewoon symfonische black metal kunnen noemen, want andere vormen van extreme metal hoor ik niet terug.
Extreem is het dus wel. Toch maakt Scars Of Chaos net als de Noren uitstekend gebruik van symfonische stukken. Angelus, de man verantwoordelijk voor de keyboards en orkestratie, weet meestentijds een heerlijk duistere sfeer te creëren, die echter wel zeer vergelijkbaar is met wat Dimmu Borgir ten tijde van Death Cult Armageddon liet horen, maar tevens fraai afsteekt tegen Evil Tongue’s ultieme black metal strot.
Voor iedereen die enige affectie heeft met symfonische black metal verdient Humanitarian War Machine aanbeveling. Het album steekt professioneel in elkaar en aan alles is te merken dat de Fransen al dik tien jaar in het vak zitten. Zo kom ik geen zwak nummer tegen en is het enige minpunt de matige afwisseling. In Frankrijk zouden ze zeggen; Chapeau!
Tracklist:
1. A New Era Of Light
2. Funeral For A World
3. Son Excellence De La Douleur
4. Intro Darker Than All
5. Darker Than All
6. Humanitarian War Machine
7. Chaos By Nature
8. A New Era Of Darkness
9. Lost To The Illusion Of Heaven
.jpg){kind=small}
