Maar niet het hele album is snel-snel-snel. Er zit zeker qua tempo veel variatie in de nummers en dat zit toch ook al in het snelle werk. Er staan twee mid/up-tempo nummers op genaamd My Land en het erg mooie FullMoon. En ook nog eens twee prachtige semi-ballads, Replica en mijn favoriet Letter To Dana. De ballads zitten echt goed in elkaar en zitten vol met emotie. Trouwens, dat is eigenlijk het geval met de hele cd. De teksten niet zijn het standaard spul over draken/zwaarden of happy-happy gedoe, maar goed doordachte en poetische meesterwerkjes. Ok,' meesterwerkjes' is wel wat overdreven, maar goed zijn ze zeker!
Ultrastrakke drums en supersnel gitaar- en keyboardwerk. De keyboard is zelfs volop aanwezig en wordt erg goed gebruikt! Hulde! En dit is wat me toch wel het meeste verbaast aan Ecliptica, want de muzikanten waren tijdens de opnames nog maar in hun tienerjaren! En toch bespelen ze als een volleerd artiest hun instrumenten. Dus zou het logisch zijn dat ze ongeveer drie waren toen ze ermee begonnen. De keyboardspeler en zanger was trouwens wel 24 en is de songwriter, dus leeftijd en ervaring geldt wel voor hem. De zang is trouwens ook erg goed en doet soms denken aan Joe Tempest van Europe.
Er is wel wat negatiefs te melden en dat zijn de refreinen, die een beetje op elkaar lijken. Maar dat eufel is al verholpen op hun tweede cd Silence. Verder is dit eigenlijk gewoon een harstikke goede cd en dat voor een debuut! Sonata Arctica is een zeer frisse wind in de huidige power metal scene en iedereen die het een warm hart toedraagd, moet zeker deze cd eens luisteren. Zelf luister ik hier liever naar dan een cd van de grootmeesters Stratovarius.
Tracklist:
1. Blank File
2. My Land
3. 8th Commandment
4. Replica
5. Kingdom For A Heart
6. FullMoon
7. Letter To Dana
8. UnOpened
9. Picturing The Past
10. Destruction Preventer
