De eerste full-length van het Finse Pofony, Cure Of Another Kind is wat mij betreft ook zo'n kandidaat. Echt bagger is het niet, dus misschien is de prullenbak ietwat te hard geoordeeld, maar veel verder dan de verplichte luisterbeurten die als noodzakelijke ondersteuning voor de recensie dienen komt dit album bij mij in ieder geval niet. Cure Of Another Kind is een album waarop de grens tussen melodieuze death en metalcore behoorlijk wordt uitgegumd wat een hele bekende combinatie van redelijk pakkende riffs, schor krijsende, oversturen en cleane vocalen en een vrij schurend geluid oplevert en dit tien nummers lang. Ieder nummer hetzelfde geluid, vrijwel hetzelfde tempo en dezelfde stemmen die de boel aan elkaar verbaliseren. Iedere vorm van originaliteit of verrassing blijft uit, steeds weer de terugkerende catchy melodietjes en de Amerikaanse hysterie en steeds weer wordt daar vrijwel hetzelfde mee gedaan.
Kortom, redelijke waste of time, dat is wat ik Cure Of Another Kind wil meegeven. Spijtig voor de muzikanten, want die kunnen best spelen. Maar dit is soep zonder ballen. En van enkel dunne soep kan de maag slechts met moeite rondkomen. Om op z'n minst geringe voldoening te bereiken moet er meer in de aanbieding zijn en daarin schiet Pofony tekort.
Fin.
Tracklist
1. Breather
2. Departure
3. Blade
4. Myth Of Blooming
5. Start Counting
6. Grave
7. Wolves
8. Fostering The Eradicate
9. Reverence (Interlude)
10. Jaded
