Aeternus' muziek is gebouwd op een basis van logge Death Metal, met loodzware riffs die af en toe aan de Doom/Death van de My Dying Bride ten tijde van "As the Flower Withers" doet denken. Black Metal invloeden vind je ook terug in de composities op dit album. De vocalen zijn lage grunts die, mede omdat ze niet zo hoog in de mix liggen, wat ver weg klinken. Je kunt ze vergelijken met de grunts van de eerste twee Amorphis albums, alleen dan wat monotoner.

Na een rustige piano intro barst de hel met "Sworn Revenge" los, wat een geweldig contrast oplevert. De eerste paar nummers kennen vooral mid-tempo stukken, alsof de band rustig wil beginnen en het tempo langzamerhand op wil voeren. Met "Vind" laat de band zich van de snelle en brute kant zien; naast een verwoestend begin met een relatief hoog tempo hoor je ook nog gastvocalen van het type Black Metal krijsstem. Dit werkt erg goed in combinatie met de lage grunts en zorgt voor een hoop dynamiek. Ook het hieropvolgende nummer "Waiting For the Storms", met wat sfeerversterkende keyboards op de achtergrond, is een snel nummer. Hierin zit een leuk segment, waarin een Black Metal-achtig stuk (met vette blastbeat) in een klap omslaat in een verwoestend Death Metal hakfestijn. De stukken vliegen eraf. De mooie traditional "Celtic Harp Solo (The Last Feast)" sluit een album af dat het niet moet hebben van de afwisseling, maar dat wel met een reeks sterke nummers de duistere en melancholische sfeer in het leven roept die de muzikanten voor ogen hadden. Welterusten.

Tracklist:

1. Under the Blade of the Dead
2. Sworn Revenge
3. White Realm
4. Sentinels of Darkness
5. Embraced
6. Vind
7. Waiting For the Storms
8. Winter Tale
9. To Enter the Realm of Legend
10. Celtic Harp Solo (The Last Feast)