Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Review

Anata - The Conductor's Departure
Jaar van release: 2006
Label: Earache/Wicked World
Anata - The Conductor's Departure
Technische death metal viert hoogtij. Anno 2006 kan niemand daar nog omheen, want de bands die snoeiharde noten combineren met ingewikkelde speeltechnieken en niet zelden van de jazz afgekeken riffs, worden hoe langer hoe extremer en wringen zich muzikaal tot op de laatste speeldruppel uit. Bewonderingswaardig, dat zonder meer, want lang niet iedereen krijgt die kronkelriedels met zo`n gemak uit z`n gitaar, of überhaupt geproduceerd. Maar soms slaan bands in mijn ogen iets wat te ver door in hun tocht naar de technische perfectie.

De liefhebber van flink doorgevoerde technische death kan zijn hoorn rijkelijk vullen. Maar wie uit is op oerdegelijke death zonder constante hoofdbrekende riffs en breaks, die zal in geval van de Zweedse Anata zijn zakdoek kunnen volsnuiten. Want het nieuwe album van dit vierkoppig gezelschap staat daar bol van. The Conductor’s Departure is een vetpot aan hoog gegrepen muzikale capriolen, veel meer dan de voorganger Under A Stone With No Inscription.

Het laatstgenoemde album herbergde voor mij persoonlijk een uitstekende middenweg tussen mokerend en technisch. Het album was snoeihard, maar flink divers. En The Conductor's Departure is met name daarop verder gaan borduren. Met als resultaat dat de muziek op de pure metaltrap een paar flinke stappen terug doet en op de experimentele, technische trap werkelijk omhoog rent.
De nummers zijn opgebouwd uit ingewikkelde en lange riffs en composities. De nummers zijn eveneens vrij lang, maar de meeste worden grotendeels gevuld met muziek, die vaak, zoals bijvoorbeeld op Better Grieved Than Fooled meer naar andere muzikale hoeken dan metal toe neigt, totdat de grunt een keer de kop op steekt. Gaandeweg de cd worden de nummers geleidelijk aan wel weer wat steviger, dat moet ook wel vermeld worden, maar grotendeels lijkt Anata op The Conductor's Departure meer bezig te zijn met de grillige en pientere samenstelling van de muziek, dan met ferm metalwerk van weleer.

Aan aanwijsbare kwaliteiten heeft Anata op The Conductor's Departure duidelijk geen gebrek. Maar mij persoonlijk bezorgt de plaat op den duur haast meer ergernis dan behagen. De te overvloedige aanwezigheid van de muzikale drukte die de aandacht wegleidt van de metal als zodanig doet de cd wat mij betreft de das wel een beetje om. Zo gaat dat. De één draagt zo`n werkje op handen, en de ander verlangt naar de goede oude tijd. C'est la vie.
Een beoordeling laat ik bij deze achterwege, want als deze gebaseerd zou worden op persoonlijke bevindingen, zou ik een band die fantastisch goed kan spelen zeker geen recht doen.

Tracklist:
1. Downward Spiral Into Madness
2. Complete Demise
3. Better Grieved Than Fooled
4. The Great Juggler
5. Cold Heart Forged In Hell
6. I Would Dream Of Blood
7. Disobedience Pays
8. Children's Laughter
9. Renunciation
10. The Conductor's Departure

Reviewer: Lana
Toegevoegd: 9 december 2006

Anata - The Conductor's Departure
Reactie van Michiel op 23-05-2010 om 14:28u
Score: 100 / 100

Bewonderenswaardig dat je geen score geeft aan dit album. Ik geef mijn 100/100 ook vanuit basis dat The Conducter's Departure 100% bij mijn smaak past. Het is mijn favorite metal-album of all time en ik durf te zweren dat dit ook daad werkelijk nooit zal veranderen.
Overigens zou het beter zijn als mensen proberen objectief te beoordelen op een album, eerder dan persoonlijke smaak. Ik weet niet of mijn beoordeling ook maar een beetje objectief is, maar mijn liefde voor dit album is wel gebaseerd op benoembare dingen.

Overigens wil ik eerst beginnen met enig vorm van kritiek op de review op dit album. Dan citeer ik deze zin die eigenlijk het geheel samenvat: "maar grotendeels lijkt Anata op The Conductor's Departure meer bezig te zijn met de grillige en pientere samenstelling van de muziek, dan met ferm metalwerk van weleer."
Voor mij is dat geen enkel reden om een oordeel te geven op muziek. Als je goede metal wil vinden, zoek je dan iets wat perse duidelijk definieerbaar metal is? Ik neig juist eerder naar metal die inspiratie haalt uit andere muziekgenres en ideeën uit de gekste hoeken vandaan plukt.

Maar goed, vanuit objectief standpunt dus het volgende:
De geluidskwaliteit van dit album is heel goed, ik zou niets beters verwachten, doeltreffend en is dus perfect. Je hoort elke noot zo zuiver als je maar kan verwachten van metal. Toch heeft het iets rauw, zodanig dat het nog onder death metal valt. En als ik eerlijk ben, valt er alleen maar positief te spreken over een album dat oprecht uniek is en dat is The Conducter's Departure. Wat je echter niet moet doen is een lekker headbang album verwachten. In plaats daarvan is dit album een technisch en melodisch euforie.

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.