‘Rampzalige kutmuziek, hè?’ vraag ik aan mijn wederhelft en zij kan het weten.
‘Ja.’
En zo is dat.
De band moet hoorbaar niets hebben van de huidige black metal scene die naar eigen zeggen bestaat uit een bende mietjes. Slappe zooi. Goatholocaust laat er geen misverstand over bestaan dat metal gaat over alles wat slecht is in een mens en de donkere kant van ons bestaan wordt ons onder de neus gedouwd door middel van de meest rotte klanken die de band in het arsenaal heeft. Politiek incorrect, haat, geen genade en vooral ook geen trends.
Met zo’n instelling zit er maar een ding op en dat is rammuziek uit de oude doos. Invloeden van Beherit zijn goed hoorbaar en verder mengt Goatholocaust wat oude thrash en venijnige death door de a-muzikale brei. Denk bij oude thrash vooral aan de kots uit de begindagen van Sodom. De tekening op de voorkant, van Chris Moyen, maakt het verhaal natuurlijk helemaal af. Wat moet zo’n release zonder een Moyen?
Onderstaande tracklist zegt veel. Ik durf te wedden dat je eigenlijk al weet wat je te wachten staat, dat je weet hoe de boel klinkt. Goatholocaust is er zonder twijfel geen moment op uit geweest om eens lekker origineel voor de dag te komen. Dat moet ook niet. “Satanjugend” is simpel, rauw, wars van moeilijkdoenerij, en keert zich tegen quasi intelligent gesodemieter. Rossen is het devies. Metal is niet mooi, metal is hel.
Nou, petje af. Het is gelukt. De bedoeling van Goatholocaust is niet te negeren. Je moet het ermee doen: elf nummers die nog niet eens beroerd in elkaar zitten, want een potje muziek maken kunnen ze wel, in Goatholocaust. Zei ik a-muzikaal? Dat valt dus nog wel mee ook. Men weet de boel aardig interessant te houden door een goed gebruik van de instrumenten: op tijd een solo-achtig iets, op tijd een wending. Het drummen klinkt zoals het bij dit soort kabaal hoort: lomp, niet zo heel strak. Allemaal uiteraard niet hoogstaand. Daar zijn andere bands voor. Waarschijnlijk de mietjes in het genre.
Ik moet zeggen dat het wel wat harder had gemogen, allemaal. De zaken waar de band voor staat, dus haat, politiek incorrect, anti trend, en noem ze allemaal maar op, maken dat ik hoop op een ruim half uur van schaamteloze teringherrie, maar daarin stelt Goatholocaust wat teleur. Het is ook nooit goed.
Leuk voor af en toe een avondje met bier en wat tuig in huis. Als er een van het balkon pist lach je en trek je zijn broek naar beneden en mept hem loeihard op zijn reet, waarna je er nog een pakt en weer gaat zitten. Goatholocaust beukt vrolijk door.
Proost.
Tracklist:
1. Unholy Black Mist Beneath the Full Moon Aura
2. Millenium of Satanized Debauchery
3. Pale and Impaled
4. Deep Crossfucking on Sepulchral Decay
5. Cheap Whore Mollestation
6. Totenziegekopf
7. Butchered Christ
8. Raven Dusk Embalming Mortification
9. Leper Angels Lair Abomination
10. Imperial Sumerian Demon Erection
11. The 666 Contemplators' Pit
