Die band heeft dat succes bij lange na nog niet gehaald. Sterker nog, 'The White Noise Within' is hun debuutalbum. Ik heb het over Chaoswave, een initiatief van de Deen Henrik ‘Guf’ Rangstrup (eveneens gitarist in Sinphonia) die in 2002 van Noord- naar Zuid-Europa verkaste. Deze progressieve metalband beschikt met een cleane zanger die onder de naam Fabio Carta door het leven gaat en zangeres Giorgia Fadda over een zeer aardig vocaal duo. Bij laatstgenoemde is overigens de vergelijking met Lacuna Coil’s Cristina Scabbia onvermijdelijk.
Op ‘The White Noise Within’ vliegen de Nevermore-achtige gitaarriffs je werkelijk links en rechts om de oren. Dat is niet verwonderlijk aangezien de bandleden hun adoratie voor deze band uit Seattle niet onder stoelen of banken steken. Het is gelukkig niet alleen rechttoe rechtaan in één tempo doorbeuken zo bewijst de sferische passage genaamd ‘The End Of Me’ dat naadloos aansluit op ‘The Wasteland Of Days’. Opvallend is verder zeer de aanwezige basgitaar, die vaak als een wesp rond je kop heen blijft zoemen, en het gebruik van heel veel dubbele basdrums.
Voor een debuut is hetgeen Chaoswave laat horen verre van onverdienstelijk, want ‘The White Noise Within’ klopt eigenlijk van A tot Z. Het enige punt waar je dan weer mee blijft zitten is dat het allemaal niet zo bijster origineel klinkt. Het zij zo.
Tracklist:
1. The 3rd Moment Of Madness
2. Indifferent
3. Mirror
4. Hate Create
5. The End Of Me
6. The Wasteland Of Days
7. Paint The Poet Dead
8. Swept Away
9. See Nothing Hear Nothing Say Nothing
