Dit is een unieke en heavy band. Verwacht geen traditionele double bass, stereotiepe solotjes of makkel mee te volgen riffs. Neen, Meshuggah haalt alle muzikale techniek naar boven en mengt dit met brute, zware metal à la Sepultura, Machine Head etc...

Elke song bespreken vind ik wat veel, daarom zal ik het houden bij m'n drie favorieten. Ten eerste is er "neurotica", een lekker zwaar nummer met veel tempowisselingen, vreemde solos en een zeer weirde tekst ("subdued and repressed. A son of the vortex, in faceless progress").

"Corridor of chameleons" is een van die nummers die ik altijd kan beluisteren, eeders wanneer of onder welke omstandigheden (nu ja, bijna alle omstandigheden). Het nummer begint zwaar en niet al te moeilijk, tot het heavy "refrein" (als je het zo kan noemen), waarna gitarist Thordendal toont wat hij waard is. Hij begint zijn solo door lange tijd één noot te blijven spelen, vervolgens toont hij hoe snel zijn vingers zijn (en wat voor dissonante kunst hieruit voortvloeit), om vervolgens zeer simpel en melodieus te eindigen. Meesterlijk. De gitaarliefhebbers onder ons zouden moeten smullen bij het horen van zulke dingen.

Maar mijn persoonlijke nummer één op dit album is "The mouth licking what you've bled". Neem je koptelefoon, zet hem op en wanneer de zang begint, luister eens naar de drums, cymbalen, bass en riff. Geen van allen loopt vlotjes met de andere mee. Je hebt, zeker in het begin, de indruk dat de instrumenten altijd een tikkeltje te laat of te vroeg komen. Maar na herhaaldelijk luisteren hoor je dat Meshuggah gewoon toont dat ze de zogenaamde "polyrhythms" perfect beheersen, en zo een vals gevoel van onsamenhangendheid creëren.

Het album staat vol met zulke songs, ik heb er gewoon mijn drie favorieten uitgepikt, maar ook bv. "sane" is de moite waard om eens geruime tijd bij stil te staan. Het zegt ook genoeg dat gitaristen Hagström en Thordendal een column kregen in Guitar Magazine (naast o.a. Kirk Hammett) en dat Meshuggah deze zomer mocht fungeren als openings-act voor Tool in de Verenigde Staten. Hun volgende album zou misschien één van die albums kunnen zijn die nieuwe standaards gaat leggen voor de metal. Ik wacht vol ongeduld...

Tracklist:
1. Concatenation
2. New Millennium Cyanide Christ
3. Corridor of Chameleons
4. Neurotica
5. The Mouth Licking What You've Bled
6. Sane
7. The Exquisite Machinery of Torture
8. Elastic

Score: 90 / 100

Reviewer: Triad
Toegevoegd: 20 januari 2002

[ Terug naar de Album Reviews ]

Meshuggah - Chaosphere
Reactie van Een_Metalfan op 20-01-2002 om 18:01u
Score: 80 / 100

Hoe zijn eigenlijk andere albums van deze band, ben ik namelijk verder niet bekend mee.

Meshuggah - Chaosphere
Reactie van Een_Metalfan op 04-02-2002 om 04:59u
Score: 100 / 100

wel andere albums van deze band zijn ook zeer goed en vernieuwend echt een aanrader zouk ik zeggen. Maar als je niet van technische shit houd is het soms wel iets te........veel van het goede, maar ik vind ze super en heel erg origineel......

Meshuggah - Chaosphere
Reactie van korn666 op 17-10-2002 om 09:37u
Score: 100 / 100

wooo dit is echt vet! dit is death/trash metal op zen best! death metal is lekker hard en niet te veel gezeik erdoor, dus dit ook! maar in tegensteling metandere death metalbands klinkt dit een stuk technischergewoon. zoals als in de eerste revieuw al stond, denk je soms dat de insttrumentennet iets te laat komen, maar als je goed en lang luistert zijn dat hun kwaliteite. en boovenal, LOEIHARD!!!!!!

Meshuggah - Chaosphere
Reactie van Een_Metalfan op 12-07-2003 om 22:20u
Score: 80 / 100

Recent is dit album middels een trade aan mijn collectie toegevoegd. En het mag een zeer waardige toevoeging genoemd worden. Ik was al reeds bekend met Meshuggah, hun album Destroy, erase, improve heeft al vele malen uit de boxen geknald. Echt gave muziek, erg experimenteel en gewaagd. Deze heren maken niet bepaald muziek die je eventjes voor tussendoor op de achtergrond draait. Hier moet je als luisteraar echt op je hoede blijven. De eerste luisterbeurten kunnen onwennig zijn voor een ongetraind oor, maar als je daar doorheen weet te bijten, dan verwelkom je ik in de heerschende wereld die Meshuggah heet. Petje af voor deze band.

Meshuggah - Chaosphere
Reactie van Een_Metalfan op 12-07-2003 om 22:20u
Score: 80 / 100

Recent is dit album middels een trade aan mijn collectie toegevoegd. En het mag een zeer waardige toevoeging genoemd worden. Ik was al reeds bekend met Meshuggah, hun album Destroy, erase, improve heeft al vele malen uit de boxen geknald. Echt gave muziek, erg experimenteel en gewaagd. Deze heren maken niet bepaald muziek die je eventjes voor tussendoor op de achtergrond draait. Hier moet je als luisteraar echt op je hoede blijven. De eerste luisterbeurten kunnen onwennig zijn voor een ongetraind oor, maar als je daar doorheen weet te bijten, dan verwelkom ik je in de heerschende wereld die Meshuggah heet. Petje af voor deze band.

Meshuggah - Chaosphere
Reactie van jordv666 op 16-05-2006 om 16:33u
Score: 90 / 100

Gewoon super origineel!!!!!!!!!!!!! ik raad je aan het te kopen

Meshuggah - Chaosphere
Reactie van Max. O op 31-10-2007 om 15:24u
Score: 99 / 100

meshuggah, een naam waaraan veel begrippen verbonden zijn. Het hoogste woord mag gegeven worden aan de leadgitarist Frederick Thorendahl, naar mijn mening de nummer van één van in ieder geval europa. Maar een bassist als mij mag niet over gitaristen oordelen, dus bekijken we de plaat in zijn volle ornaat. Een lage stemming, complexe ritmes en weer een flink staaltje machine achtige riffs die je op elke moment op het puntje van je stoel houden. Destroy erase emprove was het singulaire beste album van Meshuggah, toen kwam chaosphere en werd de fakkel doorgegeven.