Het album begint nochtans lekker, met "Fuel", een snelle song met stevig refrein, ferme solo en leuke melodielijn. Dit is voor mij een song die gerust in hun setlist mag (blijven) staan, alhoewel ik hem enigszins misplaatst vond op S&M (het orkest past niet bij de vibe van de song). Ook "The memory remains" vind ik goed, het is niet hun beste song, maar wel gedurfd en origineel om zoiets te doen (Marianne Faithfull "zingt" mee) . "The unforgiven 2" is op zich een heel mooi lied, maar moesten ze nu een herwerking van een lied maken? Alleszins, James verwerkt de titel wel mooi in de lyrics.
Minder vind ik echter "slither", dat weinig vuur beschikt, evenals "better than you" en "devil's dance". Geen van allen slechte songs, maar ik mis wat vuur of wat diepgang, die op Load veel meer aanwezig is ("Until it sleeps", "Bleeding Me", "thorn within"). Zeer goed is dan weer afsluiter "Fixxxer", een lange en zware song met lekkere slide-gitaarsolo, rockende riff en goede lyrics.
Het is en blijft Metallica, wat bedoelt dat er altijd wel enig vakmanschap en kracht achter zit, maar er mankeert iets op sommige momenten. De echte old-school fans zullen dit album sowieso al niet ferm vinden, en zelfs de fans van hun latere werk kunnen dit album misschien lichtjes teleurstellend vinden.
Ik wil een 7,5 geven, maar zal dan toch maar een 8 zetten, Metallica zijn en blijven mijn helden, en een 7 achter hun naam zien staan, doet pijn.
Tracklist:
1. Fuel
2. The Memory Remains
3. Devil's Dance
4. The Unforgiven II
5. Better Than You
6. Slither
7. Carpe Diem Baby
8. Bad Seed
9. Where The Wild Things Are
10. Prince Charming
11. Low Man's Lyric
12. Attitude
13. Fixxxer
