Wie kent de videoclip ‘Wicked Game’ van Chris Isaak niet? Ik heb gedurende heel mijn leven nog niets romantischer op televisie gezien als Helena Christensen bedekt met zandkorreltjes. Deze prachtige zwoele sfeer, die ik voor altijd associeer met mijn jeugd, hangt ook rond dit ‘Someplace Else’. Dit album is de opvolger van twee EP’s en het debuut ‘Empty World Excursion’ en weet mij emotioneel te raken.

De negen meesterwerkjes zijn overduidelijk beïnvloedt door The Cure, oude U2, latere Anathema en de nieuwe new wave beweging. Beeldschone zangmelodieën, gezongen door Mika Tauriainen van Entwine (niet Intwine om pijnlijke misverstanden te mijden), die worden ondersteund door sfeervolle percussie, (akoestische) gitaren en toetspartijen. Of het nu ‘Into Nothingness’, ‘The Missing Pieces’ of ‘The Empty Flow’ betreft, alles is even mooi.

Ik heb tranen gelaten tijdens dit album. Misschien dat ik door de vorige zin mijn thrash-of hardcore imago in één keer kwijt ben, maar dat maakt mij niets uit. En omdat emotie gelijk is (of zou moeten zijn) aan muziek, deel ik graag een hoge score uit.

Tracklist:
1. Into Nothingness
2. Still Aeon
3. To Leave
4. Aura
5. Slow Motions
6. The Missing Pieces
7. A Woeful Song
8. Laren U Freht Ona
9. The Empty Flow