Ik kan deze plaat vanuit twee standpunten reviewen. Inderdaad, dit heeft niets meer met trash-metal te maken. De dubbele bass-drums, de vlug afwisselende riffs etc., alles is weg. Vanuit dat opzicht is het ook geen metalalbum meer en verdient het een twee op tien. Maar... Wat is metal? Is Motörhead metal? Is Ozzy metal? Sabbath? Is metal donker, beklievend? Wanneer het antwoord op al deze vraag "ja" is, dan is "load" metal. Geen enkele twijfel erover. Het is geen trash-metal, maar zeker nog metal.
"Ain't my bitch": stevig, sterke zang, ontegensprekelijk energiek, solo en wanneer Hetfield zingt "...no foolin'" moet je eens luisteren naar de sublieme (en heavy) riff die daar onder speelt. Alleen is alles nu een beetje subtieler. Of je dat goed vind of niet, tja, da's je eigen smaak. Luister naar "bleeding me" en hoor hoe het trage middenstuk openbloeit dankzij een sublieme "sabbathesque" riff waarna een fantastische solo tentoon wordt gespreidt. Wil je diepgang? Dit is een diep album.
"Until it sleeps" handelt over de dood van Hetfield's vader na een jarenlang gevecht tegen kanker. Kan het nog dieper en donkerder? Je kan wel zingen over allerlei morbide en occulte zaken, maar er is niets zo duister en zo zwartgallig dan de pijn en realiteit waarmee James dan geconfronteerd moet zijn. In dit licht vindt ik de (fantastische) lyric "where do I take this pain of mine/ I run, but it stays right by side" nog dieper en intenser.
Het is een zeer "moody" en sfeeropbouwend album (wat liedjes zoals "my friend of misery", "Orion", "The Unforgiven" etc. al zo speciaal maakte). De strofes in "the house that jack built" klinken zeer duister door allerlei speciale gitaar -en stemeffecten(o.a.talk box), de kalme opbouw in "outlaw torn" net voor de spetterende gitaarsolo, het samenspel tussen drum en bass op "cure".
Hier zal natuurlijk over gediscussieerd worden, en zoals ik al zei, het is, vanuit een bepaald opzicht, begrijpelijk dat men dit een waardeloos album vindt. Maar men kan het ook anders bekijken, en tevens de feiten constateren. Zelfs al zou Metallica geen snuggere band zijn, dan nog zouden ze commerciële adviseurs hebben die hun vertellen dat veel mensen country-en blues op hun cd's niet zien zitten. "Load" verkocht niet zo goed als "The Black Album", ze kregen bakken kritiek te verwerken omtrend hun uiterlijk. Mochten ze echt commercieel geweets zijn, hadden ze hun exact hetzelfde gedragen en gekleed zoals in '91, met precies dezelfde sound en songs. Dat deden ze niet. Hun muziek is toegankelijker, dat is waar, maar deden ze dat voor het geld of omdat ze deze muziek echt graag horen? Wie zal het zeggen?
Tracklist:
1. Ain't My Bitch
2. 2 x 4
3. The House Jack Built
4. Until It Sleeps
5. King Nothing
6. Hero Of The Day
7. Bleeding Me
8. Cure
9. Poor Twisted Me
10. Wasting My Hate
11. Mama Said
12. Thorn Within
13. Ronnie
14. The Outlaw Torn
