Maar wat voor muziek speelt de band eigenlijk? Ze spelen rock 'n' roll door de jaren heen. Ik bedoel daarmee, er wordt getapt uit de jaren '50, '60 en '70. Aan de ene kant veel blues-invloeden, maar ook weer veel ZZ Top, Cream, Rainbow etc. Hmm, eigenlijk hebben de bands die ik noem natuurlijk ook allemaal dezelfde blues-invloeden. Ach, je weet wel wat ik bedoel. In ieder geval, een flinke pot variatie dus en het klinkt ook nog eens goed, al die rockstijlen naast elkaar. Doordat er veel afgewisseld wordt tussen mid- en uptempo, is dit een plaat geworden die van begin tot einde geen moment verveelt.
Met nummers als Black Cloud, No Such Animal en Nasty Woman zit het dus wel goed. Gelukkig kunnen de heren van El Guapo Stuntteam ook wel een beetje spelen. Maar liefst drie gitaristen vertonen hun kunsten. Er wordt dan ook prima gebruik gemaakt van dit feit, want er komen veel dubbele solo's voor. Het zijn soms net spontane jamsessies die pas in de studio bedacht zijn. Nogmaals, het lijken de jaren '70 wel. Net als het geluid, want de plaat klinkt precies als de cd's die in dat decenium gemaakt zijn. Het retro-gevoel wordt daardoor alleen maar verhoogd, maar tegenwoordig verwacht ik toch wel een wat steviger geluid.
El Guapo Stuntteam is al druk bezig met de Nederlandse podia onveilig te maken. In Belgie hebben ze al de reputatie van gestoorde feestband. De knappe kop op de cover bestaat echt en is een soort zevende bandlid die telkens weer in vlammen opgaat. Dat wil ik wel eens zien. Tot die tijd zet ik dit geinige plaatje nog eens op.
Tracklist:
1. Battles Across the Stereo Spectrum
2. Hey Misery
3. Black Cloud
4. The Hearse
5. No Such Animal
6. I Never Will
7. Eatin Mud
8. Holy Lightning
9. Nasty Woman
10. My Baby
11. Cheatin Heart Blues
