Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh

Review

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh

Jaar van release: 1994
Label: Cacophonous Records

Iets meer dan tien jaar geleden had nog niemand van de Britse band Cradle of Filth gehoord. Na een viertal demo’s (die overigens nog heel wat death metal-invloeden bevatten) kreeg de band in 1994 via het kleine label Cacophonous Records de gelegenheid om dit debuutalbum op te nemen. Het is niet overdreven om te stellen dat The Principle of Evil Made Flesh een behoorlijke impact heeft gemaakt. De snelle black metal in combinatie met duistere, sfeervolle intermezzo’s en creepy keyboardpassages bleek een gouden greep te zijn en al snel won de band aan populariteit.

Hoewel de naam Cradle of Filth inmiddels extreme reacties oproept (van allergische uitslag tot zwijmelen en versnelde hartkloppingen), heeft The Principle of Evil Made Flesh altijd als een uitermate krachtig en origineel album te boek gestaan. Het album mag dan ook gerust een mijlpaal in het black metalgenre genoemd worden en staat mijlenver verwijderd van de gelikte, epische sound op nieuwere albums als Midian en Damnation and a Day. Het verschil komt vooral naar voren in de zangpartijen: hoewel Dani ook hier enkele ijzige kreten niet schuwt, is zijn zang over het algemeen een stuk dieper, en daardoor ook wel meer toegankelijk. Verder hangt over dit album nog een echte undergroundsfeer. Voor Cradle of Filth-begrippen is de productie zwak, maar in dit geval draagt die mindere productie zeker bij aan de sfeer. Klassiekers als The Principle of Evil Made Flesh, The Black Goddess Rises en Summer Dying Fast komen hier gewoon veel beter tot hun recht, in vergelijking met de nieuw opgenomen versies op Bitter Suites to Succubi.

Naast de opvallende, duistere intermezzo’s ontleent dit album vooral zijn kracht aan de geweldige composities. Nummers als The Forest Whispers My Name, het eerder genoemde The Black Goddess Rises en To Eve the Art of Witchcraft laten, zeker voor een beginnende band, een verrassend volwassen geluid horen. Veel afwisseling tussen agressie, sfeer, en duistere romantiek maken dit album tot een topper, met in feite alleen maar hoogwaardige nummers. Hoe de meningen over de huidige koers van Dani Filth en consorten ook zijn, The Principle of Evil Made Flesh is in feite gewoon een klassieker die in iedere fatsoenlijke black metalcollectie hoort te staan.

Tracklist:
1. Darkness Our Bride (Jugular Wedding)
2. The Principle of Evil Made Flesh
3. The Forest Whispers My Name
4. Iscariot
5. The Black Goddess Rises
6. One Final Graven Kiss
7. A Crescendo of Passion Bleeding
8. To Eve the Art of Witchcraft
9. Of Mist and Midnight Skies
10. In Secret Love We Drown
11. A Dream of Wolves in the Snow
12. Summer Dying Fast

Score: 94 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 24 januari 2005

Meer Cradle Of Filth:

Official Cradle of Filth Website

[ Terug naar de Albumreviews ]

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van Een_Metalfan op 24-01-2005 om 23:39u

Bwa ik vind deze toch ook wel het beste dat ze gemaakt hebben. Akkoord, niet alles nummers zijn even goed, maar soms zitte er toch wel sterke dingen tussen. Het titelnummer vind ik het beste dat cradle ooit gemaakt heeft, inclusief fantastische gitaarsolo. Dat heb ik ze niet vaak meer weten doen. Klein detail: Dani heeft hier blijkbaar zijn idiote hoge screams nog ni zoveel geoefend, want hij houdt het meestal gewoon op wat laag schrapend geschreeuw, en dat doet veel aan de muziek vind ik (de latere nummers worden gwn verpest door zijn wijvengillen).

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van Draconian op 25-01-2005 om 12:36u

Ik kan niet zeggen dat ik een te hoog cijfer heb gegeven...echt ieder nummer is even goed, de intermezzo's zijn geniaal, het album ademt een uiterst krachtige sfeer uit en het is gewoon een absolute klassieker in zijn soort..en een van de eerste bands die zulke muziek maakten. Vandaar dus de 94 punten.

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van Rascul op 31-01-2005 om 08:48u

Met CoF is iets vreemds aan de hand. Ze balanceren echt tussen muzikaal overdonderend en tegelijkertijd zo poser als een in het roze geklede, homoseksuele hairmetalband, en muzikaal weer wat minder maar qua presentatie veel sterker. Op The Principle... heeft men deze twee dingen aardig weten uit te balanceren (oke, de teenagegottikhype moest toen nog komen) en daarom is het album veel beter dan wat van het latere werk (Vempire, Midian, Bitter Suites...). Het cijfer is terecht.

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van Dimmu op 28-03-2005 om 11:04u
Score: 97 / 100

Eerste en meteen ook beste cd , zeker en vast , damanation and a day kan er mss nog net aan tippen , maar bitter bv ni en midian bv ook zeker ni

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van Dimmu op 20-07-2005 om 16:15u

zoals iemand voor mij al heeft vermeld , zeer goed dat Dani (ons allerliefste speenvarkentje :d) nog niet piept , z'n zang is echt wel prima hier , hoewel ik z'n piepende zang dan wel goed vind op Damnation and a Day , maar op Nymphetamine (buiten de nummers Mother of Abominations en Gilded Cunt) is het weer wat misplaatst , prima album wel

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van patser op 31-07-2006 om 09:30u
Score: 90 / 100

de hoge schreeuwen uit damnation en nymphetamine vind ik juist beter dan de loge tonen

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van satyr op 19-10-2006 om 12:12u
Score: 70 / 100

teveel instrumentale shit ertusse de songs op zich zyn dan wel goed

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van Daantjuh op 08-08-2008 om 17:34u
Score: 90 / 100

Ik vind het een van de beste albums van Cradle. In de latere albums wordt de zang van Dani slechter. Dat gekrijs wordt in bijvoorbeeld Cruelty heel irritant. De nummers die ze opnieuw hadden gemaakt in Bitter Suites To Succubi vind ik veel slechter klinken.

Cradle Of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Reactie van carlo op 29-04-2010 om 14:23u

sterk album ,alleen vind ik de zang van Dani op de latere albums beter,bijvoorbeeld op Vempire zijn de vocalen veel extremer ,wat er voor zorgt dat de muziek meer sfeer en agressie krijgt , maar dit album blijft toch een echte klassieker !!!!!