Deze Zweden concentreren zich niet op snelle ‘distortion’ stoner die geschreven is onder invloed van paddestoelen en gespeeld wordt onder invloed van de waterpijp. Neen, de vier bandleden zien er weliswaar uit als stoere hippies maar ze weten wat subtiliteit is. De muzikale virtuositeit is niet te onderschatten, de muziek lijkt te ontstaan zijn uit een jamsessie maar zit zo knap in elkaar. De ritmesectie wordt meestal niet in de bloemetjes gezet, maar bij deze: ‘Heren, u swingt als een tiet, voorziet de hardere stukken van een niet-geziene groove en elke roffel of bass-aanraking bevindt zich op de juiste plaats/tijd. En dan heb ik het nog niets eens gehad over de uitstekende productie, zanger Björn Holmdén, de songwriting, het volstrekt eigen geluid bij rustige stukken en de uitstekende sfeer.
Als u een liefhebber bent van stonerrock met een fikse scheut Nazareth, Black Sabbath en Novembre, een 70’s bleusrock feeling en u houdt wel van iets nieuws dan kan u nu een grote slag slaan. Tenslotte krijgt het album ook pluspunten voor de Zweedstalige zang en de mysterieuze waas die rond dit album circuleert. Het artwork zegt genoeg! Jammer genoeg is de webstek ook in hun eigen niet te begrijpen moerstaal. Aanrader.
Tracklist:
1. Det var en man
2. Min vän
3. Vill ha
4. Balladen om lillebror
5. Gravsång
6. Starkare
7. Möss & människor
8. Dårarnas palats
9. Sov gott
10. Drömmar
