De nieuwe plaat van Behemoth zorgt ongetwijfeld weer voor verdeeldheid. De Poolse band wordt in de verschillende reviews zowel geprezen als verguisd, vooral nadat I Loved You At Your Darkest (2018) verscheen. Wanneer je moeite hebt met de zogenaamde commerciële benadering sinds The Satanist (2014), of wanneer je van mening bent dat de alle platen na Evangelion (2009) leiden aan een gebrek aan ideeën, luister er dan niet naar en laat het schrijven van een review aan een ander over.

Behemoth is al lang geen underground blackmetalband meer. Het enige dat de formatie nog verbindt met 'echte' black, is de godslasterlijke houding waarmee de reactie van vrome christenen wordt uitgelokt. Dat neemt niet weg dat de band meer te bieden heeft dan louter provocatie. En al is The Shit Ov God een kanshebber voor de slechtste albumtitel van het jaar, het benadrukt wel de intense haat jegens de Katholieke Kerk. Objectief beschouwd bevat dit album wel meer black-elementen dan de voorgaande platen.

Op sommige punten is kritiek wel te begrijpen. De muziek is in de loop der jaren toegankelijker geworden, waardoor een groter publiek wordt bereikt. Het zal de hardnekkige fans van de periode tot Evangelion minder aanspreken, maar kan je een band zoiets verwijten? De fundamenten zijn grotendeels ongewijzigd. De titeltrack, met zang van Androniki Skoula (Chaostar) en gesproken tekst door Haldor Grunberg (eigenaar van Satanic Audio), mag dan tot de meest toegankelijke nummers behoren, het zegt niets over de plaat als geheel. De tweede single Lvciferaeon geeft een betere indruk.

The Shit Ov God borduurt niet voort op de voorganger Opvs Contra Natvram (2022). Moderne en oude elementen zijn met elkaar verweven en de verfijning die je zou verwachten is er wel, maar ligt veelal verborgen onder een laag extreme botheid. De plaat heeft een intens karakter met zware riffs en ritmes, waarbij symfonische elementen en de sopraanzang van Androniki zorgen voor subtiele lichtpuntjes. Overigens tilt de bijdrage van Androniki de afsluiter Avgvr (The Dread Vvltvre) naar een hoger niveau.

In tegenstelling tot het titelnummer grijpen The Shadow Elite en Sowing Salt je meteen naar de strot. De brute stijl gaat gepaard met een vleugje aanstekelijkheid en precies daar ligt de kracht van Behemoth. Dat valt niet te ontkennen. To Drown The Svn In Wine doet daar nog een schepje bovenop. Natuurlijk zit er ook een zekere voorspelbaarheid de nummers, zoals O Venvs, Come! dat in de categorie O Father O Satan O Sun! valt. Nomen Barbarvm doet een gooi naar de positie die Chant For Ezkaton inneemt op de setlist als de perfecte showafsluiter.

The Shit Ov God is net zo'n creatieve onderneming als alle eerdere platen als je er oprecht naar luistert. Een klassieker zal het niet worden, maar het is wel een boeiende plaat.

Tracklist:
1. The Shadow Elite
2. Sowing Salt
3. The Shit Ov God
4. Lvciferaeon
5. To Drown The Svn In Wine
6. Nomen Barbarvm
7. O Venvs, Come!
8. Avgvr (The Dread Vvltvre)