Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in augustus 2025 werd uitgebracht?

Babymetal - Metal Forth
Baest - Colossal
Blackbraid - Blackbraid III
Blackbriar - A Thousand Little Deaths
Burning Witches - Inquisition
Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
Chevelle - Bright As Blasphemy
Defacement - Doomed
Deftones - Private Music
Déhà - Ashes As Rain
Desaster - Kill All Idols
Halestorm - Everest
Hammer King - Make Metal Royal Again
Helloween - Giants And Monsters
In Mourning - The Immortal
Lord Of The Lost - Opvs Noir Vol. 1
Månegarm - Edsvuren
Martyr - Dark Believer
Mob Rules - Rise Of The Ruler
Pilgrimage - From Amber To Sun
Rise Against - Ricochet
Signs Of The Swarm - To Rid Myself Of Truth
Unleashed - Fire Upon Your Lands
Vicious Rumors - The Devil's Asylum
een ander album uit augustus 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 01-10-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Dirk Sauer (Edguy) - 48
  • Jani Koskela (Saattue) - 51
  • Michael "Miron" Chirva (Tvangeste) - 50
  • Omar Rodríguez-López (The Mars Volta) - 50
  • Sarp Keski (Heretic Soul) - 39
Review

Grafjammer - De Tyfus, De Teerling
Jaar van release: 2025
Label: Folter Records

 -

Hoewel Grafjammer al officieel actief is sinds 2007, stapt de band pas sinds het in 2015 uitgebrachte debuutalbum Koud Gemaakt uit de schaduw. Al snel volgen opvolger Schalm & Schabauw (2018) en het uitstekende De Zoute Kwel (2020). Daarna stokt de motor even, maar na vijf jaar ligt met De Tyfus, De Teerling dan eindelijk een opvolger in de schappen. De titel laat weinig aan de verbeelding over – en dat is maar goed ook. Want we zullen het weten dat dit Utrechtse rapaille terug is met een schijfje vol snedige en vileine aberraties. "Hij kan de tyfus krijgen", spuwt frontman Jorre Jansen ons al in de eerste volledige track Hachel Mijn Bout met sardonisch venijn in het gezicht.

Inderdaad, wie zijn black metal het liefst vol finesse, progressieve klanken, filosofische overpeinzingen of zoetgevooisde natuurverheerlijking hoort, is bij Grafjammer aan het verkeerde adres. De band klinkt namelijk tijdens zijn beste momenten nog altijd als een bastaardmengeling van black metal, punk, speed metal en rock-'n-roll – alsof Carpathian Forest, Darkthrone (ten tijde van The Cult Is Alive), Motörhead en Venom zijn samengebald in ronkende tracks vol smeuïge riffs en recalcitrante bravoure. Het eerder genoemde Hachel Mijn Bout is bijvoorbeeld zo’n hoogtepunt, waarin de band primitief geros afwisselt met zwartgeblakerde rockpassages, die onweerstaanbaar zijn in al hun smeuïge drekkigheid. Ook het uit razende riffs bestaande en met punk-achtige branie geserveerde Lijdensverlenger verdient een eervolle vermelding. Grafjammer gaat hierin tekeer met een dosis energie die jaloersmakend is. En in het afsluitende Waanzee laveren de mannen behendig tussen Motörhead-achtige grooves en van-dik-hout-zaagt-men-planken-riffs.

Ten opzichte van zijn voorganger valt wel op dat Grafjammer op momenten nog een tandje minimalistischer uit de hoek komt. Neem het primitieve blackmetalgeraas in Bloedbruid, dat met minimale middelen een morbide eerbetoon aan de Noorse grootmeesters uit de ‘tweede golf’ biedt. En in Rampokker wordt het vuur zonder al te veel finesse aangewakkerd door het woeste geknuppel van drummer Jicht (Rob Koopman) en de directe, effectieve riffs van gitaristen Jammerhout (Bram Bijlhout) en Jeroen Veen. Tegen het eind wordt het materiaal echter iets te eendimensionaal. Zo blijken Schoftensermoen en Varkensbocht vooral onderscheidend door hun ploertige titels, maar zijn de nummers in muzikaal opzicht wat al te basaal.

Desondanks is De Tyfus, De Teerling een lekker en onderhoudend plaatje geworden, met een hoog energieniveau. Een pluspunt is ook de uitstekende vocale prestatie van Jansen, die er met veel bezieling op los schreeuwt en kermt. Ook productioneel gezien klinkt Grafjammer precies goed: ruw, ongepolijst en met een lekker smerig randje. Met een speelduur van amper vijfendertig minuten kiest de band er bovendien voor om zijn kruit niet op te sparen. De Tyfus, De Teerling is weliswaar iets minder effectief dan zijn voorganger, die nog net wat smeuïger en relleriger klinkt, maar desondanks is het moeilijk om geen grijns te krijgen bij het beluisteren van zoveel ongepolijste boertigheid.

Tracklist:
1. De Dijk Is Dicht
2. Hachel Mijn Bout
3. Lijdensverlenger
4. Bloedbruid
5. Krengenslagers
6. Bertken
7. Rampokker
8. Schoftensermoen
9. Varkensbocht
10. Waanzee

Score: 76 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 3 april 2025

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.