Into The Grave 2026
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in november 2025 werd uitgebracht?

1914 - Viribus Unitis
Agnostic Front - Echoes In Eternity
Astarte - Blackdemonium
Astronoid - Stargod
Bell Witch & Aerial Ruin - Stygian Bough Volume II
Bloodbound - Field Of Swords
Blut Aus Nord - Ethereal Horizons
Danko Jones - Leo Rising
Demon King - Death Knell
Depravity - Bestial Possession
Equilibrium - Equinox
Havamal - Age Of The Gods
Ildaruni - Divinum Sanguinem
Kauan - Wayhome
Lamp Of Murmuur - The Dreaming Prince In Ecstasy
Mezzrow - Embrace The Awakening
Novembre - Words Of Indigo
Of Mice And Men - Another Miracle
Omnium Gatherum - May The Bridges We Burn Light The Way
Pupil Slicer - Fleshwork
Qrixkuor - The Womb Of The World
Spock’s Beard - The Archaeoptimist
The Devil Wears Prada - Flowers
VoidCeremony - Abditum
een ander album uit november 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

    4 december:
  • Three Days Grace en Badflower
  • 5 december:
  • Ice Nine Kills, The Devil Wears Prada en Creeper
  • 6 december:
  • Cradle of Filth en Suffocation
  • Epinikion en Abstracted Mind
  • Skroetbalg
  • 8 december:
  • Chelsea Grin, Signs Of The Swarm, Mugshot, Crown Magnetar
Geen concerten bekend voor 02-01-2026.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Artur Sahakjan (Tystnaden) - 43
  • Ben Ward (Orange Goblin) - 51
  • Chris Wolstenholme (Muse) - 47
  • Ingeborg Anna Seide (Adorned Brood) - 53
  • Isaac Bitton (Les Variations) - 78
  • Jarno Parantainen (Machine Men) - 44
  • Masafumi Gotoh (Asian Kung-Fu Generation) - 49
  • Nate Mendel (Foo Fighters) - 57
  • Nicholas "Razzle" Dingley (Hanoi Rocks)† - 65
  • Richard "Rik" Charron (Exciter) - 58
  • Rick Savage (Def Leppard) - 65
  • Tom McGuinness (Manfred Mann) - 84

Vandaag overleden:
  • Bobby Keys (The Rolling Stones) - 2014
  • Eric Woolfson (The Alan Parsons Project) - 2009
  • Mariska Veres (Shocking Blue) - 2006
  • Marquis de Sade (auteur) - 1814
Review

Destruction - Birth Of Malice
Jaar van release: 2025
Label: Napalm Records

 -

Sommige bands worden in de loop der jaren tammer, maar dat kan over Destruction niet gezegd worden. De thrashveteranen draaien nog steeds op volle toeren. Na de jubileumtournee door Zuid-Amerika en Europa zijn de heren zonder adempauze aan de slag gegaan met het zestiende studioalbum, dat onomwonden duidelijk maakt dat de formatie nog altijd bruist van de energie. Birth Of Malice is net zo snel, levendig en agressief als het werk van veertig jaar geleden.

Birth Of Malice biedt precies wat je mag verwachten: snelle, old-school thrash met een moderne productie. Destruction manifesteert zich als een strakke, goed geoliede machine, schakelend tussen meedogenloze thrash, beukende grooves en melodieuze momenten. Schmier combineert zijn kenmerkende, schelle zang en dreunende bas met de beukende riffs van gitaristen Damir Eskić en Martin Furia, terwijl Randy Black met donderend geweld het tempo aangeeft. Dat de band momenteel een topbezetting heeft, blijkt wel uit de zogenaamd nonchalante manier van spelen in Greed, met een speels karakter en swingende grooves één van de sterkste tracks.

De muziek bevat wat meer groove en variatie dan voorheen, maar de rauwe brutaliteit overheerst. De mix van furie en verrassend pakkende momenten laat een band horen die nog steeds hongerig klinkt. Het album werd opgenomen met V.O. Pulver in Zwitserland (Little Creek Studio) en gemixt door gitarist Martin Furia in Hannover. Vergeleken met voorgaande albums is de sound wat cleaner, maar krachtig genoeg. Het artwork is opnieuw gemaakt door de Hongaarse kunstenaar Gyula Havancsák.

Het album opent met het instrumentale titelnummer, gevolgd door Destruction, een ode aan de fans die doorspekt is met songtitels uit het eigen verleden. De vurige track met melodieus gitaarwerk en keiharde riffs grijpt je meteen naar de keel. Het ruige karakter zorgt ervoor dat Destruction nog steeds een beetje de charme uit de underground heeft. Die rebelse attitude komt goed uit de verf in de eerste single No Kings – No Masters, die vorig jaar verscheen als opener van de gelimiteerde gelijknamige ep, waarop eveneens de Accept-cover Fast As A Shark te vinden is. Dat is een mooi eerbetoon, omdat er behalve een eigen sausje weinig aan de klassieker veranderd is.

Cyber Warfare is een sterke track die snelheid in de coupletten afwisselt met een catchy refrein. Het nummer heeft naast een actueel thema een iets andere gitaarstijl en bevat iets meer groove. Scumbag Human Race, de vierde en laatste single, is een smerige track waarin iets meer op de rem getrapt wordt, maar zonder afbreuk te doen aan de impact. Bovendien voegt de break halverwege echt iets toe. De extra aandacht voor groove en melodie tilt de meeste nummers naar een hoger niveau, maar het uiterst cheesy refrein in Evil Never Sleeps kan mij minder bekoren. Alle agressie verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het venijnige Chains Of Sorrow valt veel beter in de smaak.

Wat eveneens opvalt is dat de nummers iets minder compact zijn. Die extra lengte wordt goed gebruikt voor het creëren van sfeer en voor langere solo's, zoals in de agressieve knaller God Of Gore met veel tempowisselingen en meer variatie in de zang van Schmier. Deze track grijpt terug naar de begindagen. Technische finesse qua ritme kenmerkt Dealer Of Death, waarin de beschamende rol van chemiegigant B.A.S.F. tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de kaak gesteld wordt. Bovendien wordt het verrassingselement niet geschuwd, wat blijkt uit het dreigende en donkere A.N.G.S.T., de derde single. In eerste instantie mis je de klassieke Destruction-stijl, maar naarmate het nummer vordert, komen de vertrouwde elementen meer naar de oppervlakte. Dit nummer wordt met iedere luisterbeurt beter.

Met Birth Of Malice heeft Destruction opnieuw een sterk album afgeleverd, waarbij de extra aandacht voor groove en melodie de muziek naar een hoger niveau weet te tillen. De formatie klinkt na ruim veertig jaar nog steeds fris en fruitig, maar met boordevol agressieve energie.

Tracklist:
1. Birth Of Malice
2. Destruction
3. Cyber Warfare
4. No Kings – No Masters
5. Scumbag Human Race
6. God Of Gore
7. A.N.G.S.T.
8. Dealer Of Death
9. Evil Never Sleeps
10. Chains Of Sorrow
11. Greed
12. Fast As A Shark

Score: 87 / 100

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 7 maart 2025

Meer Destruction:

Dynamo Metalfest 2026

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.