Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in augustus 2025 werd uitgebracht?

Babymetal - Metal Forth
Baest - Colossal
Blackbraid - Blackbraid III
Blackbriar - A Thousand Little Deaths
Burning Witches - Inquisition
Centuries Of Decay - A Monument To Oblivion
Chevelle - Bright As Blasphemy
Defacement - Doomed
Deftones - Private Music
Déhà - Ashes As Rain
Desaster - Kill All Idols
Halestorm - Everest
Hammer King - Make Metal Royal Again
Helloween - Giants And Monsters
In Mourning - The Immortal
Lord Of The Lost - Opvs Noir Vol. 1
Månegarm - Edsvuren
Martyr - Dark Believer
Mob Rules - Rise Of The Ruler
Pilgrimage - From Amber To Sun
Rise Against - Ricochet
Signs Of The Swarm - To Rid Myself Of Truth
Unleashed - Fire Upon Your Lands
Vicious Rumors - The Devil's Asylum
een ander album uit augustus 2025

[ Uitslag | Enquêtes ]

Kalender
Vandaag jarig:
  • Andy Selway (KMFDM) - 55
  • Doug Pinnick (King's X) - 75
  • Fantasma (Brujeria) - 65
  • Jimi Hazel (24-7 Spyz) - 62
  • Luuk van Gerven (After Forever) - 45
  • Mike Wengren (Disturbed) - 54
  • Pasi Hakuli (Total Devastation) - 49
  • Rajeh "James" Khazaal (Nervecell) - 41
  • Saku Hakuli (Total Devastation) - 49
  • Terje "Valfar" Bakken (Windir)† - 47
  • Tom Viel (Kronos) - 46
  • Tommy Tägtgren (producent) - 60

Vandaag overleden:
  • Keith Harwood (technicus) - 1977
Review

Fleshbore - Painted Paradise
Jaar van release: 2025
Label: Transcending Obscurity Records

 -

Meestal krijg je een nieuwe release al weken van tevoren. Painted Paradise, het tweede album van Fleshbore, is daarop geen uitzondering. Deze plaat beluister ik al meer dan tien weken en hoe meer ik ernaar luister, hoe meer ik erdoor geobsedeerd raak. Een andere bandnaam die genoemd wordt in de promotekst van de Amerikaanse formatie, wakkerde meteen mijn nieuwsgierigheid aan: Archspire. Bands die technisch hoogstaand spel weten te verpakken in memorabele nummers zijn altijd welkom. De band uit Indianapolis is niet te betrappen op hints uit klassieke muziek, maar er zijn zeker overeenkomsten met de Canadese grootmeesters.

De Archspire-invloed in de technische death van Fleshbore zit vooral in de afwisseling en de melodieuze accenten die overal opduiken, waardoor het geheel nergens verzandt in een chaotische puinhoop. Daarnaast weet de formatie de compacte nummers te voorzien van memorabele passages en heeft de machinegeweerzang van frontman Michael O'Hara overeenkomsten met die van Oli Peters, al is het vocale geweld van O'Hara gevarieerder. Je vraagt jezelf meermaals af of er überhaupt een tekst is, want meestal klinkt het als een eruptie van willekeurige klanken. Dat is geen kritiek, want zijn stemgeluid is een extra instrument en zijn razendsnelle uitbarstingen zijn de kers op de taart.

Er zijn verschillen met Archspire te noemen. De stijl van Fleshbore is lomper, zwaarder en intenser, dus dichterbij de Amerikaanse stijl. Denk bijvoorbeeld aan Immolation, The Black Dahlia Murder en Suffocation. Dat komt op de nieuweling duidelijker uit de verf dan op het debuut Embers Gathering (2021). Wat ook opvalt, is dat de sonische wervelwind met al die duizelingwekkende, technische acrobatiek een opgetogen gevoel weet op te roepen. Dat zit niet alleen in de melodieuze passages, maar ook in heel kleine details, zoals het knorretje van O'Hara in de afsluiter Laplace's Game.

De opener Setting Sun geeft een goede indruk van het album als geheel. De intense riffs zijn massief, hectisch en chaotisch. Deze worden onderbroken door melodieuze passages en fraai soleerwerk van het gitaristenduo Michael McGonley en Cole Chavez. Fleshbore is op zijn best als de melodie door de aanval heen breekt. The World, met pure hectiek enerzijds en strakke, harmonieuze passages en de ingetogen solo anderzijds, is meteen een favoriet. Opvallend is ook de ruimte die bassist Cole Daniels opeist met zijn kronkelige basspel. Drummer Tyler Mulkey heeft de band verlaten en zijn plek achter de drumkit is ingenomen door sessiedrummer Robin Stone (Ashen Horde, Norse).

Painted Paradise is ondanks de hectiek en chaos, die typerend zijn door technische death, opmerkelijk catchy en beklijvend. Net als Archspire weet Fleshbore de instrumentale behendigheid en woedende grunts zodanig te verwerken in de songwriting dat de nummers minder overweldigend zijn en niet snel gaan vervelen. Afwisseling is daarbij een belangrijk ingrediënt. Zo is het technische Target Fixation een meedogenloos pak slaag en begint Wandering Twilight met een verpletterend traag tempo, voordat de snelheid wordt opgevoerd.

Wie er rustig in wil komen, adviseer ik te beginnen met Inadequate, een relatief eenvoudig nummer ten opzichte van de overige tracks. Het titelnummer is redelijk toegankelijk en heeft een complexer karakter dan Inadequate. De nieuwsgierige lezers die meteen willen ontdekken wat Fleshbore te bieden heeft, kan ik The World, The Ancient Knowledge en de afsluiter Laplace's Game aanbevelen. Dit zijn na talloze luisterbeurten nog altijd de favoriete tracks, waarin hectiek hoogtij viert.

Het debuut Embers Gathering is een goed album, maar met Painted Paradise zet Fleshbore een grote stap voorwaarts. Een aanrader voor liefhebbers van Archspire, Psycroptic en Allegaeon.

Tracklist:
1. Setting Sun
2. The World
3. Target Fixation
4. Wandering Twilight
5. Inadequate
6. The Ancient Knowledge
7. Painted Paradise
8. Laplace's Game

Score: 87 / 100

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 24 januari 2025

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.