Pitfest
Enquête

Op zaterdag 5 juli neemt Ozzy Osbourne afscheid van het publiek middels een festival in Birmingham met een waanzinnige line-up. Hoeveel geld heb jij ervoor over (per persoon) om daarbij te zijn, inclusief reis- en verblijfskosten?

meer dan 2000 euro
tussen de 1500 en 2000 euro
tussen de 1000 en 1500 euro
tussen de 800 en 1000 euro
tussen de 600 en 800 euro
tussen de 500 en 600 euro
tussen de 400 en 500 euro
tussen de 300 en 400 euro
tussen de 250 en 300 euro
tussen de 200 en 250 euro
tussen de 150 en 200 euro
minder dan 150 euro
niets, want ik heb geen interesse in Ozzy’s afscheidsfeest
ik zou wel willen, maar ben blut
boeiend, ik ga die dag lekker naar Hellmond Open Air
jammer, maar ik ben dan te vinden op Rock Werchter
fuck, ik heb al een ticket voor Oasis op dezelfde dag in Londen
helaas, ik kan om een andere reden niet op die datum

[ Uitslag | Enquêtes ]

    16 februari:
  • Four Year Strong en Shoreline
  • Spiritbox, Periphery en Stray From The Path
  • Tribulation en Livgone
  • 18 februari:
  • Kvelertak, Mantar en Urne
  • Tremonti en Florence Black
  • 21 februari:
  • Alkahest, Farer en Autarkh
  • Charlotte Wessels
  • Cobra The Impaler en An Evening With Knives
  • Hell Militia en Messor Falce
  • Obscura, Rings Of Saturn en Gorod
  • Paleface Swiss, The Acacia Strain en Desolated
  • Ploegendienst en Loopey
  • Ramkot
  • Sloper
  • 22 februari:
  • Kanine, Hurakan en The Hate Project
  • Opeth en Grand Magus
  • Ramkot
  • Winterfylleth, Kvaen, Morgarten, Alvader, Opus Irae en Solarcycles
    16 maart:
  • Ronnie Romero en Absolva
  • Saint en Dog With A Spoon
  • Zakk Sabbath
Kalender
Vandaag jarig:
  • Arnaud Ménard (Alkemyst) - 46
  • Dave Lombardo (Slayer) - 60
  • Ice-T (Body Count) - 67
  • Jack Ponti (Surgin’)† - 67
  • Laurits Medom (As We Fight) - 43
  • Mauricio Maldonado (Viuda Negra) - 46
  • Momadon (Manilla Road)† - 90
  • Taage Laiho (Altaria) - 59
  • Tapani Kangas (Celesty) - 45
  • Tooru "Kyo" Niimura (Dir En Grey) - 49
Review

Maceration - Serpent Devourment
Jaar van release: 2025
Label: Emanzipation Productions

 -

Als we het hebben over de meest onverwachte comeback van de afgelopen jaren, dan gooit die van Maceration ongetwijfeld hoge ogen. Deze Deense band was begin jaren negentig medeverantwoordelijk voor de opkomst van de deathmetal-scene in Denemarken, met het sterke debuutalbum A Serenade Of Agony uit 1992 als hoogtepunt. Maar daarna verdween de formatie volledig van het toneel, om pas in 2022 weer op te duiken met het sterke comeback-album It Never Ends.

Op het moment dat dit album wordt opgenomen, is alleen gitarist Jakob Schulz nog over van de oorspronkelijke formatie. Bij gebrek aan een vaste zanger wordt de microfoon nog gehanteerd door producent Dan Swanö, zelf bepaald geen onbekende in de metalwereld. Deze multi-instrumentalist speelde onder meer in Edge Of Sanity, Katatonia en Bloodbath. Swanö’s indrukwekkend veelzijdige stem is naast zijn werk achter de knoppen mede bepalend voor de gunstige ontvangst die dit album over het algemeen ten deel is gevallen.

It Never Ends is een degelijke oldschool deathmetalplaat, met een sound ergens tussen Morbid Angel en Entombed in. Het gitaargeluid is diep en zwaar, met dat kenmerkende HM2-geluid waar liefhebbers van de oldschool death metal naar op zoek zijn. De songs zijn over het algemeen goed van opzet, met voldoende variatie om niet te vervelen, en de riffs zijn zwaar, lomp en bijtend, soms catchy, soms melodisch. Het is niet bijster origineel, maar best aangenaam om naar te luisteren. Een fijne trip down memory lane, zeg maar.

Voor de nieuwe plaat, Serpent Devourment, is de line-up compleet en heeft Swanö het vocale stokje overgedragen aan Jan Bergmann Jepsen, wiens stem wat rauwer is, maar verder niet al te veel verschilt van zijn voorganger en kwalitatief zeker niet minder is. Ook nu blijven de heren trouw aan hun klassieke stijl, zonder moderne toevoegingen en zonder elementen uit andere genres in hun songs te verwerken. Nee, Maceration speelt rechttoe rechtaan oldschool deathmetal van begin tot einde, punt.

En dat klinkt bij vlagen best wel lekker. De eerste helft van het album is sterk, met uitstekende songs als The Den Of Misery, Where Leeches Thrive en The Suffering als hoogtepunten. Hier bereikt de band een goede mix van beukende riffs, tempowisselingen en melodisch gitaarwerk, met puik drumwerk en korte, maar functionele solo’s, waarbij vooral de Morbid Angel-invloeden in de riffs opvallen. De snelle en de trage segmenten zijn goed in balans, waardoor de songs een heel natuurlijk verloop hebben.

De songwriting op Serpent Devourment is sober en to the point, zoals ook op het eerdere werk het geval is. De band beperkt zich tot de essentie en schuwt de muzikale gelaagdheid en stilistische variatie van de moderne death metal. Net als toen, inderdaad. Dat is op zichzelf heel verfrissend, maar uiteindelijk gaat die eenvoud wel een beetje storen, zeker op de tweede helft van het album. Er zit eenvoudigweg te weinig onderscheid tussen de songs en te weinig variatie in de riffs om echt te blijven boeien.

Op die tweede albumhelft is When Torment Befell My Pain het enige nummer dat er uitspringt, met een aardige, bouncy riff. Verder loopt alles een beetje in elkaar over en zijn er net iets te veel saaie riffs, waarbij het aan inventiviteit en vooral intensiteit ontbreekt.

Wat ook opvalt, is dat de productie wat diepte mist en dat de zang vaak iets te diep in de mix wegzakt. Dit is opvallend, omdat Swanö’s Unisound Studios, waar het album tot stand kwam, ook grote namen als Opeth en Dissection als klant heeft mogen verwelkomen.

Als je Serpent Devourment in één woord zou moeten omschrijven, dan zou dat woord “competent” zijn. Het is een competent OSDM-album met een aantal positieve uitschieters, dat over het algemeen gewoon lekker wegluistert en je terugvoert naar de tijd dat death metal nog nieuw was. Maar hoe bewonderenswaardig het ook is dat de heren zo trouw blijven vasthouden aan de sound van weleer, je kunt je toch niet aan de indruk onttrekken dat ze een beetje achterop zijn geraakt zijn.

Tracklist:
1. Serpent Devourment
2. The Den Of Misery
3. A Corrosive Heart Fell Below
4. Where Leeches Thrive
5. The Suffering
6. Emptiness Embraced
7. When Torment Befell My Pain
8. In Rot Unleashed
9. Revolt The Tyrant Dream
10. For The Dead Alone

Score: 70 / 100

Reviewer: Jürgen
Toegevoegd: 19 januari 2025

Zoeken
    14 februari:
  • Bleeding Through - Nine
  • Blood Cult - We're Gonna Take Your Soul
  • Carcolh - Twilight Of The Mortals
  • Dawn Of Solace - Affliction Vortex
  • Dynazty - Game Of Faces
  • Hangman's Chair - Saddiction
  • Lacuna Coil - Sleepless Empire
  • Loanshark - No Sins To Confess
  • Mantar - Post Apocalyptic Depression
  • Raven - Can't Take Away The Fire
  • Vénus Bleue - Infàme Nectar
  • 18 februari:
  • Sin Of God - Blood Bound
  • 21 februari:
  • Horizon Ignited - Tides
  • Killswitch Engage - This Consequence
  • Morax - The Amulet
  • Scour - Gold
  • Seventh Station - On Shoulders Of Giants
  • Shadow Of The Talisman - As Above, So Below
  • Sinner Rage - Powerstrike
  • The 7th Guild - Triumviro
  • Twin Crews - Chapter IV
  • 22 februari:
  • Killswitch Engage - The Consequence
Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.