Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Dimmu Borgir?

Alt Lys Er Svunnet Hen
Blessings Upon The Throne Of Tyranny
Burn In Hell
Council Of Wolves And Snakes
Dimmu Borgir
For All Tid
Gateways
In Death's Embrace
Interdimensional Summit
Kings Of The Carnival Creation
Metal Heart
Mourning Palace
Progenies Of The Great Apocalypse
Puritania
Raabjørn Speiler Draugheimens Skodde
Reptile
Sorgens Kammer - Del II
Spellbound (By The Devil)
Stormblåst
The Chosen Legacy
The Insight And The Catharsis
The Sacrilegious Scorn
The Serpentine Offering
Vredesbyrd
een andere Dimmu Borgir-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    20 mei:
  • Convulse
  • 21 mei:
  • Weather Systems en Haunt The Woods
  • 22 mei:
  • Steven Wilson
  • 23 mei:
  • Grioma, Ultar, Houle, Aquilus en Suldusk
  • Highway Chile
  • Make Them Suffer, Resolve, If Not For Me en Conjurer
  • Savage Master en Sanhedrin
  • Shakra en Baby Killed The Roses
  • Shireen, Ann My Guard en Vaselyne
  • 25 mei:
  • Crimson Glory
  • Weather Systems
  • 26 mei:
  • Coven en Queen Of Spades
  • Sylvaine en Oso And The Jupiter
Kalender
Vandaag jarig:
  • Allan Johnson (Exciter) - 66
  • Anton Corbijn (regisseur) - 70
  • Cristiano Migliore (Lacuna Coil) - 54
  • Daniel Sundbom (Persuader) - 47
  • Jay Schellen (Yes) - 65
  • Luca D'Angelo (Daedalus) - 48
  • Martin Lopez (Opeth) - 47
  • Mikael Stanne (Dark Tranquillity) - 51

Vandaag overleden:
  • Roger Hawkins (Bob Seger) - 2021
  • Twan Fleuren (Legion Of The Damned) - 2011
Review

Leprous - Melodies Of Atonement
Jaar van release: 2024
Label: InsideOut Music

 -

Grofweg zijn er drie groepen Leprous-fans. Eentje met liefhebbers van het stevigere werk uit de periode 2009 tot en met 2015 (en dan met name Tall Poppy Syndrome en Bilateral) en eentje die vooral de compactere, rustigere songs van de periode vanaf Malina (2017) tot heden omarmt. En de derde dan? Die groep waardeert alles wat de Noren hebben voortgebracht.

Leprous heeft zichzelf anno 2024 een trap onder de kont gegeven. De eerste single van de achtste langspeler, Atonement, is wat dat betreft een statement. Die tweede track van het nieuwe album is gitaar-georiënteerder en zwaarder dan wat iedereen in de afgelopen vijf jaar van Einar Solberg en co gehoord heeft. Plots schrok de oude garde fans van de vroege discografie wakker uit een winterslaap. Het zou toch niet dat Leprous, net als recentelijk Opeth, weer terugkeert naar de karakteristieke elementen in de muziek van grofweg tien jaar geleden? Het enthousiasme wordt nog eens groter doordat ook de tweede en derde single hardere passages blijken te bevatten en Solberg weer aan het screamen is in Like A Sunken Ship. Kortstondig, maar toch.

Hoewel die drie singles stevigere passages bevatten, zetten ze je deels op het verkeerde been. De meeste songs op Melodies Of Atonement bevatten weliswaar wat heavier passages dan de discografie van de afgelopen jaren, maar de standaard songstructuur, het lage tempo, de toegankelijkheid van de composities en de elektronica als basis voor de veelal kalme songs zorgen ervoor dat deze collectie qua stijl bij wijze van spreken tussen Malina en Pitfalls (2019) uit had kunnen komen. Daarbij moet opgemerkt worden dat de symfonische elementen dit keer achterwege zijn gelaten voor een minimalistische, volgens de band gefocuste aanpak. De hardere passages met distorted gitaren zorgen wel voor veel meer dynamiek en dragen ertoe bij dat beide uitersten meer impact hebben.

De eerste luisterbeurten vallen er nog niet zoveel interessante details op, maar wie nadrukkelijker luistert met koptelefoon op, wordt beloond. Vanwege de heldere productie en prima mix kun je allerlei loops, polyritmiek, inventieve basloopjes, ghostnotes en het gebruik van een slidegitaar en een cowbell horen. Faceless biedt op dat gebied wat meer dan de andere tracks. In andere nummers moet je de progressieve elementen vaak met een vergrootglas zoeken. Ze zijn vrij rechttoe rechtaan en hebben een vergelijkbare opbouw. Tegelijkertijd zijn meerdere songs memorabel. Dat zijn vooral Silently Walking Alone, Like A Sunken Ship en Faceless.

De groep die alleen het stevigere werk van Leprous positief waardeert, kan Melodies Of Atonement beter links laten liggen. Ondanks enkele heavy passages zullen de fans van het oudere werk deze release slaapverwekkend vinden. Het meest tevreden zullen de liefhebbers van de laatste drie platen zijn. Het kalme, melancholische karakter overheerst namelijk. De groep die alles waardeert wat de Noren gemaakt hebben, zal grotendeels tevreden zijn, al zijn het lage tempo en de toegankelijkheid niet aan iedereen besteed. Van prog is heel weinig sprake. Dit keer is het een verzameling compacte tracks die bij vlagen indruk maakt.

Tracklist:
1. Silently Walking Alone
2. Atonement
3. My Specter
4. I Hear The Sirens
5. Like A Sunken Ship
6. Limbo
7. Faceless
8. Starlight
9. Self-Satisfied Lullaby
10. Unfree My Soul

Score: 78 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 29 augustus 2024

Meer Leprous:

South Of Heaven Open Air

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.