Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

Dead City Ruins - Shockwave
Jaar van release: 2022
Label: AFM Records

 -

Vier jaar zit er tussen de nieuwe plaat Shockwave van het Australische kwintet en diens voorganger Never Say Die. De invloeden van Black Sabbath zijn op de voorgaande plaat onmiskenbaar aanwezig. Niet alleen wat betreft geluid, maar ook visueel, want zanger Jake Wiffen klinkt niet alleen als Ozzy Osbourne, maar doet ook een poging er zo uit te zien. Inmiddels is de microfoon overgenomen door Steve Welsh. De beste man heeft een strot waar geweldige uithalen uit voortkomen en werd ingelijfd nadat Dead City Ruins danig onder de indruk was van zijn veelzijdige zangstijlen zoals hij die etaleerde op YouTube.

Met de komst van Welsh en tevens andere mensen achter de productie- en mixtafel is het geluid van het vijftal ook veranderd: minder Sabbath en Ozzy, meer Led Zeppelin en Soundgarden. Met twaalf nieuwe songs in een stijl die zowel vertrouwd als fris in de oren klinkt, probeert de band oude en nieuwe fans zoet te houden. Dat lukt deels. Welsh geeft zijn visitekaartje af met een fantastische brul tijdens Preacher. Het nummer heeft een fijne groove, een AC/DC-achtige opening en behoorlijk gitaarwerk, dat zich niet alleen uit in fijne Zeppelin-achtige partijen, maar ook in prima solo's. Het klinkt allemaal vrij behoorlijk, al had de bas wat mij betreft net zo'n prominente rol mogen hebben als op Never Say Die. Over de gehele linie klinkt die plaat smeriger, wat het brutale karakter van de muziek ten goede komt en op Shockwave ontbreekt. Het nieuwe werk is net wat te gepolijst.

De mannen maken vooral indruk gedurende het snelle werk. Tracks als Madness, Spiders en Blood Moon zijn aardig, maar hebben niet dezelfde impact als de openingstrack of het afsluitende The Sorcerer. Het loggere werk, waarin vooral de jaren negentig met radiovriendelijke alternatieve rock weerklinken, heeft de neiging voort te kabbelen. Met Rain en Drifter wordt de nadruk gelegd op traditionele blueselementen. Het is kundig ingespeeld, maar tegelijkertijd lijkt er ten opzichte van eerder werk wat levendigheid uit de muziek van Dead City Ruins te zijn verdwenen. Dat speelse karakter komt gelukkig wel weer om de hoek kijken tijdens de eerdergenoemde afsluitende track Sorcerer. De lijpe videoclip met laserhanden past er prima bij.

Verandering van spijs doet eten, maar sleutelen aan de receptuur is niet altijd een verbetering. Hoewel het duidelijk is dat Welsh een prima zanger is en het nieuwe werk behoorlijk klinkt, pakt dit nieuwe materiaal van Dead City Ruins minder dan het oude. Bovendien onderscheidt de band zich met de huidige richting minder van een concullega als Crobot.

Tracklist:
1. Preacher
2. Vision
3. Madness
4. Speed Machine
5. Rain
6. Dog On A Leash
7. This Side Of The Dirt
8. Drifter
9. Spiders
10. End Of The Line
11. Blood Moon
12. The Sorcerer

Score: 73 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 10 november 2022

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.