Alcatraz
Enquête

Marco van Basten vond het maar niks dat Linkin Park voor de aftrap van de Champions League-finale op 31 mei een optreden verzorgde. Wat vind jij van de Amerikaanse gewoonte om grote sportwedstrijden op te vrolijken met een concert?

Geweldig, ook voor aanvang van de wedstrijd
Prima, maar niet voor het duel wanneer de spelers zich willen opwarmen
Dat is iets voor pop-acts, niet voor heavy bands als Linkin Park en Gojira
Zo’n muzikaal optreden is onzin, het publiek komt voor de sportwedstrijd
Sport is kut, laat die band elders een eigen concert doen voor hun fans
Van mij hoeft het niet, maar ik gun zo’n band wel de extra exposure
Normaliter vind ik het een goed idee, maar Linkin Park was echt slecht
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 juni:
  • Whitechapel
  • 11 juni:
  • King Diamond, Paradise Lost en Angel Witch
  • Myles Kennedy
  • W.A.S.P.
  • 12 juni:
  • Man as Plague, Gallamesh en Everything Decays
  • 13 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague en The Unslain
  • 14 juni:
  • Into The Grave
  • Man as Plague
  • Sorcerer
  • 15 juni:
  • Into The Grave
Kalender
Vandaag jarig:
  • Adam "Nergal" Darski (Behemoth) - 48
  • Ernie C. (Body Count) - 66
  • Howlin' Wolf† - 115
  • Johan Ericson (Draconian) - 46
  • Juhana Karlsson (Amoral) - 42
  • Magnus Rosén (Hammerfall) - 62
  • Marko Paasikoski (Sonata Arctica) - 47
  • Martin Orford (IQ) - 66
  • Mickey Curry (Bryan Adams) - 69
  • Peter Gale (Sweet Sorrow) - 45
  • Robert Hampson (Loop) - 60
Review

Mystic Circle - Mystic Circle
Jaar van release: 2022
Label: Atomic Fire Records

 -

Mystic Circle, de naam zal wellicht vooral bij de wat oudere blackmetalliefhebbers een belletje doen rinkelen. De associaties zullen bij de meesten niet al te positief zijn. Het Duitse gezelschap rondom ‘Graf von Beelzebub’ (zijn collega’s op kantoor kennen hem gewoon onder de naam Marc Zimmer) en Aaarrrgon (nee, dit is geen knipoog naar Monty Python!) staat in de jaren nul op menig podium in Nederland. Geen festival kon je bezoeken zonder de band tegen te komen. In combinatie met de matige en soms ronduit lachwekkende, melodieuze black metal, die vooral een slap aftreksel blijkt van gevestigde namen als Dimmu Borgir, Cradle Of Filth en Old Man’s Child, wordt Mystic Circle regelmatig het mikpunt van spot. Enkele tenenkrommende interviews doen de toch al discutabele status van de band bovendien niet bepaald goed.

Het is dan ook de vraag of er iemand op deze titelloze comebackplaat zit te wachten. Het album verschijnt zestien (!) jaar na het laatste wapenfeit, het nogal matige The Bloody Path Of God (2006). Wellicht heeft het te maken met de lage verwachtingen, maar Mystic Circle blijkt zich na enkele luisterbeurten te ontpoppen tot een verrassend sterk album. Natuurlijk, een meesterwerk ligt niet in de lijn der verwachtingen, maar de muziek komt – mede door de krachtige sound – behoorlijk overtuigend uit de verf. De heren zijn duidelijk wat ouder en wijzer geworden. De overdreven bewijsdrang is weg en het album is puur uit passie opgenomen – en dat is terug te horen.

Het belangrijkste pluspunt van het album is dat de nummers veel strakker en beter in elkaar zitten dan voorheen. Het gitaarwerk, dat zowel fel als melodieus is, eist een plek op de voorgrond op, terwijl de keyboards vooral ter ondersteuning worden ingezet en niet meer zo pontificaal in de mix liggen. De sound is ook een stuk agressiever geworden. Scandinavische invloeden van klassieke blackmetalbands (Dark Funeral, Naglfar, Lord Belial) zijn nooit ver weg. Vooral het machtige Seven Headed Dragon, dat klinkt als een combinatie van de eerste twee genoemde bands, maakt indruk met zijn furieuze tempo en krachtige refrein. Maar ook in het zeer melodieuze Letters From The Devil en de met sterke riffs doorspekte opener Belial Is My Name horen we opmerkelijk volwassen composities.

Mystic Circle heeft dus onmiskenbaar nieuw elan gevonden. Niet alles aan dit comebackalbum is echter even geweldig. Hoewel het kinderachtige Disneysatanisme van het eerdere werk wat is afgezwakt, zijn de teksten nog altijd op het kneuterige af (Hell Demons Rising, Satanic Mistress). En ook al komen de meeste nummers lekker agressief uit de speakers knallen, de traditionele blackmetalsound blijft toch behoorlijk onorigineel. Waar de Duitsers vroeger vooral inspiratie haalden uit het werk van Dimmu Borgir, Old Man’s Child en Cradle Of Filth, speelt de band nu leentjebuur bij Dark Funeral, Naglfar en af en toe zelfs bij Dissection (Curse Of The Wolf Demon). Door de sterkere composities en de prima uitvoering komt Mystic Circle er echter aardig mee weg.

Samengevat kunnen we stellen dat Mystic Circle op dit album op de top van zijn kunnen presteert. Dat resulteert in een verdienstelijk album dat over de gehele linie weet te boeien, maar dat toch zeker niet als klassieker of als grensverleggend meesterwerk de geschiedenisboeken zal ingaan. Wie zijn heil zoekt in modernere invullingen van het blackmetalgenre, zal dit album vooral als oubollig afdoen. Wie echter houdt van typische black metal uit de jaren negentig, met evenveel ruimte voor agressie als voor melodie, zal het nodige plezier beleven aan Mystic Circle.

Tracklist:
1. Belial Is My Name
2. Seven Headed Dragon
3. Hell Demons Rising
4. Letters From The Devil
5. Darkness In Flames
6. The Arrival Of Baphomet
7. Curse Of The Wolf Demon
8. Satanic Mistress
9. Death Metal (Possessed-cover)

Score: 75 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 6 april 2022

Pitfest Iron Maiden Rock Legends Special

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.