Pit
Enquête

Wat is vooralsnog jouw favoriete studio-album, dat in mei 2023 is uitgebracht?

Blood Ceremony – The Old Ways Remain
Burning Witches – The Dark Tower
Cattle Decapitation – Terrasite
Cloak – Black Flame Eternal
Deathstars – Everything Destroys You
Devildriver – Dealing With Demons Vol. II
Elegant Weapons – Horns For A Halo
Enforcer – Nostalgia
Frozen Soul – Glacial Domination
Immortal – War Against All
Kalmah – Kalmah
Metal Church – Congregation Of Annihilation
Non Est Deus – Legacy
Omnerod – The Amensal Rise
Phlebotomized – Clouds Of Confusion
Sirenia – 1977
Sleep Token – Take Me Back To Eden
Supersonic Revolution – Golden Age Of Music
Sweet And Lynch – Heart And Sacrifice
The Ocean – Holocene
Thulcandra – Hail The Abyss
Unearth – The Wretched; The Ruinous
Vomitory – All Heads Are Gonna Roll
Winger – Seven
een ander studio-album uit mei 2023

[ Uitslag | Enquêtes ]

    7 juni:
  • Rottenness, Gorgatron en Man As Plague
  • Sweden Rock Festival
  • 8 juni:
  • Sweden Rock Festival
  • The Creepshow
  • 9 juni:
  • Into The Grave
  • No Warning, One King Down, No Turning Back, Shutdown, Worst Doubt en Simulakra
  • Onthou en Gavran
  • Sweden Rock Festival
  • 10 juni:
  • Akelei, Neroth, Façade en Baardvader
  • Blood Fire Undeath festival
  • Into The Grave
  • Into The Grave afterparty: Bongzilla en Ter Ziele
  • Mantah, Temptations For The Weak, Eightball en Deadlines
  • Sweden Rock Festival
  • 11 juni:
  • Into The Grave
  • Into The Grave afterparty: Cerebral Extinction en The Troopers
  • Kamchatka en The Tiger Lovemachine
  • 12 juni:
  • KISS en Skid Row
  • 13 juni:
  • Asking Alexandria
  • KISS en Skid Row
  • Slipknot
    7 juli:
  • Bospop
  • Tribulation en Laster
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Kovács (Akela) - 43
  • Axtwald (Negator) - 42
  • Henri Samuli Seppälä (Children Of Bodom) - 43
  • James Smith (Season's End) - 41
  • Ole Alexander Myrholt (Enslavement Of Beauty) - 45
  • Pim Blankenstein (Officium Triste) - 53
  • Sebastian Paul (Syrens Call) - 54
  • Suvi Grym (Vanguard) - 44
  • Tomi Ullgren (Rapture) - 45
  • Yiotis Dounas (Blade Of Spirit) - 38

Vandaag overleden:
  • Christopher Lee (Rhapsody Of Fire) - 2015
Review

Destruction - Diabolical
Jaar van release: 2022
Label: Napalm Records

 -

Het is een uitdaging voor elke band die al bijna veertig jaar bezig is om nog steeds kwaliteitsmateriaal te leveren. Destruction doet dat meesterlijk. De mannen blijven dicht bij hun roots, maar hebben met Born To Perish (2019) een aantal wezenlijke veranderingen doorgevoerd. Die lijn wordt nu doorgetrokken met Diabolical, het vijftiende album van de thrash-veteranen. Je zou kunnen stellen dat dit album het belangrijkste is dat ze in het afgelopen decennium hebben uitgebracht, want oprichter Michael Sifringer verliet de band en is vervangen door Martin Furia (Bark, Furia).

Met deze release is de band niet ver verwijderd van de veranderingen die met Born To Perish tot stand kwamen. Ze blijven trouw aan hun roots met dezelfde intensiteit die ze in het begin hadden, maar leveren een sterkere tekstuele inhoud. Diabolical draait om de zeven hoofdzonden en het egoïsme van de mens in een moeilijke tijd. Mensen laten hun ware aard zien wanneer de wereld getroffen wordt door een pandemie. Je ziet wie de egoïstische mensen zijn en wie klaar staat om te helpen. No Faith In Humanity omvat het centrale thema in een notendop.

Sifringer was een belangrijk aspect in de identiteit van Destruction, maar leadgitarist Damir Eskić (Gomorra) en drummer Randy Black (ex-Annihilator, ex-Primal Fear) hebben met Born To Perish al een stevig stempel gedrukt op de sound van Destruction. Voor de songwriting van het nieuwe album kwam Martin Furia te laat bij de band. Diabolical demonstreert dus vooral de technische vaardigheid en topkwaliteit van Damir Eskić, maar Martin Furia had enige invloed op de solo’s. De rol van Randy Black lijkt in de vernieuwde sound van Destruction wat nadrukkelijker te zijn. Op Diabolical dicteert hij behendig de tempowisselingen van extreem naar bescheiden en weer terug. Hoe dan ook, bij Schmier lijken alle veranderingen het vuurtje alleen maar verder aangewakkerd te hebben. Hij is vocaal in topvorm. Kortom, Diabolical is een meedogenloze, brute aanval op de gehoorgang met snelle, furieuze thrash.

De titeltrack, ingeleid door het klassieke thrash-albumintro Under The Spell, laat precies horen wat Destruction bijna veertig jaar na de oprichting te bieden heeft. Pure, oerdegelijke, ouderwetse thrash van Duitse bodem. In de videoclip is Mad Butcher ook weer van de partij. Het is echter pas de tweede keer dat het handelsmerk opduikt. Het razende tempo houdt aan met No Faith In Humanity, dat een tikkeltje meer variatie laat horen. De aandacht voor wat meer Kreator-achtige melodielijnen komt in dit nummer eveneens sterker naar voren. Repent Your Sins is een opvallende track met een lager, groovend tempo, maar doet door de heerlijk galopperende riffs zeker niet onder voor snelheidsduivels als Hope Dies Last (waarvan de solo doet denken aan Fast As A Shark van Accept), State Of Apathy en Servant Of The Beast, het hoogtepunt van de plaat.

Destruction blijft als vanouds de trommelvliezen teisteren met verpletterende, brute kracht. De extra aandacht voor variatie is een prettige aanvulling en stuwt het geheel naar een hoger niveau. Dat is de overeenkomst met Born To Perish. Daardoor komen de nummers met een zwaar, groovend karakter als Tormented Soul ook sterk uit de verf. Het resultaat is dat, in tegenstelling tot veel eerdere releases van Destruction, deze plaat eigenlijk geen fillers bevat. Tegelijk moet ik opmerken dat The Lonely Wolf mij wat minder aanspreekt, maar dat is een smaakkwestie. Feitelijk is het een aanstekelijk, makkelijk mee te zingen nummer waarop weinig aan te merken is. De punkvibe die Ghost From The Past kenmerkt en de ruggengraat vormt van de G.B.H. cover City Baby Attacked By Rats zijn voor mij de kersen op de taart.

Diabolical bewijst dat Destruction na veertig jaar nog springlevend is. Rauw, energiek en krachtig. Wat minder rechttoe rechtaan, maar dat is wat mij betreft een pluspunt. Diaolical als geheel is gewoon een erg sterke thrashplaat en Destruction wekt een ongelofelijk vitale indruk.

Tracklist:
1. Under The Spell
2. Diabolical
3. No Faith In Humanity
4. Repent Your Sins
5. Hope Dies Last
6. The Last Of A Dying Breed
7. State Of Apathy
8. Tormented Soul
9. Servant Of The Beast
10. The Lonely Wolf
11. Ghost From The Past
12. Whorefication
13. City Baby Attacked By Rats

Score: 85 / 100

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 5 april 2022

Meer Destruction:

Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2023 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.