Alcatraz
Enquête

Hoeveel concerten in het Rotterdamse stadion De Kuip heb jij bijgewoond?

meer dan tien
negen of tien
zeven of acht
vijf of zes
vier
drie
twee
één
nul

[ Uitslag | Enquêtes ]

    6 augustus:
  • Dimmu Borgir, Abbath en Gaerea
  • Dimmu Borgir, Abbath, Doom Occulta en Gaerea
Kalender
Vandaag jarig:
  • Andréa Meyer-Haugen (Nebelhexë)† - 56
  • Graham Oliver (Saxon) - 73
  • Harald "Demonaz" Nævdal (Immortal) - 55
  • Robert Heaton (New Model Army)† - 64
Review

Nadja - Seemannsgarn
Jaar van release: 2021
Label: Broken Spine Productions
Nadja - Seemannsgarn
Na het in 2018 verschenen Sonnborner is de productiviteit van het experimentele ambient/drone/doom/ shoegazeduo Aidan Baker (gitaar, piano, zang, drumprogrammering) en Leah Buckareff (basgitaar, zang, viool) even teruggelopen. Dat is ook niet verwonderlijk, want het getrouwde stel creëert eigenlijk al sinds 2002 een schier eindeloze stroom nieuwe geluidsstellages, die in allerhande vormen het levenslicht zien. Tel daarbij op dat Aidan Baker ook nog solowerk uitbrengt – in nóg grotere hoeveelheden – en het is logisch dat de creatieve bron op een bepaald moment even opgedroogd is.

Nu ben ik persoonlijk vooral fan van het oudere werk van Nadja. Op Bodycage (2005), Bliss Torn From Emptiness (2005), Truth Becomes Death (2005) en Thaumogenesis (2007) bouwt het gezelschap aan even majestueuze als genadeloze geluidskunstwerken, die tergend traag middels dromerige ambient opbouwen tot allesverzengende, zeer gelaagde dronedoom die de luisteraar volledig bedwelmt. Op de vele platen die daarna verschijnen, wordt hetzelfde trucje vaak herhaald, maar daarmee wordt de impact ook wel wat minder. Vanaf 2012 kiest Nadja voor een wat andere opbouw. Met het drieluik Dagdrøm (2012), Flipper (2013) en Queller (2014) horen we een aangename vernieuwing in de vorm van compactere en wat meer songgerichte tracks, die zowel door post-rock als op shoegaze (Jesu) geïnspireerd lijken.

Met de release van Seemannsgarn in het voorjaar van 2021 – langspeler nummer drieëntwintig, als ik goed tel – keert Nadja terug naar de uitgesponnen composities van weleer. Het is de eerste full-length na het drie jaar geleden uitgebrachte Sonnborner, nadat er nog wat liveregistraties via het eigen label Broken Spine Productions zijn verschenen. Seemannsgarn is in veel opzichten een van de minst toegankelijke platen van het duo. Het album bestaat uit één compositie van iets meer dan veertig minuten (Seemannsgarn Über Rummelsburg). Die compositie wordt bovendien extreem langzaam opgebouwd. Dat maakt Seemannsgarn tot ‘ambient/drone voor gevorderden’. De oppervlakkige luisteraar zal de plaat vooral saai vinden.

Wie de tijd neemt om Seemannsgarn te ontdekken (liefst met een goede hoofdtelefoon en zonder afleiding), hoort een band die de kunst van het minimalisme tot in de puntjes beheerst. De track begint met rustige gitaarambient, die bijna onmerkbaar laag op laag verder wordt uitgebouwd tot een nevelig, muzikaal schemergebied, waarin de luisteraar slechts op de tast kan opereren. Traditionele aanknopingspunten (melodielijnen, refreinen, drumritmes) ontbreken vrijwel volledig. Vooral in de eerste helft van de track horen we slechts zeer sporadisch een enkele drumaanslag. Een repetitief basritme is het enige aanknopingspunt; verder zweeft de luisteraar volledig in het luchtledige, terwijl de aanzwellende ambient hem tergend langzaam verder onderdompelt in een hypnotiserend geluidslandschap, dat tegelijkertijd dreigend en troostend is.

Pas na zeventien (!) minuten zorgt een simpel ritme op de hihat voor enig houvast, maar dan is de simpele gitaarloop waarmee de track begon al langzaam maar zeker uit zijn voegen gegroeid tot een gelaagde, wollige ambientdeken die – wanneer op luid volume gedraaid - ondanks zijn minimalistische insteek behoorlijk luidruchtig en alomvattend blijkt. In het laatste gedeelte zorgt een monotoon drumritme voor een tribale ondertoon die de luisteraar weer langzaam maar zeker terugtrekt naar het hier en nu. Zo valt er onder het minimalisme heel wat te ontdekken. Seemannsgarn is zeker niet zo indrukwekkend als de eerste, unieke platen van Nadja, maar laat wel horen dat de geduldige geluidscollages van het duo nog steeds de moeite waard zijn voor degenen die daar de tijd voor durven te nemen.

Tracklist:
1. Seemannsgarn Über Rummelsburg

Score: 75 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 30 augustus 2021

Meer Nadja:

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.