Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album ooit van Belgische bodem?

Aborted - Goremageddon [2003]
Acid - Maniac [1983]
Agathocles - Razor Sharp Daggers [1995]
Amenra - Mass VI [2017]
Ancient Rites - Dim Carcosa [2001]
Belgian Asociality - Belgian Asociality [1988]
Brutus - Unison Life [2022]
Channel Zero - Unsafe [1994]
Cyclone - Brutal Destruction [1986]
Emptiness - Nothing But The Whole [2014]
Enthroned - Prophecies Of Pagan Fire [1995]
Evil Invaders - Feed Me Violence [2017]
Fleddy Melculy - Helgië [2016]
Irish Coffee - Irish Coffee [1972]
Iron Mask - Hordes Of The Brave [2005]
Killer - Wall Of Sound [1982]
Oathbreaker - Rheia [2016]
Ostrogoth - Ecstasy And Danger [1984]
Pantheïst - O Solitude [2003]
Psychonaut - Unfold The God Man [2018]
Steak Number Eight - The Hutch [2013]
Target - Master Project Genesis [1988]
Thurisaz - Scent Of A Dream [2004]
Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed [2015]
een andere Belgische langspeler

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 maart:
  • Enslaved, Svalbard en Wayfarer
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 22 maart:
  • Carnifex, Revocation, Aborted en Vexed
  • Metal Battle Veldslag West
  • Suicidal Angels, Fusion Bomb en Crimson Fire
  • 23 maart:
  • Sinister, The Monolith Deathcult en Aran Angmar
  • Sister May
  • Verval en Ter Ziele
  • Vltimas
  • 24 maart:
  • Atheist, Cryptopsy en Almost Dead
  • Extermination Dismemberment en Shoot The Messiah
  • Lowest Creature, The Breed en Bladecrusher
  • Marcel Coenen & Friends
  • Taake, Nordjevel en Theotoxin
  • Vltimas, Legion Of The Damned en Kjeld
  • W:O:A Metal Battle Veldslag West
  • 25 maart:
  • Mr. Big
    19 april:
  • Dear Mother
  • Roadburn festival
  • The Warning
  • Wishbone Ash
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aksu Hanttu (Entwine) - 45
  • Alex Dubé (Icewind) - 41
  • Axel Johann (Boomerang) - 50
  • Billy Sheehan (Steve Vai) - 71
  • Brann Dailor (Mastodon) - 49
  • Brant Bjork (Kyuss) - 51
  • Dirk Zelmer (Galloglass) - 52
  • Frank Claussen (Theatre Of Tragedy) - 48
  • George Thanasopoulos (Airged L'amh) - 51
  • Jacob Hellner (producent) - 63
  • Jessica Thierjung (Xandria) - 43
  • Sebastjan Mulej (Brutart) - 45

Vandaag overleden:
  • Jeff Ward (Nine Inch Nails) - 1993
  • Randy Rhoads (Ozzy Osbourne) - 1982
Review

Astrakhan - A Slow Ride Towards Death
Jaar van release: 2021
Label: Black Lodge Records

Astrakhan - A Slow Ride Towards Death

A Slow Ride Towards Death is het derde studioalbum van het Zweedse Astrakhan. Hoewel de bandnaam bij weinigen een belletje zal doen rinkelen, krijgt het kwartet vooral in eigen land erkenning voor zijn potpourri van progressieve en classic rock. De groep bestaat onder meer uit gitarist Johan Hallgren (Pain Of Salvation) en bassist Per Schalender (ex-Pain Of Salvation, ex-Royal Hunt) en heeft zich de afgelopen jaren vooral toegelegd op het live ten gehore brengen van de klassieke rockmusical Jesus Christ Superstar, waarin vooral zanger Alexander Lycke schitterde. Van dat avontuur is een liveplaat verschenen.

Hoewel A Slow Ride Towards Death weinig met die musical te maken heeft, zijn er toch elementen van het genre in de eigen muziek geslopen. Vooral tijdens de latere tracks is dat goed hoorbaar. Voordat het zover is, volgen er eerst enkele songs die doorspekt zijn met progressieve en psychedelische experimenten en ruige hardrock en metal. De eerste single, tevens openingssong Lonesome Cry, roept associaties op met de Noorse collega's van Conception. Astrakhan klinkt ruwer, donkerder en minder gepolijst dan de westerburen, maar past in hetzelfde straatje.

De band stopt veel ideeën in zijn muziek, waardoor sommige breaks en overgangen vrij abrupt klinken en een duidelijke lijn regelmatig ver te zoeken is. Vrijwel elke track kent zijn aansprekende momenten, maar af en toe vliegt het qua melodie en muzikale ideeën alle kanten op. Als een verhaal dat af en toe zijn focus verliest, komen stevige vocale en instrumentale apotheosen soms uit het niets om daarna weer volledig weg te ebben.

Naarmate de plaat vordert wordt dat beter en laat de band zich meer gaan in wildere passages en gewaagde, wringende melodieën. Youtopia is daar een prima voorbeeld van. De song bevat veel muzikale ideeën, maar deze worden stukken beter gekanaliseerd dan in enkele voorgaande tracks.

Het musiceren is dik in orde en ook de zang van Lycke ligt prettig in het gehoor. Zijn diversiteit toont hij vooral in de twee laatste tracks. Het ruige Control is een traditionelere rocker, terwijl het afsluitende M.E 2020 wederom een progressieve oriëntatie heeft met typische, pakkende samenzang, oosters getinte riedels en langdurige instrumentale passages. Na een schurend intermezzo halverwege zet Lycke een emotionele zanglijn in (die aanvankelijk doet denken aan passages uit Jesus Christ Superstar) onder begeleiding van enkele orgelklanken. Uiteraard volgt een spetterend einde.

A Slow Ride Towards Death kent enkele indrukwekkende songs en zeer degelijk musiceerwerk, maar het ontbeert enkele tracks aan focus. Dat de groep het in zich heeft om boeiende, interessant werk met een eigen gezicht te schrijven, toont het viertal in bijvoorbeeld Youtopia en M.E. 2020. Dat krachtige, eigen karakter is op andere momenten helaas minder aanwezig.

Tracklist:
1. Lonesome Cry
2. Take Me With You
3. What You Resist Will Remain
4. Never Let You Go
5. Youtopia
6. Until It Ends
7. Control
8. M.E 2020

Score: 73 / 100

Reviewer: Walter
Toegevoegd: 28 april 2021

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.