Enquête

Wat is jouw favoriete live opgenomen rock- of metalalbum aller tijden?

AC/DC - If You Want Blood, You’ve Got It
Death - Live In L.A.
Deep Purple - Made In Japan
Dream Theater - Live Scenes From New York
Iced Earth - Alive In Athens
Iron Maiden - Live After Death
Judas Priest - Unleashed In The East
Kiss - Alive!
Mayhem - Live In Leipzig
Metallica - Live Shit: Binge And Purge
Motörhead - No Sleep ‘Til Hammersmith
Nightwish - Showtime, Storytime
Opeth - The Roundhouse Tapes
Ozzy Osbourne - Tribute
Pantera - Official Live: 101 Proof
Rainbow - On Stage
Rammstein - Live Aus Berlin
Rush - Exit Stage Left
Savatage - Ghost In The Ruins
Saxon - The Eagle Has Landed
Slayer - Decade Of Aggression
Thin Lizzy - Live And Dangerous
Tool - Salival
UFO - Strangers In The Night
een ander live-album, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    30 augustus:
  • Roosendaal Open Air 2025 o.a. Mental Cruelty, Sarcator. Insurrection, Millhaven
Kalender
Vandaag jarig:
  • "Dixie" Dave Collins (Weedeater) - 53
  • Alan Averill "Nemtheanga" (Primordial) - 50
  • Fernando Ribeiro (Moonspell) - 51
  • Mark Craney (Jethro Tull)† - 73
  • Samuli "Skrymer" Ponsimaa (Finntroll) - 48

Vandaag overleden:
  • Allen Woody (The Allman Brothers Band) - 2000
  • Denis "Piggy" D'Amour (Voivod) - 2005
  • Robert Lelièvre (Pan) - 1973
Review

Circles - The Last One
Jaar van release: 2018
Label: Season of Mist

Circles - The Last One

Circles draait al wat jaartjes mee in de moderne, progressieve scene, maar welke band is dat ook alweer? Na het fantastische debuut Infinitas (2013) is de band een beetje in de vergetelheid geraakt, maar komt anno 2018 met The Last One. Het zal mij benieuwen.

Zoals enigszins te verwachten valt, speelt men overduidelijk leentjebuur bij de landgenoten van Karnivool. Kenners weten wat ze dan voorgeschoteld krijgen: dikke baslijnen, progressieve riffs en veel kopstem die bij tijd en wijle afgewisseld wordt met een scream of grunt. Echter, waar Karnivool steevast gelaagde songs schrijft die bij elke luisterbeurt nieuwe cadeautjes prijsgeven, is Circles (bewust of onbewust) een andere weg ingeslagen. Hoewel een nummer als Arrival wellicht nog een extra luisterbeurtje vereist om helemaal in te zinken, staat het album vooral vol met catchy nummers. Catchier dan het debuutalbum althans.

En dat is gek, want Circles stond toch echt aan de bakermat van de proggy djent. De eerste plaat knalde destijds als een malle. Nog steeds trouwens. Maar als je zo lang wacht met een nieuwe release, dan verlies je in een overvol genre dat ene essentiële ingrediënt voor een glansrijke carrière: momentum. Tel daarbij op dat het niveau van die plaat bij lange na niet gehaald wordt en u kunt zich de teleurstelling voorstellen.

Niet dat dit nou een slechte plaat is, integendeel. De schijf bevat stuk voor stuk goed gecomponeerde nummers die ook na meerdere luisterbeurten nog wel interessant blijven. The Last One toont slechts aan dat Circles een andere koers is gaan varen. Braaf binnen de lijntjes kleurend verrassen de mannen nergens. Geen experimentele uitspatters. Gewoon prima prog: Lekkere meezingstukken en lekkere headbangrefreins afgewisseld met gevoeligere, rustigere stukken. En dat is op zijn tijd ook best prettig. Je hoeft toch ook niet elke dag kaviaar te eten?! The Last One is gewoon een smakelijk tussendoortje, niks mis mee.

Tracklist:
1. Winter
2. Breaker
3. The Messenger
4. Arrival
5. Tether
6. Resolution
7. Dream Sequence
8. Renegade
9. Blueprints For A Great Escape
10. Alone With Ghosts

Score: 78 / 100

Reviewer: Wouter
Toegevoegd: 5 oktober 2018

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.