Enquête

Wat is jouw favoriete studio-album uit de jaren tachtig?

AC/DC - Back In Black
Anthrax - Among The Living
Black Sabbath - Heaven And Hell
Death - Leprosy
Dio - Holy Diver
Exodus - Bonded By Blood
Guns N’ Roses - Appetite For Destruction
Helloween - Keeper Of The Seven Keys Part I
Iron Maiden - Powerslave
Iron Maiden - The Number Of The Beast
Judas Priest - British Steel
Megadeth - Peace Sells… But Who’s Buying?
Mercyful Fate - Don’t Break The Oath
Metallica - Master Of Puppets
Metallica - Ride The Lightning
Morbid Angel - Altars Of Madness
Motörhead - Ace Of Spades
Queensrÿche - Operation: Mindcrime
Rush - Moving Pictures
Savatage - Gutter Ballet
Sepultura - Beneath The Remains
Slayer - Reign In Blood
Testament - The Legacy
Venom - Black Metal
een ander album uit de periode 1980-1989

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 27-08-2024.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Abe Cunningham (Deftones) - 51
  • Rex Brown (Pantera) - 60

Vandaag overleden:
  • Mark Shelton (Manilla Road) - 2018
Review

Spock's Beard - Noise Floor
Jaar van release: 2018
Label: InsideOut Music
Spock's Beard - Noise Floor
De carrière van de Amerikaanse progressieve rockgroep Spock’s Beard is niet altijd even consistent, maar de band zakt nooit door het ijs. In die zin biedt de muziek van dit vijftal zekerheid. Soms blijkt het eindresultaat wat minder te beklijven – zoals Spock’s Beard (2006) en Brief Nocturnes And Dreamless Sleep (2013) – maar daarna revancheert de groep zich steevast met een hoogvlieger. Het drie jaar geleden verschenen The Oblivion Particle behoorde door zijn frisse, sprankelende karakter en zijn overwegend positieve, Flying Colours-achtige ‘vibe’ zelfs tot een van de betere platen uit de omvangrijke discografie van Spock’s Beard.

Noise Floor is alweer het dertiende studio-album van de band. Opmerkelijk is vooral dat de drumpartijen zijn verzorgd door oudgediende Nick D'Virgilio, die in 2011 vertrok. Gezien zijn drukke schema is het onduidelijk of zijn terugkomst tijdelijk is of dat hij ook met Spock’s Beard op tour gaat. Noise Floor is tevens de derde langspeler waarop zanger/gitarist Ted Leonard (Enchant) te horen is. Hij is niet de grootste zanger in het genre, maar de muziek is wel steeds meer afgestemd op zijn specifieke capaciteiten. Zijn stem ligt prettig in het gehoor en hij klinkt zelfverzekerder dan voorheen. Vooral in de mooie, gevoelige ballad Somebody’s Home weet hij in positieve zin te verrassen. Op sommige momenten wordt de muziek echter iets te gezapig en vrijblijvend. Zo blijkt het ingetogen, zoetsappige So This Is Life een niemendalletje dat te veel voortkabbelt om indruk te maken.

Muzikaal gezien ligt Noise Floor in het verlengde van de laatste twee albums. Op de eerste helft van de plaat valt op dat de muziek wat minder uitbundig en uitgesproken progressief is en meer in dienst staat van ‘het liedje’. De sprankelende, catchy opener To Breathe Another Day is het beste voorbeeld hiervan. Door het sterke toetsenwerk en het pakkende refrein nestelt het nummer zich direct in de hersenpan. De band wordt op Noise Floor bijgestaan door twee violisten, een altviolist, een cellist en een althoboïst, die een warme sfeer aan de muziek toevoegen. De tweede helft van het album laat horen dat de Spock’s Beard nog steeds uit de band kan schieten met instrumenteel vuurwerk en tegendraadse nummers. Het sterke Have We All Gone Crazy Yet is duidelijk minder rechtlijnig qua karakter, maar is tegelijkertijd een pakkend en herkenbaar nummer. In het ‘funky’ One So Wise en het drukke Box Of Spiders mag toetsenist Ryo Okumoto zich nog eens ouderwets laten gaan.

Wie de speciale editie van Noise Floor aanschaft, krijgt daar de Cutting Room Floor EP bij. Op deze bonusdisc staan vier nummers, waarvan vooral Days We'll Remember (een mooi, melodieus, ‘poppy’ nummer) en de lekker ‘trippy’ afsluiter Armageddon Nervous zeer de moeite waard zijn. Conclusie: Noise Floor is een prima nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van Spock’s Beard, maar haalt het net niet bij zijn voorganger omdat een echte uitschieter als Bennett Built A Time Machine ontbreekt. Deze nieuwe langspeler is vooral een geraffineerd en stabiel album geworden dat de kwaliteit van de band wederom duidelijk maakt.

Tracklist:
1. To Breathe Another Day
2. What Becomes Of Me
3. Somebody's Home
4. Have We All Gone Crazy Yet
5. So This Is Life
6. One So Wise
7. Box Of Spiders
8. Beginnings
9. Days We'll Remember*
10. Bulletproof*
11. Vault *
12. Armageddon Nervous*
*Bonustracks

Score: 78 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 28 mei 2018

Meer Spock's Beard:

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.